Γυναικεία υπογραφή είχε ο φετινός τελικός της Α1, ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Ελληνικό! Η Γιασεμή Σαμαντούρα και η Ελένη Καπογιάννη, έδωσαν τη “μάχη” τους, σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, δημιουργώντας ομάδες ανταγωνιστικές και ποιοτικές. Εξάλλου, τα βιογραφικά τους “λένε” πολλά.
Οι δύο Ελληνίδες επικεφαλής των πάγκων, έπαιξαν τα… ρέστα τους! Ακόμη και αν η Καπογιάννη έφυγε χαμένη από το παρκέ, η προπονητική της λειτουργία, σε όλη τη διάρκεια του τελικού ήταν εξαιρετική. Μάλιστα, δεν μπορεί να ξεχάσει κανείς πως η ομάδα της ήταν εκείνη που είχε το πάνω χέρι στο σκορ στη μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης.
Τότε, ήταν η στιγμή της Γιασεμής Σαμαντούρα και των παικτριών της για να δείξουν την αξία τους, η οποία είναι αναμφισβήτητη, και τις έφερε στην κορυφή της Α1 μετά από οχτώ χρόνια.
Οι δύο αυτές γυναίκες, αποτελούν τρανό παράδειγμα, πως οι κόουτς γένους θηλυκού μπορούν να κατακτήσουν τον χώρο του γυναικείου μπάσκετ. Μέχρι και μερικά χρόνια πριν, ελάχιστες ήταν εκείνες που είχαν τη θέση της πρώτης προπονήτριας σε σύλλογο της μεγάλης κατηγορίας.
Να, λοιπόν, που κάτι αλλάζει.
Αν ρίξει κανείς μια προσεχτική ματιά στα βιογραφικά τους, θα δει, πως σε καμιά περίπτωση οι φετινές επιτυχίες δεν είναι τυχαίες. Από τη μία, η Γιασεμή Σαμαντούρα, είναι πρώην αθλήτρια, που για χρόνια αγωνίστηκε ως σούτινγκ γκαρντ. Η καριέρα της ξεκίνησε από το Παλαιό Φάληρο, ενώ η πολυδιάστατη μορφή του παιχνιδιού της, αλλά και η δεινότητά της στο σκοράρισμα, τη βοήθησαν να ξεχωρίσει.
Δεν είναι τυχαίο εξάλλου, πως το 1989, ο προπονητής Γιώργος Βελισσαράκος (που την ανέδειξε), όταν ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού, και με την οικονομική παρέμβαση του προέδρου του Παναθηναϊκού Παύλου Γιαννακόπουλου, επιχείρησαν την μεταγραφή της Σαμαντούρα στον ΠΑΟ. Μάλιστα, η προσφορά τους, που ήταν ιδιαίτερα υψηλή (10.000.000 δραχμές και έμψυχα ανταλλάγματα) υπήρξε κατά 50% μεγαλύτερη από εκείνη του πρωταθλητή Σπόρτιγκ. Η μετακίνησή της έγινε πραγματικότητα και αγωνίστηκε εκεί έως το 1997.
Στη συνέχεια, οι διακρίσεις ήρθαν και από τη θέση του πάγκου. Το 2000, ως προπονήτρια και πάλι της γυναικείας ομάδας του “τριφυλλιού”, έκανε το νταμπλ για τον σύλλογο, το οποίο -μέχρι και σήμερα- είναι το μοναδικό. Επιστρέφοντας το 2012, έφτασε να διεκδικεί τον τίτλο της πρωταθλήτριας κόντρα στον Αθηναϊκό, χωρίς όμως να τα καταφέρει. Φέτος, όμως, ήταν η στιγμή της επιστροφής στην κορυφή της κατηγορίας, μετά από οχτώ χρόνια, “χτίζοντας” μια ομάδα, που μοιάζει πως μπορεί να πρωταγωνιστήσει για πολλά χρόνια.
Από την άλλη, η Ελένη Καπογιάννη είναι μια γυναίκα που έχει γεμίσει το παλμαρέ της, με κατακτήσεις κυπέλλων και πρωταθλημάτων. Έξι φορές πρωταθλήτρια Ελλάδας, ενώ έχει σηκώσει στα χέρια της, πέντε εγχώρια Κύπελλα. Όμως, οι επιτυχίες της δεν σταματούν στο εσωτερικό της χώρας. Το 1991, κατέλαβε την τρίτη θέση, στο Final-4 του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Πρωταθλητριών, με τη φανέλα του Σπόρτιγκ.
Όμως, η Ελένη Καπογιάννη, δεν έμεινε στο εμπειρικό κομμάτι, αλλά σπούδασε επάνω στο αγαπημένο της άθλημα. Αρχικά, αποφοίτησε από το Τμήμα Φυσικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με ειδικότητα στην Καλαθοσφαίριση. Και δεν σταμάτησε εκεί: Έγινε κάτοχος του μεταπτυχιακού τίτλου Master of Sports Management, από το Πανεπιστήμιο του Λούιβιλ (University of Louisvile – USA) στην Αμερική!
Ξεκινώντας ως προπονήτρια, από την κατηγορία της Α’ ΕΣΚΑ, και στη συνέχεια ως μέλος προπονητικών τιμ ομάδων, η ίδια κατάφερε να ανελιχθεί και τα αναδειχτεί. Εξάλλου, οι σύλλογοι στους οποίους έχει δουλέψει γνώρισαν επιτυχίες. Από τον Αστέρα Εξαρχείων το 2007 (ξεκίνησε ως βοηθός, αλλά κατέληξε πρώτη προπονήτρια τους δύο τελευταίους μήνες, ανεβάζοντας την ομάδα στην πρώτη κατηγορία), τον Παναθηναϊκό του 2008 (ως βοηθός), τον ξεχωριστό και εκθαμβωτικό Αθηναϊκό του 2008-’09, την άνοδο της Αμαρυλλίδος Βριλησσίων στη Α1, και φυσικά τη φετινή πορεία του νεοφώτιστου Ελληνικού, η Καπογιάννη έχει αποδείξει πως η δουλειά της μπορεί να αποφέρει καρπούς και άμεσα αποτελέσματα σε κάθε σύλλογο που δουλεύει.
Πώς να μην είναι οι μεγάλες πρωταγωνίστριες της “μεγάλης” κατηγορίας;