Στις 2 τα ξημερώματα επιστρέψαμε χθες. Η βαφτιστήρα από τη μια, ο μικρούλης της Κίτσας από την άλλη, του δώσαμε και κατάλαβε. Χρόνια πολλά σε όσες και όσους γιόρταζαν. Και δεν είναι απλά πολλοί… Είναι η μισή Ελλάδα.
Όπως καταλαβαίνετε και τα κορίτσια μου -όχι οι κόρες, αυτές θα κάνουν κάποια χρόνια να μπουν σε αυτή τη στήλη (αν θέλουν να τους κόψω τα πόδια), είναι κομμάτια από το χθεσινό ξενύχτι, γι’ αυτό κι έχουν αράξει σε καρέκλες, ξαπλώστρες, πετσέτες.