Το ελληνικό μπάσκετ και ο αθλητισμός για ακόμη μία φορά θριαμβεύει. Μία ομάδα από τον Βύρωνα, κατάφερε να χτίσει λιθαράκι λιθαράκι, ένα μοναδικό σύνολο που πάντως κανείς δεν είχε δει τόσο ψηλά. Μόνο ίσως ο Νίκος Χαρδαλιάς, ένας πρόεδρος που σίγουρα ήταν ένας απ’ τους πρώτους που είχε ονειρευτεί αυτή την πορεία.
Ημέρα, 1 Απριλίου του 2010. Η ομάδα του Αθηναϊκού κατάφερε να πάρει το πολύτιμο διπλό κόντρα στην Nadezhda (65-57), στην κρύα Ρωσία, βάζοντας γερά θεμέλια για την κατάκτηση του πολύτιμου δισκοπότηρου. Μία εβδομάδα μετά, 8 Απριλίου, ήρθε η εντός έδρας ήττα, κάτι που σπάνια δεν σε ενοχλεί. Κι όμως ήταν πραγματικά αδιάφορο το αποτέλεσμα, αφού τα «χρυσά» ελληνικά κορίτσια, διαφύλαξαν αυτό το +8 του πρώτου αγώνα και μετά η συνέχεια γνωστή… Το τρόπαιο στον ουρανό, για την πρώτη ελληνική γυναικεία ομάδα που καταφέρνει ένα τέτοιο επίτευγμα!
Μπροστά από την επιτυχία, πάντα ακολουθούν χαμόγελα και πανηγύρια. Τι γίνεται όμως πίσω και πολύ πιο πριν απ’ αυτήν;
Σίγουρα όχι μόνο καλές και εύκολες στιγμές. Αυτή είναι η μόνη θα λέγαμε απάντηση, που κάθε μεγάλος σύλλογος και παίκτης, βιώνει όταν κάνει πρωταθλητισμό. Μόνο με σκληρή και συνεχόμενη δουλειά φτάνει εκεί που έχεις ονειρευτεί.
Αυτό έκανε και το σύνολο του Τζώρτζη Δικαιουλάκου, που με τις οδηγίες του κατάφερε να φέρει εις πέρας τα όνειρα και τις προσδοκίες, αρχικά του προέδρου και ύστερα ολόκληρης της ομάδας.
Είπαμε οι δυσκολίες είναι μέρος του προγράμματος. Ο Αθηναϊκός ένα χρόνο πριν δεν μπορούσε να φανταστεί, αυτό που θα γινόταν. Το 2009, ήταν ιδιαίτερη ημερομηνία αφού όπως αναφέρει ο προπονητής της ομάδας, «αποκλεισμός από τα ημιτελικά της διοργάνωσης, μας έκανε να καταλάβουμε πως είχαμε τις δυνάμεις και τη δυνατότητα να κατακτήσουμε τον τίτλο. Πλέον είχαμε στο ρόστερ τόσο την Τούλα Καλέντζου, όσο και την Όλγα Χατζηνικολάου οπότε ήμασταν πιο αισιόδοξοι. Εκείνη η ήττα από την Dynamo Kursk, με 25 πόντους το 2009 μάς έδωσε πολλά».
Σίγουρα μία ομάδα μαθαίνει μέσα από τις ήττες και γαλουχείται αργά αλλά σταθερά. Έτσι γαλουχήθηκε και η ομάδα του Βύρωνα, που έφτασε να κοιτάζει την κορυφή.
Στον επαναληπτικό λοιπόν, η Nadezhda έφτασε κοντά στο να ανατρέψει τη διαφορά των οκτώ πόντων με την οποία είχε ηττηθεί στον πρώτο τελικό. Οι Ρωσίδες προηγήθηκαν με +6 (57-51) στα 12” για το φινάλε, δείχνοντας πως μπορούν να φέρουν τα πάνω κάτω. Η Τούλα Καλέντζου ήταν εύστοχη όμως στις βολές που εκτέλεσε σε εκείνο το σημείο, για να διαμορφώσει το τελικό σκορ και να δώσει ουσία στη φράση «η πιο γλυκιά ήττα». Γιατί ποιος πληγώθηκε από αυτή την ήττα; Ουδείς!
Τα δεκάλεπτα: 11-11, 22-25, 38-40, 53-57.
ΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Καλέντζου 9, Λύμουρα 4 (1), Χατζηνικολάου 4, Βολωνάκη, Soulis, Petronite 2, Σαρέγκου, Wiggins 10 (2), Κοσμά 1, Riley 9, Vizbariene 14.
NADEZHDA: Burik 11 (3), Snitsina 5 (1), Ovcharenko 7 (1), Veremeenko 12 (1), Mosch 2, Cari 18, Baranova 2.
Δείτε εδώ το βίντεο:
Κάποιες από τις φωτογραφίες του μεγάλου τελικού:
