Ο Βορράς δεν.. την αφήνει από κοντά του, πολλώ δε μάλλον η Θεσσαλονίκη, αν και πριν μερικούς μήνες παραλίγο να γίνει το ντιλ και για πρώτη φορά η Ναυσικά Σταυρίδου να κατηφορίσει προς Νότο. Εντούτοις, ενισχύει τις προσπάθειες του Παναθλητικού. Μας τα έξήγησε καλύτερα η ίδια η 30χρονη διεθνής σούτινγκ γκαρντ, με συνέντευξή της στο basketblog κι ως συνήθως δεν της ξεφεύγει τίποτα. Από αντίπαλο, μέχρι καλάθι, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια σε αυτά που λέει. Μετρημένη, σίγουρη για τιν εαυτό της, στέκεται έξω από το τρίποντο, παίρνει την πρωτοβουλία, χωρίς να το πολυσκεφτεί κα… εκτελεί.
-Το καλοκαίρι βρέθηκες πολύ κοντά στον Παναθηναϊκό. Τελικά, η Μακεδονία σε κράτησε ξανά κοντά της.
«Οντως, το φετινό καλοκαίρι συζητήθηκε αρκετά η μεταγραφή μου στην Αθήνα, όμως η επιλογή αλλαγής πόλης ή και χώρας ίσως, είναι κάτι που δεν εξαρτάται αμιγώς από το μπάσκετ, καθώς παίζουν ρόλο επαγγελματικοί, αλλά και προσωπικοί λόγοι. Οπότε, συνολικά, για μένα η Θεσσαλονίκη ήταν η καλύτερη επιλογή και γι’ αυτή την χρονιά».
-Ο Ολυμπιακός και όλοι οι άλλοι; Πώς μπορεί να γίνει ακόμη πιο ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα;
«Ναι, ο Ολυμπιακός έχει σαφέστατα το πληρέστερο ρόστερ στην Ελλάδα και δεν είναι τυχαίο που είναι πρώτος και αήττητος στο φετινό πρωτάθλημα. Εχουν ήδη υπάρξει κάποια ματς στα οποία συνάντησε αντίσταση, αλλά καμία ομάδα δεν έχει καταφέρει να το κάνει με διάρκεια και να πραγματοποιήσει την έκπληξη. Από την δεύτερη θέση και κάτω βέβαια, θεωρώ ότι το φετινό πρωτάθλημα είναι το πιο ανταγωνιστικό των τελευταίων ετών, με ομάδες που είναι περίπου στην ίδια δυναμικότητα και εκπλήξεις έχουν ήδη γίνει. Πιστεύω θα γίνουν και στην συνέχεια του πρωταθλήματος. Με την προσθήκη της τρίτης ξένης -στον δεύτερο γύρο- θεωρώ ότι αλλάζουν κάποιες ισορροπίες, τόσο σε ομάδες που επιζητούν την σωτηρία, όσο και σε όσους ζητάνε φέτος το κάτι παραπάνω. Το πώς θα γίνει πιο ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα? Αυτό απαιτεί να υπάρχει και η οικονομική δυνατότητα και η διάθεση από κάποιον σύλλογο ή κάποιους συλλόγους να κυνηγήσουν το κάτι παραπάνω, διεκδικώντας τον τίτλο από τον Ολυμπιακό. Από τις θέσεις 2-12 υπάρχει έντονο ενδιαφέρον στα παιχνίδια, αν αυτό γινόταν από 1-12, τότε θα μιλούσαμε για το απόλυτα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα».
-Πες μας για την Εθνική Γυναικών, στόχοι, φιλοδοξίες.
«Η Εθνική Γυναικών είναι η αγαπημένη ομάδα όλων των κοριτσιών που έχουν αγωνιστεί με το εθνόσημο και όχι μόνο. Είναι κλισέ αλλά ισχύει, ότι είναι ύψιστη τιμή να αγωνίζεσαι με το εθνόσημο και να εκπροσωπείς την χώρα σου. Ο πρώτος στόχος, που ήταν η πρόκριση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2017, επετεύχθη. Οπότε, τώρα ο επόμενος στόχος είναι σίγουρα μια καλή πορεία στα τελικά και το πλασάρισμα σε μια καλή θέση».
-Δρομολόγια, ομάδες, ΠΑΟΚ, Αρης, Ρύσιο, εξωτερικό… Τι κρατάς, τι αφήνεις στην άκρη;
«Η πορεία πλέον, 12 συνεχόμενων ετών σε ομάδες της Α1 μού αφήνει πολλές αναμνήσεις. Τολμώ να πω ότι κρατάω σχεδόν τα πάντα, καλές και κακές στιγμές, γιατί όλα είναι εμπειρίες για την ζωή.
Περισσότερο όμως, αυτό που κρατάω είναι 2-3 στενές φιλίες από τον χώρο και σίγουρα πολλές στιγμές γέλιου σε προπονήσεις και αγώνες που πιστεύω ότι μόνο ο αθλητισμός και ειδικά σε ομαδικό άθλημα, χαρίζει».
-Και η προπονητική πάντως είναι στα σχέδια σου;
«Πέρσι, ασχολήθηκα ενεργητικά με την προπονητική για πρώτη φορά μετά την σχολή προπονητών Γ’ κατηγορίας, που έγινε πρόπερσι στην Θεσσαλονίκη. Η εμπειρία μου με τις Νεανίδες του Ρυσίου ήταν πολύ καλή και είχα μια πολύ όμορφη συνεργασία, όμως είναι πολύ δύσκολο να συνδυάσεις αγωνιστικές υποχρεώσεις στην Α1 με προπονήσεις αγωνιστικού τμήματος και δουλειά. Για φέτος προτίμησα να ασχοληθώ μόνο ως αθλήτρια, για να μπορώ να αφοσιωθώ περισσότερο σε αυτό το κομμάτι και ίσως όταν κλείσω την καριέρα μου ως αθλήτρια, να παραμείνω στον χώρο ως προπονήτρια, όμως είναι κάτι που δεν μπορώ να το αποφασίσω από τώρα».
-Κορυφαίες συνεργασίες με συμπαίκτριες και τεχνικούς.
«Στην πορεία των χρόνων, τόσο σε συλλογικό όσο και σε εθνικό επίπεδο, έχω συνεργαστεί με πολλές αθλήτριες και τεχνικούς, που ο καθένας είχε να μου δώσει και κάτι από τον χαρακτήρα, την
προσωπικότητά του. Πάντως, οι κορυφαίες συνεργασίες έχουν εξελιχθεί σε πραγματικές φιλίες και οι άνθρωποι που έχω ξεχωρίσει, είτε βρισκόμαστε συχνά είτε όχι τόσο συχνά πια, γνωρίζουν ότι
κατέχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου».
-Αν σού έλεγαν διάλεξε τώρα μια ομάδα παγκοσμίως να παίξεις ποια θα ήταν;
«Δεν μπορώ να διαλέξω κάποιον συγκεκριμένο σύλλογο, όμως σίγουρα θα ήθελα να αγωνιστώ σε έναν σύλλογο με οργάνωση και σε ένα πρωτάθλημα όπως το γαλλικό, το Ιιπανικό, το ρώσικο ή το τoύρκικο, όπου το γυναικείο μπάσκετ έχει προβολή. Αυτό είναι που μου λείπει. Να είναι κάθε ματς μια γιορτή για την τοπική κοινωνία και να είναι γεμάτα τα γήπεδα».
-Παρακολουθείς αντρικό μπάσκετ, ειδικά τις ομάδες της Θεσσαλονίκης ή Ευρωλίγκα; Πόσο δύσκολο είναι να ανέβει ξανά το επίπεδο όπως τα παλιά χρόνια με δυνατούς Αρη, ΠΑΟΚ, Ηρακλή;
«Δεν παρακολουθώ ιδιαίτερα το ελληνικό πρωτάθλημα. Περισσότερο βλέπω τα ματς της Ευρωλίγκας, όμως γενικά ακούω συζητήσεις περί του επιπέδου που δεν είναι όπως παλιά. Η γνώμη μου είναι ότι σε μια κοινωνία που οικονομικά δεν είναι πολύ καλά, είναι δύσκολο να είναι ανεπτυγμένος ο αθλητισμός ή ο πολιτισμός. Οι Ελληνες παίκτες που πρωταγωνιστούν, τώρα, προέρχονται από μια μακρόχρονη διαδικασία παραγωγής και ανίχνευσης ταλέντων, έχουν αφιερώσει πολύ χρόνο και πολύ κόπο σε προπονήσεις και αυτό αποδίδει. Αντίστοιχα, τώρα που δεν υπάρχει άφθονο χρήμα στην κοινωνία και υπάρχει ταυτόχρονα έντονη αβεβαιότητα για το μέλλον, είναι πιο δύσκολο τα παιδιά να έρθουν στον αθλητισμό και ακόμα πιο δύσκολο να μείνουν, ώστε μετά από πολλά χρόνια προσπάθειας και θυσιών να αποτελέσουν τους ολοκληρωμένους παίκτες του αύριο. Το να ανέβει το επίπεδο, σημαίνει για μένα πολύ χρόνο. Το ταλέντο υπάρχει, αρκεί να βρούμε τις διαδικασίες και οι νέοι παίκτες τα κίνητρα, ώστε να ελπίζουμε σε μελλοντικούς καλούς παίκτες και σε μελλοντική άνοδο του επιπέδου».
-Για την τωρινή σου ομάδα, μερικά πράγματα. Εισαι στην 10αδα των πρώτων σκόρερ μαζί με 9 ξένες. Ελληνιδες παίκτριες βγαίνουν ως η επομενη γενιά;
«Η τωρινή μου ομάδα είναι νεοφώτιστη στην Α1, με τα καλά της και τα άσχημά της. Η διοίκηση έχει όρεξη και ενθουσιασμό και κάνουν μεγάλη προσπάθεια να είναι κοντά μας. Το τεχνικό τιμ είναι
πολύ οργανωμένο και δουλεύει συνεχόμενα και πολύ καλά. Οι παίκτριες είναι -στην πλειοψηφία τους- νέα κορίτσια με όρεξη και ενθουσιασμό, όμως σαν ομάδα, ως σύνολο, έχουμε πληρώσει και σε κάποια ματς την απειρία μας. Παίκτριες βγαίνουν θεωρώ, αρκεί όμως να καταφέρουν και εκείνες με σκληρή δουλειά να καθιερωθούν στην Α1 ή ακόμα και στο εξωτερικό ή την Εθνική ομάδα και πρέπει να βρεθούν και οι συνθήκες στους συλλόγους να καταφέρουν να τούς δώσουν κίνητρα και να τις κρατήσουν στο μπάσκετ με αγάπη και αφοσίωση. Ταλέντο υπάρχει, αν τα νέα κορίτσια δείξουν αφοσίωση και δουλέψουν σκληρά θα γίνουν καλύτερες και μαζί με αυτές θα εξυψωθεί και το γυναικείο μπάσκετ στην Ελλάδα».
φωτό: agapotobasket.gr