Έξι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την κορυφαία στιγμή του γυναικείου μπάσκετ την κατάκτηση του Eurocup από τον Αθηναϊκό. Η ομάδα του Βύρωνα κατάφερε κάτι πραγματικά αδιανόητο μέχρι τότε να φτάσει μέχρι την ψηλότερη κορυφή της Ευρώπης και σε συνδυασμό με το πρωτάθλημα και το κύπελλο,που πήρε εκείνη τη σεζόν ,να γίνει η 3η ομάδα μετά τα αντρικά τμήματα του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού που έκανε το «τριπλ κράουν».
Το ημερολόγιο έδειχνε 8 Απριλίου του 2010 όταν στο κλειστό της Εργάνης τα κορίτσια του Τζώρτζη Δικαιουλάκου υπερασπίστηκαν το +8 με το οποίο είχαν επικρατήσει στον πρώτο τελικό της Ρώσικης Ναντέζντα Όρενμπουργ(65-57) και παρά την ήττα τους με 53-57 κατέκτησαν το τρόπαιο κάνοντας υπερήφανους όλους τους Έλληνες φιλάθλους που έβλεπαν ακόμα μια ομάδα μπάσκετ γυναικεία αυτή τη φορά να φτάνει μέχρι το «Έβερεστ» της Ευρώπης».
Τα πανηγύρια κορυφώθηκαν αργότερα βέβαια τη στιγμή που η αρχηγός εκείνης της παρέας η Πολύμνια Σαρέγκου η κορυφαία σκόρερ όλων των εποχών για το γυναικείο μπάσκετ, σήκωσε ψηλά το τρόπαιο του κυπελλούχου Ευρώπης δικαιώνοντας έτσι το όνειρο εκείνων που οραματίστηκαν και έστησαν την ομάδα με στόχο να την δουν στην κορυφή της Ευρώπης.
Η διοίκηση της ομάδας είχε εμπιστευτεί την τεχνική καθοδήγηση σε έναν τεχνικό με ειδικό βάρος και μεράκι για δουλειά στο γυναικείο μπάσκετ τον Τζώρτζη Δικαιουλάκο. Ο κόουτς Δικαιουλάκος με εμπειρία κατάφερε συνδύασε το ταλέντο με το πάθος, την εμπειρία με το μεράκι και το αποτέλεσμα αυτό το εκρηκτικό μείγμα που θαυμάσαμε όλοι εκείνη τη σεζόν. Ο Έλληνας προπονητής που θήτευε διπλά σε καταξιωμένους τεχνικούς όπως ο Ηλίας Ζούρος διαγραφεί από τότε μια λαμπρή καριέρα σε πάγκους γυναικείων ομάδων και μάλιστα σε λίγες μέρες θα διεκδικήσει την ευρωλίγκα με την Φενέρμπαχτσε.
Η ομάδα του έγραψε ιστορία αποτελούνταν από τις: Δήμητρα Καλέντζου,Λολίτα Λύμουρα,Όλγα Χατζηνικολάου, Βακίνα Βολονάκη, Νικόλ Μπεθ Σούλις, Γκιντάρ Πετρονίτε,Πολύμνια Σαρέγκου, Κάντις Γουίγγινς,Αφροδίτη Κοσμά, Ρουθ Ράιλι και Ιρένε Βιζμπάριενε, Ζωή Κεχαγιά.
Το basketblog.gr επικοινώνησε με δυο από τα βασικά στελέχη εκείνης της ομάδας με την αρχηγό Πολύμνια Σαρέγκου και με την Λολίτα Λύμουρα για να μας πουν το τι θυμούνται και τι τους έχει μείνει από εκείνες τις στιγμές.
Η Πολύμνια Σαρέγκου η αρχηγός του Αθηναϊκού και μια από τις κορυφαίες σκόρερ του γυναικείου μπάσκετ τόνισε ότι εκείνη ήταν η καλύτερη στιγμή της καριέρας της μετά τη συμμέτοχη της με την Εθνική Ελλάδας στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας, ενώ θέλησε να ευχαριστήσει τους πάντες στην ομάδα.
«Ήταν σίγουρα μια από τις κορυφαίες μου στιγμές μετά τη συμμέτοχη με την Εθνική Ελλάδας στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας. Η επιτυχία της ομάδας βασίστηκε στο γεγονός ότι ήμασταν δεμένες σαν μια οικογένεια και είχαμε πάντα την πολύτιμη αρωγή της διοίκησης η οποία ήταν διπλά μας πάντα. Από εκείνη τη χρονιά έχω να θυμάμαι μόνο καλά πράγματα και μεγάλες στιγμές που κορυφώθηκαν όταν σήκωσα πρώτη αρχηγός αυτής της ομάδας το Ευρωπαϊκό κύπελλο και αυτό είναι κάτι που δεν πρόκειται πότε να το ξεχάσω. Με την ευκαιρία αυτή θέλω να ευχαριστώ όλους στην ομάδα που ήμουν μέλος της και που βοήθησα και εγώ για το τρίπλ-κράουν”
Η Λολίτα Λύμουρα που ήταν και εκείνη μέλος εκείνης της παρέας, ακόμα θυμάται τις στιγμές του τελικού, τον κόσμο στις εξέδρες, το άγχος που είχαν ακόμα και πιο έμπειρες παίκτριες ενώ τέλος σχολιάζει και αν εκείνη η επιτυχία έχει βελτιώσει το επίπεδο του Ελληνικού γυναικείου μπάσκετ.
«Θυμάμαι τον τελικό που παίξαμε με την Ναντεζντα στην Εργάνη το 2010 ήταν η πιο γλυκιά ήττα της καριέρας μας αφού ναι μεν χάσαμε με 4π αλλά κατακτήσαμε το eurocup .
Είχαμε καταλύσει στο ξενοδοχείο 2 μέρες πριν για να συγκεντρωθούμε και πηγαίνοντας στο γήπεδο με το πούλμαν αυτό που βλέπαμε ζήσει ήταν απίστευτο. Ο κόσμος είχε σχηματίσει ουρές έξω από το γήπεδο 1,5 ώρα πριν το τζάμπολ. Όταν βγήκαμε για ζέσταμα δεν πιστεύαμε ότι όλος αυτός ο κόσμος είχε έρθει για εμάς. Εγώ καθόμουν στον πάγκο με την ‘Ολγα Χατζηνικολάου πριν το ζέσταμα και κοιτούσαμε σαν χαμένες στον δικό μας κόσμο την εξέδρα τότε ήρθε η αρχηγός μας η Σαρέγκου και μας λέει σηκωθείτε κάντε ζέσταμα μην κοιτάτε σαν χαζές..
Όλες μας είχαμε άγχος από την παρουσίαση ακόμα και μάλιστα ρωτήσουμε η μια την άλλη .Τότε ρώτησα την Τούλα Καλέντζου αν έχει άγχος και μου είπε ναι , σκέψου μια αθλήτρια με τόσους τίτλους και είχε άγχος εκείνη την μέρα.
Στο ματς δεν παίξαμε καλά, ούτε εγώ ήμουν σε καλή μέρα ένα τρίποντο έβαλα ένα τρίποντο και το πανηγύρισα λες και έβαλα γκολ. Μπορεί να χάσαμε αλλά ποιος νοιαζόταν είχαμε κατακτήσει το κύπελλο Ευρώπης, κερδίσαμε την αναγνωσιμότητα από τον κόσμο αφού όπου πηγαίναμε μας έδιναν συγχαρητήρια. Δυστυχώς όμως την επομένη χρονιά δεν τα καταφέραμε εξίσου και μετά το 2011 καμία Ελληνική ομάδα δεν αγωνίστηκε στην Ευρώπη
Από τη διαδρομή εκείνη θα μου μείνουν τα ταξίδια που κάναμε στη Ρωσία, οι ατέλειωτες ώρες με πτήσεις τσάρτερ, οι στιγμές του τελικού τα πάντα. Ήμασταν όμως μια οικογένεια , μια πραγματική παρέα και καμία δεν παραπονιόταν. Αυτό ηταν και το μυστικό της επιτυχίας μας ότι ήμασταν οικογένεια.
Ο κόουτς Δικαιουλάκος ήταν καλός μαζί μας αλλά είχε ένα τρίπτυχο στο μυαλό του προπόνηση, προπόνηση, προπόνηση. Ρεπό δεν έδινε πότε, τότε υποφέραμε αλλά σήμερα ξέρουμε ότι εκείνο τον δρόμο έπρεπε να διανύσουμε για να γράψουμε ιστορία και θυμόμαστε με νοσταλγία εκείνες τις στιγμές που για τα δεδομένα του γυναικείου μπάσκετ ήταν σαν αυτό που πέτυχε η Εθνική ποδοσφαίρου το 2004. Δυστυχώς όμως δεν άλλαξε κάτι στο γυναικείο μπάσκετ αν σκεφτείς ότι από το 2011 δεν έχουμε Ελληνική εκπροσώπηση στα κύπελλα Ευρώπης.»
Η πορεία προς τον τίτλο
Πρώτη φάση
Αθηναϊκός – Γιερεβάν 105-54
Μπεσίκτας – Αθηναϊκός 80-75
Αθηναϊκός – Τσεκαβάτα 83-73
Γιερεβάν – Αθηναϊκός 79-87
Αθηναϊκός – Μπεσίκτας 81-60
Τσεκαβάτα – Αθηναϊκός 79-80
Φάση των “32”
Μεντέβτσακ – Αθηναϊκός 54-80
Αθηναϊκός – Μεντέβτσακ 100-62
Φάση των “16”
Ντινάμο Κιέβου – Αθηναϊκός 56-57
Αθηναϊκός – Ντινάμο Κιέβου 81-66
Προημιτελικά
Αθηναϊκός – Ντινάμο Μόσχας 84-60
Ντινάμο Μόσχας – Αθηναϊκός 66-78
Ημιτελικά
Ντινάμο Κουρσκ – Αθηναϊκός 58-64
Αθηναϊκός – Ντινάμο Κουρσκ 60-55
Τελικός
Ναντέζντα – Αθηναϊκός 57-65
Αθηναϊκός – Ναντέζντα 53-57