ΝΤΕΝΒΕΡ ΝΑΓΚΕΤΣ
ΠΕΡΥΣΙ: Στην μετά Καρμέλο εποχή το Ντένβερ έχει γίνει μία ομάδα που τρέχει πολύ, ανοίγει τον ρυθμό και σκοράρει πολύ. Αθλητική ομάδα, που πέρυσι έδειχνε ότι μπορεί να κάνει ακόμα καλύτερη σεζόν από αυτή του 2011, αλλά όταν ήρθε ο τραυματισμός του Γκαλινάρι η αλήθεια είναι ότι η ομάδα έμεινε πίσω. Στην συνέχεια αντάλλαξε τον Νενέ για τον Μακ Γκι, μία κίνησε που προκάλεσε έκπληξη είναι η αλήθεια, παρόλα αυτά κατάφερε να τερματίσει στην 6η θέση στην περιφέρεια του και μπήκε στα πλέι οφ αλλά εκεί έπεσε πάνω στους Λέικερς με τους οποίους θα είχε πρόβλημα μέσα στο καλάθι. Παρόλα αυτά πάλεψε την σειρά, την πήγε μέχρι το 7ο παιχνίδι, αλλά αποκλείστηκε.
ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΦΕΤΟΣ: Αν και είναι ομάδα συνόλου πλέον και στηρίζεται πολύ στον πάγκο του, που τα δύο τελευταία χρόνια είναι από τους πιο παραγωγικούς στην λίγκα, θέλει ένα σταρ και ακόμα πιο σημαντικό ήθελε παίκτες που μπορεί πέρα από την επίθεση να παίξουν και άμυνα. Επίσης ήθελε να ανανεώσει τόσο με τον Μακ Γκι όσο και με τον Αντρέ Μίλερ.
Στα Draft: Πήρε τον Έβαν Φουρνιέρ ένα παίκτης ο οποίος είναι φόργουορντ, αλλά από την άλλη μεριά το Ντένβερ έχει πολλούς παίκτες σε αυτή την θέση και ο ίδιος ο παίκτης είναι ένα ερωτηματικό αν θα πετύχει ή όχι. Στο δεύτερο γύρο πήρε τον Κουίνσι Μίλερ, ένα παίκτης που είναι καλός σε πολλά πράγματα αλλά όχι εξαιρετικός σε κάτι, από το πανεπιστήμιο του Μπέιλορ.
Με τους free agent: Έφερε και πάλι τον Αντρέ Μίλερ, μία κίνηση που προκάλεσε έκπληξη είναι η αλήθεια. Στην συνέχεια πήρε τον Άντονι Ράντολφ από την Μινεσότα και στην συνέχεια ανανέωσε με τον Μακ Γκι. Αν και είχε διαφορά στην αρχή με τον παίκτη να θέλει 14 εκ. και την ομάδα να δίνει 11. Ρίσκο η επιλογή εδώ, αν ο Μακ Γκι είναι ο παίκτης που είδαμε στα πλέι οφ πέρυσι με τους Λέικερς ήταν μία καλή επιλογή, αν είναι ο παίκτης που ξέραμε στην Ουάσιγκτον πεταμένα λεφτά.
Το Ντένβερ πιστεύει ότι θα δει τον παίκτη τον περσινό στα πλέι οφ. Και στην συνέχεια πήρε τον Ιγκουαντάλα από την Φιλαδέλφεια, ένα παίκτη που έχει παρουσία σε All-Star αλλά στους Σίξερς ποτέ δεν εξελίχθηκε στον σταρ και τον ηγέτη που περίμενε η ομάδα του, όμως με την παρουσία του και μόνο το Ντένβερ βρήκε ένα παίκτη να δίνει άλλη υπόσταση στην άμυνα. Συν της άλλης πήρε και ένα εξαιρετικό πασέρ. Μεγάλος σκόρερ δεν είναι άλλα στα επιθετικά ριμπάουντ και σε άλλους τομείς θα δώσει πολλές βοήθειες και λύσεις που δεν είχε το Ντένβερ πέρυσι.
ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ: Το Ντένβερ κινήθηκε πολύ καλά στην διάρκεια του καλοκαιριού, κράτησε τόσο τον Μακ Γκι όσο και τον Άντρε Μίλερ και είπαμε ότι έκανε μία σημαντική προσθήκη όπως είναι αυτή του Ιγκουαντάλα, ο οποίος μπορεί να μην γίνει ο ηγέτης της ομάδας, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχει 35 παιχνίδια στην καριέρα του σε πλέι οφ και την απαραίτητα εμπειρία και ποιότητα για να ανεβάσει ακόμα περισσότερο το επίπεδο της ομάδας.
Είναι επίσης πολύ νεανική ομάδα, μπορεί να μην έχει το ίδιο ταλέντο με την Οκλαχόμα που κινείται στο ίδιο πλάνο, αλλά από την άλλη μεριά έχει βάθος σε κάθε σχεδόν θέση και έτσι μπορεί να εξυπηρετηθεί το σύστημα με τις αρκετές αλλαγές που του αρέσει και εφάρμοσε και πέρυσι. Οι Λόουσον, Ιγκουαντάλα, Μακ Γκι είναι πρωτοκλασάτοι παίκτες, οι Γκαλινάρι, Φάριντ και Τσάντλερ κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση, οι Κόρεϊ Μπρούερ, Αντρέ Μίλερ ακόμα και ο Μοζγκόφ είναι επίσης παίκτες που μπορεί να σταθούν και σαν βασικοί και συν της άλλης ακόμα και από τον ρούκι τον Κουίνσι Μίλερ η ομάδα μπορεί να περιμένει ότι θα πάρει λύσεις φέτος.
ΕΠΙΘΕΣΗ: Ο Λόοουσον θα είναι λογικά και πάλι το πρώτο βιολί, μαζί με τον Γκαλινάρι, όσο και οι Ιγκουαντάλα και Τσάντλερ, ενώ ο Λόουσον ήδη από πέρυσι έχει γίνει πιο ομαδικός και έχει βελτιώσει τις ασίστ του και έχει γίνει πιο ώριμος και στον οργανωτικό τομέα. Από πίσω του θα έχει τον Μίλερ, ο οποίος είναι ένας βετεράνο ς παίκτης 36 ετών που επίσης είναι παίκτης που μοιράζει παιχνίδι και έχει εμπειρία και με τόσους πολλούς σουτέρ και σκόρερ στην ομάδα κάποιοι πρέπει να μοιράζουν την μπάλα και είναι σημαντικό αυτό να γίνεται από τον άσο.
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Ο Τζορτζ Καρλ, έχει 366-232 ρεκόρ με την ομάδα του Ντένβερ που το έχει οδηγήσει σε 8 συνεχόμενες σεζόν στα πλέι οφ, είναι ένας από τους πιο έμπειρους και ικανούς προπονητές στην λίγκα και το πιο σημαντικό είναι ότι εμπνέει το σεβασμό σε όλους τους παίκτες. Ειδικά στην κανονική περίοδο η συμβολή του στο παιχνίδι της ομάδας είναι καθοριστική.
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟ: Ο Κένεθ Φάριντ μπορεί να χτίσει πάνω στην περσινή του σεζόν σαν ρούκι, είναι ένας παίκτης με ενέργεια και τον θυμόμαστε στα περσινά παιχνίδια με τους Λέικερς και πόσο καλά τα πήγε κόντρα στον Γκασόλ όσο και τον Μπάινουμ, που και οι δύο ήταν πιο ψηλοί του και μάλιστα στα πλέι οφ βελτίωσε και τα νούμερα του. Το ταλέντο, τα αθλητικά κορμιά, ο αιφνιδιασμός, αλλά και το γεγονός ότι έχει τον Γκαλινάρι ο οποίος είναι ψηλός και δημιουργεί μις ματς που λίγοι μπορεί να αντιμετωπίσουν από την στιγμή που είναι παίκτης με πολύ καλό τρίποντο.
ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ
Ο ΠΑΓΚΟΣ: Ο πάγκος του Ντένβερ είναι αρκετά νεανικός και δεν δείχνει εξίσου παραγωγικός με αυτόν που είχε η ομάδα πέρυσι στο ξεκίνημα της σεζόν. Ο Τζορτζ Καρλ ακόμα ψάχνει το πώς θα μοιράσει τον χρόνο για να πάρει το μάξιμουμ από τις ρεζέρβες του χωρίς να έχει αντίχτυπο στο παιχνίδι της ομάδας. Θα έχει ένα θέμα εδώ στην χημεία και στις ισορροπίες και μάλλον δεν θα καταφέρει να το λύσει σε ένα δύο μήνες.
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ: Έχει ένα από τα πιο δύσκολο προγράμματα από κάθε άλλη ομάδα αφού από τα 23 πρώτα του παιχνίδια για την κανονική περίοδο τα 17 είναι εκτός έδρας και ίσως από νωρίς αν δεν καταφέρει να τα βγάλει πέρα να έχει χάσει τους στόχους του για την σεζόν και να τρέχει να προλάβει.
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΤΑΡ: Του λείπει ο σταρ και πρέπει επίσης να χωρέσει πολλούς σουτέρ που έχει και να μοιράσει ομοιόμορφα το χρόνο. Και πέρυσι αυτό είχε δημιουργήσει πολλά μπερδέματα ειδικά σε δύσκολα και κλειστά παιχνίδια. Ένα επίσης πολύ σημαντικό ζητούμενο είναι οι τραυματισμοί.
ΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ: Η ομάδα ταλανίζεται με πολλούς τραυματισμούς τα τελευταία χρόνια και μάλιστα πολλοί από αυτοί είναι μακροχρόνιοι και σημαντικοί και επειδή είναι ομάδα συνόλου η κάθε απουσία είναι τρανταχτή και έχει αντίχτυπο στην αγωνιστική εικόνα της ομάδας. Η Δύση είναι διαφορετική στον ρυθμό από την Ανατολή, είναι πιο γρήγορη όπως και πιο γρήγορη και πιο επιθετική είναι η ομάδα του Ντένβερ έναντι της Φιλαδέλφειας και έτσι υπάρχει ένα ερωτηματικό πόσο γρήγορα θα μπορέσει να προσαρμοστεί ο Ιγκουαντάλα.
Ερωτηματικό πόσο υγιής θα είναι φέτος ο Γκαλινάρι, ο οποίος πέρυσι είχε προβλήματα με τραυματισμούς και στα παιχνίδια που απουσίασε η εικόνα της ομάδας αλλοιώθηκε.
Ο ΗΓΕΤΗΣ: Με δεδομένο ότι η ομάδα θα είναι βελτιωμένη και αμυντικά, το μεγάλο ερωτηματικό είναι ποιος θα είναι ο παίκτης που θα παίρνει τις δύσκολες φάσεις. Ακόμα και ο Ιγκουαντάλα που πήρε δεν είναι το μεγάλο αστέρι που ίσως ήθελε η ομάδα, αν και ο πρώην άσος των Σίξερς έχει και την εμπειρία και την ικανότητα να πάρει τα κρίσιμα σουτ.
ΣΥΝΟΛΙΚΑ: Την τελευταία διετία είναι μία από τις πιο παραγωγικές και επιθετικές ομάδες στην λίγκα, όπου στην μέρα του δεν μπορεί να σταματηθεί από κανένα αντίπαλο και είναι λίγοι εκείνοι που μπορεί να το ακολουθήσουν. Ένα από τα μεγάλα του όπλα πέρυσι ήταν ότι είχε και ένα από τους πιο αξιόπιστους πάγκους στην λίγκα, όπου οι εναλλαγές βασικών και αναπληρωματικών δεν είχαν καμία επίπτωση στην ομάδα. Το ίδιο στυλ θα έχει και φέτος, αν και πέρυσι με κάποιες ανταλλαγές που έκανε αποδυναμώθηκε και δημιούργησαν ερωτηματικά οι κινήσεις του. Φέτος η άμυνα του λογικά θα είναι βελτιωμένη, αφού του έλειπε ένας παίκτης στο φτερό για να αμύνεται καλά και πήρε τον Αντρέ Ιγκουαντάλα από την Φιλαδέλφεια, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πέρυσι είχε αγωνιστεί μόνο σε 8 παιχνίδια το Ουίλσον Τσάντλερ ο οποίος επίσης είναι καλός αμυντικός και ο οποίος είναι υγιής φέτος και θα τον έχει στην διάθεση του και πάλι η ομάδα.
Είναι μία ομάδα που ξεπέρασε πολύ γρήγορα την απώλεια του Καρμέλο Άντονι και μάλιστα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για 9 συνεχόμενα χρόνια δίνει το παρόν στα πλέι οφ, πολύ σημαντικό αυτό αφού έχουμε δει και άλλες ομάδες στα κυβικά του όταν χάνουν το αστέρι τους να χρειάζεται να περάσουν πάνω από 3 χρόνια για να βρουν και πάλι τον δρόμο τους. Τελευταίο παράδειγμα το Κλίβελαντ. Το Ντένβερ μπορεί να μην πήρε ένα μεγάλο σταρ αλλά την τελευταία διετία έχει δείξει ότι μπορεί να πρωταγωνιστήσει και χωρίς αυτόν και μάλιστα με τον Ιγκουαντάλα μπορεί να είναι και πολύ καλύτερο από πέρυσι.
Συν τοις άλλης έχει κρατήσει περιθώρια στο μπάτζετ του προκειμένου να ανανεώσει με τον Τάι Λόουσον. Αν δει ότι χρειάζεται ένα σταρ το σημαντικό είναι ότι έχει την δυνατότητα να τον πάρει. Μία ομάδα που μπορεί να κάνει σκορ όσο λίγες στην λίγκα, θα έχει τεράστιες βοήθειες και πάλι από τον πάγκο, δεν θα περάσει την Οκλαχόμα αλλά και πάλι θα είναι στα πλέι οφ και μπορεί να κάνει καλύτερα πράγματα από πέρυσι.
ΓΙΟΥΤΑ ΤΖΑΖ
ΠΕΡΥΣΙ: Με τον Τάιρον Κόρμπιν για πρώτη φορά σε μία ολόκληρη σεζόν στο πάγκο, ολόκληρη σε σεζόν λοκ άουτ είναι ένα θέμα, κατάφερε να κερδίσει στα 7 από τα τελευταία 8 παιχνίδια για την κανονική περίοδο και πήρε την 8η θέση από την περιφέρεια και μπροστά από το Χιούστον και το Φοίνιξ και έτσι μπήκε στα πλέι οφ. και όλα αυτά για μία ομάδα με 4 παίκτες κάτω από τα 21 (Γκόρντον Χέιγουορντ, Ντέρικ Φέιβορς, Άλεκ Μπιουρκς και Ενές Καντέρ). Και όλα αυτά ενώ το προηγούμενο χρόνο ο Τζέρι Σλόαν επί χρόνια στο πάγκο της ανακοίνωσε την απόσυρση του και η ομάδα είχε ανταλλάξει και τον Ντερόν Ουίλιαμς.
Στο πρώτο γύρο των πλέι οφ βρήκε το φορμαρισμένο Σαν Αντόνιο και αποκλείστηκε με συνοπτικές διαδικασίες και με σουίπ. Το κλειδί για την περσινή της επιτυχία ήταν ότι όταν ο Τάιρον Κόρμπιν αποφάσισε να χρησιμοποιήσει πιο μεγάλα σχήμα και ψηλά, η ομάδα είχε αβαντάζ στα περισσότερα παιχνίδια και πήρε πολλές νίκες με αυτό τον τρόπο και χάρις αυτές μπήκε στα πλέι οφ και το ίδιο μπορεί να συμβεί και φέτος. Η ομάδα έδειξε και πέρυσι ότι μπορεί να έχει μία σεζόν που θα τελειώσει και με θετικό ρεκόρ αλλά και παράλληλα να βελτιώσει και το ταλέντο και πάνω σε αυτή την λογική θα κινηθεί και φέτος.
ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΦΕΤΟΣ: Ήθελε ένα παίκτη σταρ και ηγέτη όπως είχε πρόπερσι τον Ντερόν Ουίλιαμς. Αλλά στην αγορά δεν υπήρχε κάτι τέτοιο και έτσι δεν ήταν ένα εφικτό και ρεαλιστικό σενάριο. Προτίμησε να δώσει ακόμα περισσότερο χρόνο στους νεαρούς για να βελτιωθούν. Από εκεί και πέρα ο Ντέβιν Χάρις που είχε πάρει από το Νιου Τζέρσεί σαν αντάλλαγμα για τον Ντερόν δεν ήταν το πόιντ γκαρντ που ήθελε η ομάδα, με τον Χάρις πέρυσι να παίζει το λιγότερο στην καριέρα του από την σεζόν 2006-07. Ο παίκτης είχε μεγάλες δυσκολίες και προβλήματα τόσο στο σκοράρισμα του όσο και στις επιδόσεις του στην άμυνα.
Στα Draft: Φια να πάρει τον Τζέφερσον από την Μινεσότα το 2010 είχε δώσει την επιλογή της στα ντραφτ για φέτος στον πρώτο γύρο. Αλλά για μία ομάδα που είχε αρκετούς νεαρούς παίκτες και υποσχόμενους στο ρόστερ της δεν το είχε και τόσο ανάγκη. Επέλεξε να πάρει τον Κέβιν Μέρφι, στο δεύτερο γύρο των ντραφτ, που είναι ένας γκαρντ από το Τένεσι Τεκ, κάνει σκορ και θα είναι ο παίκτης πίσω από τους Μπιουρκς και δίνει βάθος στην ομάδα του.
Με τους free agent: Πήρε τον Μο Ουίλιαμς (γκαρντ) από τους Κλίπερς αφού βοήθησε το Ντάλας να δώσει τον Όντομ με αυτό τον τρόπο στους Κλίπερς. Μετά από λίγες μέρες έστειλε τον Χάρις στην Ατλάντα για να πάρει τον σμολ φόργουορντ Μάρβιν Ουίλιαμς. Με τις δύο αυτές κινήσει η Γιούτα δείχνει ενισχυμένη τόσο στο πόιντ όσο και στο σμολ φόργουορντ χωρίς να έχουν ένα μεγάλο κόστος, αφού και οι δύο έχουν ένα κόστος κοντά στα 10 εκ. δολάρια.
Επίσης έδωσε συμβόλαιο ενός έτους στον Ράντι Φόγιε που είναι ένας παίκτης που είναι βετεράνος και μπορεί να βοηθήσει αλλά είναι προβληματικός χαρακτήρας και έχει ρίσκο. Ενώ υπέγραψε με τον Έβανς συμβόλαιο για 3 χρόνια με 5,2 εκ δολάρια, τον παίκτη που κέρδισε τον διαγωνισμό καρφωμάτων πέρυσι, είναι ένας παίκτης all-around που το παιχνίδι του μπορεί να βελτιωθεί αλλά δεν κοστίζει ακριβά.
ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ: Οι προσθήκες των βετεράνων Μο Ουίλιαμς και Μάρβιν Ουίλιαμς με παράλληλα την αποχώρηση του Ντέβιν Χάρις δίνουν εμπειρία και λύσεις στην ομάδα. Είναι ομάδα με βάθος και με ποιότητα στην φροντ λάιν της πλέον, με την αποχώρηση του Χάρις και με τον Μ. Ουίλιαμς στην θέση του αναβαθμίστηκε στην θέση του πόιντ, αλλά και ο Ράντι Φόγιε είναι ένας παίκτης που δυναμώνει και άλλο την ομάδα. Με Τζέφερσον, Μίλσαπ, Καντέρ και Φέιβορς έχει 4 παίκτες στην φροντ λάιν μπορεί να είναι μία από τις καλύτερες ομάδες στην λίγκα στο ριμπάουντ, στην άμυνα μέσα στο καλάθι, αλλά και να δίνει και πολλούς πόντους στην ομάδα του από μέσα στο καλάθι.
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ: Ο Ενές Καντέρ ο οποίος αυτό το καλοκαίρι έγινε ένα άλλος παίκτης αφού έχασε όλα τα περιττά κιλά και έγινε στυλάκι και θα είναι ένας πιο έξυπνος, ένας πιο ευέλικτος και πιο επιθετικός παίκτης φέτος. Ο Άλεκ Μπαρκς πέρυσι έδειξε ότι είναι ένας παίκτης με ταλέντο και με προοπτικές, ειδικά στο σκοράρισμα, με τις αποχωρήσεις των Σι Τζέι Μάιλς και Τζος Χάουαρντ φέτος θα έχει την ευκαιρία του να δείξει τι μπορεί να κάνει και να έχει και μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής.
Ο Γκόρντον Χέιγουορντ στην 3η του σεζόν πλέον πρέπει να πιστέψει ακόμα περισσότερο στον εαυτό του, τουλάχιστον τόσο όσο πιστεύουν σε αυτόν οι συμπαίκτες του και η ομάδα του που τον θεωρούν σαν ένα παίκτη ο οποίος μπορεί να γίνει το αστέρι της Γιούτα. Αν το καταλάβει από νωρίς και παραμείνει ταπεινός, μπορεί να είναι από τις αποκαλύψεις της ομάδας φέτος.
ΕΠΙΘΕΣΗ: Στην επίθεση η ομάδα θα στηριχτεί πολύ στον Αλ Τζέφερσον ο οποίος είναι ένα παίκτης που μπορεί να κάνει εξαιρετική δουλειά στο λόου ποστ και θα είναι πολύ αποτελεσματικός, δεν υπάρχει σχεδόν κανένας αμυντικός που μπορεί να τον σταματήσει εκεί. Είναι εξίσου δυνατός και στην άμυνα και θα δίνει και φέτος σιγουριά μέσα στην ρακέτα.
ΑΜΥΝΑ: Ο Ντέρικ Φέιβορς αναμένεται να κάνει εξαιρετική δουλειά στην άμυνα και μπορεί να είναι εξίσου αποτελεσματικός ή ακόμα περισσότερο από τον Τζέφερσον.
ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ
Ο ΜΙΚΡΟΣ Μ.Ο ΗΛΙΚΙΑΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ: Πέρα από τον Αλ Τζέφερσον και τον βετεράνο Μο Ουίλιαμς, οι 3 υπόλοιποι βασικοί της ομάδας είναι το πολύ μέχρι 22 ετών. Καλός ο ενθουσιασμός και οι δυνάμεις, αλλά και η απειρία θα παίξει τον ρόλο τους.
ΑΜΥΝΑ: Θα είναι λογικά βελτιωμένη αλλά από την άλλη μεριά θα χρειαστεί πολύ δουλειά ακόμα για να φτάσει σε ικανοποιητικό επίπεδο, πέρυσι δεχόταν 99 π. μ.ο. Η ομάδα είναι μεγάλο ερωτηματικό φέτος, από την άποψη ότι θα είναι μία ομάδα που μπορεί να κάνει πολύ καλύτερα πράγματα από πέρυσι, αλλά να έχει και μεγαλύτερο πρόβλημα από πέρυσι και χειρότερη σεζόν, αυτά τα ακραία όρια που μπορεί να τεθούν για αυτή την ομάδα δεν είναι και το καλύτερο για την σταθερότητα και την πορεία που θέλει να έχει η Γιούτα και φέτος.
ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ: Η περσινή της επιτυχία είναι η αλήθεια ότι είχε αντίχτυπο και στις επιλογές της στα φετινά ντραφτ. Αν δεν είχε φτάσει στα πλέι οφ θα μπορούσε να έχει τις επιλογές στο πρώτο γύρο των ντραφτ και με δύο ικανούς ρούκις και με προοπτικές θα μπορούσε να έχει ακόμα μεγαλύτερο ταλέντο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι φέτος τα συμβόλαια του Πολ Μίλσαπ αλλά και του Αλ Τζέφερσον λήγουν, αυτό μπορεί και είναι συνήθως καλό πράγμα για την χρονιά που θα κάνουν οι δύο παίκτες, αλλά από την άλλη μεριά μπορεί να δημιουργήσει και αστάθεια στην απόδοση του και πολλά σκαμπανεβάσματα, που αν συμβεί θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα στην ομάδα τους.
Ο Πολ Μίλσαπ είναι ένας παίκτης ο οποίος είναι πολύτιμο εργαλείο για την ομάδα, αλλά από πέρυσι ο Κόρμπιν ήθελε να τον φέρνει από τον πάγκο με τον παίκτη όμως να μην το δέχεται αυτό και να αναγκάζει τον προπονητή του να σχεδιάσει διαφορετικά την ομάδα και να αλλάξει τα πλάνα του. Οπότε με βασικό αυτόν και τον Φλεβάρη να έχει αποχωρήσει η ομάδα θα έχει προβλήματα στην θέση του αν τελικά δεν μείνει.
Ακόμα δεν έχει αποφασίσει αν είναι μία ομάδα ικανή για να είναι και πάλι στα πλέι οφ ή αν θέλει να είναι lottery team στο τέλος της σεζόν. Αυτό μπορεί να την μπερδέψει πολύ και να της δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα.
ΤΟ ΤΡΙΠΟΝΤΟ: Και φέτος δεν έχει παίχτες που να είναι ικανοί σουτέρ τριών πόντων και να αναγκάζουν τις αντίπαλες ομάδες να τους προσέχουν πάντα. Και πέρυσι είχε το ίδιο πρόβλημα με τις άμυνες να κλείνουν πάνω στους ψηλούς της που απειλούσαν διαρκώς και η ίδια να μην μπορεί να τις ανοίξει και να τις αναγκάσει να βγουν προς τα έξω.
ΣΥΝΟΛΙΚΑ: Είναι μία ομάδα που θα δώσει μάχη και μπορεί να μπει στα πλέι οφ και φέτος, αλλά από την άλλη μεριά το ταβάνι της δείχνει να είναι μέχρι την 7η θέση στην περιφέρεια της.
ΜΙΝΕΣΟΤΑ ΤΙΜΠΕΡΓΟΥΛΒΣ
ΠΕΡΥΣΙ: Πέρυσι μέχρι τις αρχές Μάρτη έκανε μία εξαιρετική σεζόν και ήταν μέσα στο κόλπο για τα πλέι οφ αλλά σε ένα παιχνίδι με τους Λέικερς τραυματίστηκε σοβαρά ο Ρίκι Ρούμπιο και εκεί τέλος. Σε εκείνο το σημείο η Μινεσότα είχε 21-20 ρεκόρ και από εκείνο το ματς και μετά είχε 5-20 ρεκόρ. Αλλά η περσινή χρονιά κάθε άλλο παρά χαμένη ήταν και κάθε άλλο παρά πικρή γεύση άφησε τελικά στην ομάδα από την στιγμή που ο Κέβιν Λοβ έκανε πολύ καλά παιχνίδια και παίκτες σαν τον Ουέσλεϊ Τζόνσον, σαν τον Μπίσλεϊ, τον Νικολα Πέκοβιτς αλλά και άλλους ακόμα έδειξαν ότι το όραμα της ομάδας μπορούσε να υλοποιηθεί και έχει τύχη.
ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΦΕΤΟΣ: Είναι από τις ελάχιστες ομάδες που το περσινό της ρεκόρ λέει ψέματα για το τι ήθελε, κανονικά το 26-40 ρεκόρ που είχε θα σήμαινε ότι πρέπει να αλλάξει πολλά και να χτίσει από την αρχή αλλά η ομάδα είχε ήδη χτίσει και απλά ήθελε ένα ή και παραπάνω παίκτες που να έχουν την δυανατότητα να γίνουν ηγέτες και να έχουν εμπειρία.
Στα Draft: Φέτος είχε το νούμερο 58 στα ντραφτ και πήρε τον Ρόμπι Χάμελ ο οποίος είναι ένας παίκτης που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα έχει θέση στο φετινό ρόστερ και πολύ περισσότερο χρόνο. Αν και γενικά η ομάδα αυτή δεν τα βγάζει πέρυσι και δεν έχει ποτέ καλές επιλογές στα ντραφτ ακόμα και όταν μπορεί να επιλέξει κάτι από πιο ψηλά.
Με τους free agent: Πήγε να κάνει μία καλή κίνηση και να πάρει τον Νοικολας Μπατούμ από το Πόρτλαντ, αλλά όπως αποδείχθηκε καλύτερη που δεν τον πήρε, του έδινε 4 χρόνια συμβόλαιο με 46 εκ. δολάρια αλλά τελικά πήρε τους Αντρέι Κιριλένκο και τον Αλεξέι Σβεντ από την ΤΣΣΚΑ. Στην συνέχεια υπέγραψε με τον Μπράντον Ρόι ο οποίος έχει πολλά προβλήματα με τραυματισμούς αλλά επιχειρεί να κάνει το καμ μπακ του και τελικά έκλεισαν τις κινήσεις τους με τον Γκεργκ Στιμσμα και έτσι έχουν και ένα βάθος καλύτερο στην φροντ λάιν τους.
ΕΧΕΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΤΗΚΕ: Η Μινεσότα φέτος αναβαθμίστηκε είναι η αλήθεια και έκανε πολύ σπουδαίες κινήσεις με τις οποίες η ομάδα έχει και βάθος και μεγαλύτερη εμπειρία. Πήρε τον Μπράντον Ρόι, τον Αντρέι Κιριλένκο, που είναι παίκτες που μπορεί να αγωνιστούν και σε πολλές θέσεις ανάλογα με τις ανάγκες της ομάδας, ο Νίκολα Πέκοβιτς έδειξε ότι μπορεί να είναι ένας εξαιρετικός σέντερ πέρυσι για την ομάδα και φέτος μπορεί να είναι ακόμα καλύτερος και να ανεβάσει επίπεδο την ομάδα, ενώ και ο Ντέρικ Ουίλιαμς αναμένεται να είναι και πιο σταθερός, αν και είναι νεαρός παίκτης και δικαιολογείται να έχει τα σκαμπανεβάσματα του. Φέτος αναμένεται να είναι καλύτερος και ο έμπειρος Μπαρέα.
ΟΙ ΝΕΟΙ: Οι Τσέις Μπάντιγκερ και Άλεξ Σβεντ που είναι οι άλλοι δύο νέοι παίκτες που πήρε η ομάδα φέτος θα είναι πολύτιμες λύσεις για τον πάγκο της ομάδας.
Ο ΗΓΕΤΗΣ: Ο Κέβιν Λοβ είναι αυτή την στιγμή ένας από τους κορυφαίους πάουερ φόργουορντ στην λίγκα και πέρυσι επιβραβεύτηκε για την σεζόν που έκανε και τα παιχνίδια του με την παρουσία του στο All Star Game. Θα είναι ο ηγέτης της ομάδας και φέτος όχι μόνο στην επίθεση αλλά γενικά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μπορεί να είναι ο παίκτης που θα έχει από 25 π. και πάνω από 10 ρ. μ.ο σε κάθε παιχνίδι.
Ο ΚΙΡΙΛΕΝΚΟ ΚΑΙ Η ΑΜΥΝΑ: Η ομάδα θα είναι λογικά πέρα από παραγωγική και πολύ βελτιωμένη αμυντικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Κιριλένκο μπορεί να είναι ένας παίκτης σκόρερ από ότι τον θυμόμαστε στην Γιούτα, αλλά είναι παίκτης που δεν αδιαφορεί και στην άμυνα, ενώ οι Πέκοβιτς και Λοβ θα δημιουργούν ένα φράγμα μέσα στην ρακέτα της ομάδας.
Ο Σέρβος σέντερ έκανε μία εξαιρετική σεζόν πέρυσι και ειδικά τον Μάρτιο και μετά και όταν είχε και μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής ανέβασε τα νούμερα του τόσο στο σκοράρισμα όσο και στα ριμπάουντ, όπου είχε 17,5 π. και 8,5 ρ. μ.ο σε αυτό το μήνα και μπορεί να είναι κάτι παραπάνω για αυτή την Μινεσότα από ένας βασικός παίκτης.
ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ: Με τον Μπράντον Ρόι, όπως τον έχουμε γνωρίσει από το Πόρτλαντ είναι ένας παίκτης που μπορεί να πάρει τις κρίσιμες φάσεις και τα σουτ που μπορεί να δώσουν την νίκη σε ένα παιχνίδι, η Μινεσότα πλέον έχει και ένα άλλο παίκτη πέρα από το Λοβ για αυτά τα κρίσιμα σημεία και έτσι την κάνει και λιγότερο προβλέψιμη σε αυτά τα ματς, παίκτης με μεγάλο μπασκετικό IQ.
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Ο Άλντεμαν έδειξε δείγματα γραφής από την δουλειά του ήδη στην πρώτη του χρονιά, φέτος ζήτησε βετεράνους παίκτες και η ομάδα του έκανε το χατίρι και έτσι έχει ακόμα καλύτερα εργαλεία στα χέρια του. Είναι ένας προπονητής που δείχνει πολύ έξυπνος στο να διαβάζει τα παιχνίδια και να φτιάχνει την ομάδα του και το πιο σημαντικό είναι ότι καταφέρνει να παίρνει το μάξιμουμ από τους παίκτες του.
Ο Τσέις Μπάντιγκερ είναι ένας παίκτης που δεν μπορεί να είναι πρωταγωνιστής, αλλά είναι ένας εξαιρετικός ρολίστας και ένας παίκτης ο οποίος έχει συνεργαστεί και πάλι με τον Άντελμαν στο παρελθόν και στο Χιούστον και έτσι ξέρει τι θέλει από αυτόν ο προπονητής του και δεν θα χρειαστεί χρόνο να προσαρμοστεί ενώ είναι ένας παίκτης με καλά ποσοστά από το τρίποντο και προσθέτει ένα στοιχείο στην ομάδα που δεν είχε.
Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ: Το παιχνίδι της ομάδας θα είναι και φέτος παρόμοιο με πέρυσι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι περισσότερες επιθέσεις της ομάδας ξεκινούσαν με 4’’ να απομένουν για το τέλος της επίθεσης, ήταν μία ομάδα επιθετική αλλά και αρκετά κοντρολαρισμένη και συν της άλλης δεν πρέπει να υπήρχε καλύτερη ομάδα από αυτή στο να αντιμετωπίζει τις άμυνες ζώνης, ενώ και στην άμυνα ήταν η καλύτερη στο να αντιμετωπίζει το πικ εν ρολ.
ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ
Η ΑΠΟΥΣΙΑ: Θα είναι ακόμα για μερικούς μήνες εκτός ο Ρούμπιο, ο οποίος θα γυρίσει κάπου τον Γενάρη και έτσι η ομάδα θα έχει πρόβλημα στον άσο όπως και πέρυσι αφού ο Λιουκ Λίντνουρ που θα πάρει την θέση του σαν βασικός έχει προβλήματα στην μέση του. Η Μινεσότα φέτος ξέρει ότι θα έχει δύο διαφορετικά πρόσωπα, θα είναι μία ομάδα που οι περισσότεροι θα θέλουν να την αντιμετωπίσουν μέχρι τον Φλεβάρη και να μην την βρουν μπροστά τους μετά από το All Star.
Η ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ: Υπάρχει μεγάλο ερωτηματικό για το πόσο θα μπορέσει να βγάλει την σεζόν ο Μπράντον Ρόι και τι διαχείριση θα έχει από τον Άντλεμαν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι ένας παίκτης ο οποίος έχει μεγάλα προβλήματα με τα γόνατα του και δεν έχει καταφέρει να κάνει την καριέρα που ήθελε λόγω των προβλημάτων αυτών. Είναι άλλωστε και ο βασικός λόγος που αποσύρθηκε από το Πόρτλαντ.
ΟΙ ΣΟΥΤΕΡ: Της λείπουν οι σουτέρ και φέτος και μόνο ο Μπάντιγκερ δεν μπορεί να κάνει την διαφορά και θα στηριχτεί πολύ και στον Ρόι αλλά είπαμε για τον πρώην παίκτη του Πόρτλαντ ότι αν έχει μεγάλο χρόνο συμμετοχής υπάρχει ο κίνδυνος να μην αντέξει να βγάλει την σεζόν. Έτσι η ομάδα και φέτος όταν θα έχει τα νταμπλ τιμ στους ψηλούς της δεν μπορεί να αισθάνεται και μεγάλη σιγουριά. Η Μινεσότα τις βραδιές που δεν θα μπορεί να βγάλει πολύ καλές άμυνες και να έχει διάρκεια στο παιχνίδι της θα έχει και δυσκολίες στην επίθεση και πρέπει να βρει τα plays φέτος για να ξεπεράσει αυτό το πρόβλημα.
ΣΥΝΟΛΙΚΑ: Πέρυσι ήταν πολύ κοντά στο να μπει στα πλέι οφ αλλά από την άλλη μεριά ήταν από τις πλέον άτυχες ομάδες και ο βασικός λόγος για την αποτυχία της να μπει στα πλέι οφ ήταν οι τραυματισμοί βασικών παικτών. Τόσο ο Ρίκι Ρούμπιο ήταν μεγάλο πλήγμα με τον Ισπανό πλέι μέικερ να είναι παίκτης βαρόμετρο για την ομάδα σε μία εξαιρετική όπως έδειχνε για αυτόν σεζόν, ενώ από την άλλη μεριά είχε και τον τραυματισμό του Κέβιν Λοβ. Πάντα μετά από τις κινήσεις που κάνει μία ομάδα το βασικό ερώτημα είναι αν είναι καλύτερη ή χειρότερη σε σχέση με πέρυσι τουλάχιστον στα χαρτιά, αφού ο καλύτερος κριτής είναι το γήπεδο.
Με τους Μπίσλεϊ, Τζόνσον, Ράντολφ, Έλιγκτον, Τόλιβερ και Μίλισιτς που άφησε και με τους Ρόι, Σβεντ, Κιριλένκο, Μπάντιγκερ, Κάνινγκχαμ και Στίμσμα που πήρε δείχνει να ενισχύθηκε. Ο Σβεντ έχει μέλλον, ο Κιριλένκο δείχνει να μπορεί να είναι καλύτερος από όταν έφυγε από το ΝΒΑ, ο Στίμσμα δείχνει να είναι καλύτερο μπακ απ από τον Μίλισιτς, ο Ρόι είναι ένας παίκτης ο οποίος μπορεί να είναι και ηγέτης αν είναι υγιής, ενώ οι άλλοι δύο παίκτες που αναφέραμε μπορεί να δώσουν 5-10 λεπτά ποιοτικά ερχόμενοι από τον πάγκο σε κάθε παιχνίδι.
Η Μινεσότα πλέον δεν είναι μία ομάδα με ταλέντο και με λύσεις αλλά δείχνει ότι μπορεί να είναι και ομάδα και τα κομμάτια του παζλ κολλάνε και μπορεί να ξεχωρίσουν κιόλας. Πάντως είναι μία ομάδα που μπορεί να παλέψει στα ίσια κόντρα σε οποιοδήποτε αντίπαλο και ένα από τα αουτσάιντερ για να μπει στα πλέι οφ φέτος.
ΟΚΛΑΧΟΜΑ ΣΙΤΙ ΘΑΝΤΕΡΣ
ΠΕΡΥΣΙ: Έφτασε μέχρι τους τελικούς, αλλά εκεί βρήκε μπροστά του το Μαϊάμι, μπήκε με πολλές ελπίδες για τον τίτλο και κέρδισε και το πρώτο παιχνίδι της σειράς, έκανε κάκιστο ματς στο δεύτερο παιχνίδι και από εκεί και πέρα πλήρωσε την απειρία του και την κακή του ψυχολογία και έχασε σε 4 συνεχόμενα παιχνίδια συνολικά, για μοναδική φορά την περσινή χρονιά, αλλά ήταν και τα πλέον καθοριστικά για να χάσει τον τίτλο.
ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΦΕΤΟΣ: Είναι μία ομάδα που χτίζεται εδώ και καιρό και μάλιστα με επιτυχία. Έχει μία πετυχημένη συνταγή και είναι μία νεανική ομάδα, οπότε δεν είχε ανάγκες για μεγάλες προσθήκες. Το μοναδικό που θα μπορούσε να πάρει θα ήταν ένας παίκτης στο νούνμερο 4, ένας παίκτης που να είναι πιο ευέλικτος για την θέση, αλλά και που δεν πήρε ένα τέτοιο παίκτη δεν έγινε και κάτι.
Στα Draft: Είχαν το νούμερο 28, πράγμα που σημαίνει ότι είναι πολύ δύσκολο να έχεις καλή επιλογή, εκτός αν βρεις ένα λαβράκι και είσαι τυχερός. Και η οκλαχόμα δεν ήταν τόσο άτυχη από την στιγμή που της έπεσε ο Πέρι Τζόουνς που είναι ένας παίκτης που μπορεί να την βοηθήσει κιόλας και να της βγει το λαβράκι που θέλει. Ο λόγος που ο παίκτης ήταν στο νούμερο 28 ήταν οι τραυματισμοί του.
Η Οκλαχόμα είναι μία ομάδα ταλέντο, ταχύτητα, νιάτα και ο Τζόουνς είναι ένας παίκτης που έχει αυτά τα χαρακτηριστικά και πίσω από τον Ντουράντ πλέον μπορεί να μάθει γρήγορα και να οφεληθεί και ο ίδιος σε μία τέτοια ομάδα που δουλεύει τους νέους, μπορεί να μάθει και χωρίς άγχος ότι πρέπει να συνεισφέρει και ότι περιμένει από αυτόν η Οκλαχόμα να εξελιχθεί και ο ίδιος και να βοηθήσει επιπλέον τους Θάντερς. That aforementioned need? Boy, was it ever filled.
Με τους free agent: Σε αυτό το τομέα το θέμα της δεν ήταν ποιους θα πάρει αλλά ποιους θα κρατήσει. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είχε τις ανανεώσεις των Ιμπάκα και Χάρντεν, όπου πάση θυσία θα έπρεπε φυσικά να κρατήσει από την στιγμή που ήταν βασικά της στελέχη. Από εκεί και πέρα είχε τους Ντέρεκ Φίσερ, Ναζρ Μοχάμεντ και Ρόιαλ Ίβι. Και τελικά τους άφησε και τους τρεις να φύγουν από την ομάδα. Με την κίνηση αυτή πήρε τον Χάσιμ Θάμπιτ, πρώην νούμερο 2 στα ντραφτ από το Πόρτλαντ, τον Χόλις Τόμπσον που δεν έγινε ντραφτ από το Τζορτζτάουν και τον Ντάνιελ Όρτον που είναι από την Οκλαχόμα, πέρυσι ήταν στο Ορλάντο.
ΟΛΟΕΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ: Μία ομάδα που το 2008-09 είχε 23-59 ρεκόρ και πέρυσι έφτασε μία ανάσα από τον τίτλο. Με τον Ντουράντ να είναι σταρ και ηγέτης, με τον Ουέστμπρουκ να είναι σκόρερ και με τον Χάρντεν να είναι κάτι καλύτερο από τον καλύτερο 6ο παίκτη της σεζόν, το πιο σημαντικό είναι ότι αυτή η ομάδα έχει ακόμα μεγαλύτερα περιθώρια βελτίωσης, παραμένει μία νεανική ομάδα, αλλά με μεγάλη εμπειρία και παραστάσεις από υψηλό επίπεδο και πλέι οφ που καμία ομάδα με τόσο νεαρούς παίκτες δεν έχει. Αλλά πλέον δεν έχει Ντουράντ αφού το Σάββατο πήγε στο Χιούστον.
Ο ΝΤΟΥΡΑΝΤ: Στην επίθεση το μεγάλο βιολί δεν θα είναι άλλο φυσικά και φέτος από την καλαθομηχανή που λέγεται Ντουράντ. Ένας παίκτης ο οποίος έχει πάρει και τις 3 τελευταίες σεζόν τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στο πρωτάθλημα και μόνο οι θρυλικοί Ουίλτ Τσάμπερλέιν και Μάικλ Τζόρνταν έχουν μεγαλύτερο σερί από τον ίδιο. Ο Ντουράντ είναι μόλις 24 και δεν είναι απίθανο και φέτος να είναι ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Οι δύο θρύλοι είχαν από 7 συνεχόμενες σεζόν σαν πρώτη σκόρερ με τον Τζόρνταν να έχει 10 συνολικά.
Ο ΙΜΠΑΚΑ ΚΑΙ Ο ΟΥΕΣΤΜΠΟΡΥΚ: Στην άμυνα ο Ιμπάκα έχασε τον τίτλο του καλύτερου αμυντικού της σεζόν από τον Τσάντλερ της Νέας Υόρκης και ένας παίκτης που κάνει κάτι που λίγοι μπορούν στην ομάδα, να αμύνεται και να δίνει σιγουριά. Από εκεί και πέρα στην περιφέρεια ο καλύτερος αμυντικός της ομάδας θα είναι και φέτος ο Σεφολόσα. Ο Ουέστμπρουκ θα είναι αυτός που θα έχει το κουμάντο της ομάδα και το δεύτερο βιολί στην επίθεση, είναι παίκτης με εξαιρετικό χειρισμό στην μπάλα, πολύ αθλητικός και σκοράρει.
ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ: Τον Πέρι Τζόουνς ο οποίος μπορεί να ήταν στο 28 των ντραφτ, αλλά το νούμερο αυτό τον αδικεί και έχει να κάνει με τους τραυματισμούς. Πολλές ομάδες απέφυγαν να τον ακουμπήσουν, αλλά η Οκλαχόμα με όσα λέει ο παίκτης δεν θα έχει προβλήματα φέτος, είναι παίκτης που μπορεί να παίξει τόσο στο 3 όσο και στο 4, έχει καλό σουτ, έχει πάσα και παίζει άμυνα, είναι ταπεινός και δουλεύει, το μοναδικό του μείον είναι ότι δεν βγάζει πάθος και ενέργεια στην επίθεση.
Αν ξεπεράσει το εμπόδιο αυτό και ότι στο Orlando Summer League δεν έκανε καλές εμφανίσεις, μπορεί να γίνει ένα πολύ εργαλείο. Η ομάδα έχει την σκέψη να τον στείλει στην Τούλσα να βελτιωθεί και να πάρει παιχνίδια για να κερδίσει αυτοπεποίθηση αλλά από την άλλη μεριά έχει τις δυνατότητες να κάνει αίσθηση φέτος. Είναι στο χέρι του και η ομάδα τον πιστεύει και μπορεί να πάει ένα σκαλί πιο πάνω την Οκλαχόμα.
ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ: Ο Ρέτζι Τζάκσον δεν έκανε καλή χρονιά πέρυσι και σαν ρεζέρβα του Ουέστμπρουκ δεν ήταν άνετος, μετά ήρθε και η απόκτηση του Ντέρεκ Φίσερ και ο χρόνος του μειώθηκε σημαντικά, θα πάρει τις ευκαιρίες του και φέτος, είναι παίκτης με δυνατότητες και πλέον δεν είναι ρούκι και μπορεί να αποδώσει πολύ καλύτερα από ότι πέρυσι και είναι ένα ακόμα συν για την Οκλαχόμα. Ο Κέντρικ Πέρκινς είναι ένας παίκτης με μεγάλη εμπειρία και που έδωσε σκληράδα και επιπλέον λύσεις στην ομάδα στην άμυνα, είναι κάτι που ήθελε η Οκλαχόμα, αλλά δεν ξεχνάμε ότι είναι ένας παίκτης με τραυματισμούς και είχε προβλήματα και πέρυσι.
ΔΕΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ: Το μεγάλο όπλο της ομάδας πέρα από τις μονάδες είναι το προπονητικό τιμ της και ειδικά οι γυμναστές της. Ο Ουέστμπρουκ δεν έχει τραυματιστεί σε κανένα παιχνίδι στα 4 χρόνια που παίζει και μιλάμε για ένα παίκτη ο οποίος είναι από τους πιο επιθετικούς και ενεργητικούς στην λίγκα, ο Ντουράντ έχει χάσει μόνο 4 παιχνίδια τα τελευταία 3 χρόνια. Το μυστικό, αν και όχι τόσο πλέον, όπλο της ομάδας ακούει στο όνομα του Τζέιμς Χάρντεν, αλλά και πάλι είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί από τους αντιπάλους.
Είναι παίκτης από το πάγκο που δίνει σταθερά σκορ, πέρυσι λύγισε στο 3 και στο 4 παιχνίδι των τελικών και δεν βοήθησε την ομάδα του με 4 στα 20 σουτ και με 17 π. μόνο συνολικά και με 1 στα 9 τρίποντα, αλλά είναι μόλις 23 ετών και με την εμπειρία που έχει αποκτήσει θα είναι ακόμα καλύτερος φέτος και πόσο τρομάζει αυτό τους αντιπάλους…
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: Στα θετικά επίσης ότι πέρα από το ματς που έχει στις 1 Νοεμβρίου με το Σαν Αντόνιο για ένα μήνα έχει εύκολους αντιπάλους και τα 11 από τα 17 παιχνίδια είναι στην έδρα της και έτσι έχει την ευκαιρία να ξεκινήσει με πολύ καλό ρεκόρ και με συνεχόμενες νίκες. Πέρυσι είχε 103,1 π. μ.ο και ήταν μία από τις πιο παραγωγικές ομάδες στην λίγκα, νεανική όπως είπαμε αλλά με εμπειρία και έχει διαφορετικούς παίκτες να απειλήσει. Έχει εξαιρετική χημεία και πολύ καλό κλίμα και σε σχέση με όλες τις νεανικές ομάδες στην λίγκα είναι 2 σκαλιά ποιο πάνω και συν της άλλης είναι μία ομάδα που μπορεί να βγάζει ενέργεια σε κάθε της παιχνίδι.
ΑΡΝΗΤΙΚΑ:
ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ
Η ΦΥΓΗ ΤΟΥ ΧΑΡΝΤΕΝ: Έχασε ένα παίκτη ο οποίος ήταν ο καλύτερος 6ος παίκτης της σεζόν. Πολύτιμο εργαλείο στην επίθεση, δεν είναι και λίγο να έχεις ένα παίκτη ο οποίος προσφέρει 20 π. σχεδόν κάθε βράδυ από τον πάγκο και δίνει και ριμπάουντ και έχει πολύ καλές σχέσεις με τον Ντουράντ και τον Ουέστμπρουκ και είναι ένα από τα κλειδιά για την περσινή πορεία της ομάδας. Από την άλλη τα ήθελε όλα φέτος και η Οκλαχόμα δεν είχε την πολυτέλεια να τον κρατήσει, του έδωσε 55 εκ. δολάρια για 4 χρόνια, αλλά ο παίκτης ήξερε ότι μπορεί να έχει περισσότερα και τα βρήκε στο Χιούστον. Πήρε σαν αντάλλαγμα τον Μάρτιν και τον Λαμππ.
Ο πρώτος μπορεί να είναι ένας σκόρερ στην ομάδα και να δώσει πόντους, ο δεύτερος είναι εκρηκτικός και επιθετικός παίκτης, αλλά άπειρος. Στην Οκλαχόμα όμως όλοι έτσι ξεκινάνε. Η αποχώρηση του Χάρντεν αποδυναμώνει την ομάδα και χαλάει ισορροπίες, περιμένουμε να δούμε πόσο.
Η ΑΜΥΝΑ: Το μεγάλο της πρόβλημα πέρυσι και ειδικά στα παιχνίδια των πλέι οφ, ήταν η άμυνα της και το ίδιο φαίνεται να είναι και φέτος. Έχει την πεποίθηση και όχι άδικα ότι μπορεί να κερδίσει και να σκοράρει περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα στην λίγκα της, αλλά οι τίτλοι έρχονται με τις άμυνες και αυτό το είδε στους τελικούς με το Μαϊάμι.
Φέτος με τους Λέικερς να έχουν ενισχυθεί με την προσθήκη του Χάουαρντ και με το Μαϊάμι να είναι εξίσου δυνατό και το Σαν Αντόνιο εξίσου απειλητικό με πέρυσι η άμυνα της θα είναι αυτή που θα κάνει την διαφορά, αλλά δεν μπορεί να έχει Ντουράντ και Ουέστμπρουκ εξίσου καλά μπροστά με πίσω. Θα πρέπει να δείξει ότι έχει βρει ένα άλλο και ένα άλλο πλάνο να μπορεί να είναι πειστική και στα μετόπισθεν.
ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΑΝΑΠΑΥΣΗΣ: Ο Ουέστμπρουκ θα πρέπει να βελτιώσει το ομαδικό του παιχνίδι και το πασάρισμα του και το πιο σημαντικό τα λάθη του. Μπορεί στην κανονική περίοδο να μην φαίνεται αυτό αλλά στα πλέι οφ στοίχισε και θα στοιχίσει και φέτος, πρέπει να είναι πιο συγκεντρωμένος αφού αδικεί και τον εαυτό του και κάνει και κακό και στην ομάδα του. Αν και νεανική ομάδα υπάρχει ένα ερωτηματικό για την κόπωση και την φρεσκάδα που θα έχει η ομάδα φέτος.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πέρυσι η σεζόν ήταν πολύ ζόρικη και με βαρύ πρόγραμμα με τα 66 παιχνίδια λόγω του λοκ άουτ, στην συνέχεια οι βασικοί της παίκτες δεν κατάφεραν να πάρουν ανάσα και πήγαν με την εθνική ομάδα των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου και από εκεί και πέρα ξεκίνησε η προετοιμασία της ομάδας.
ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ: Έφυγαν οι Ναζρ Μοχάμεντ, ο Ρόιαλ Άιβερι και ο free agent Ντέρεκ Φίσερ. Ο πιο μεγάλος της παίκτης πλέον είναι ο Νικ Κόλισον ο οποίος είναι 31 ετών. Πέρα από τον Ουέστμπρουκ κάνει και σαν ομάδα πολλά λάθη, ενώ δεν έχει έφεση και στο επιθετικό ριμπάουντ για να πάρει δεύτερες επιθέσεις. Σκεφτείτε πόσο θα ήταν ο μ.ο στην επίθεση της αν δεν είχε τερματίσει πέρυσι στην 19η θέση σε επιθετικά ριμπάουντ. Ειδικά στα κρίσιμα παιχνίδια και με τους δυνατούς θέλει να ανανεώνει επιθέσεις από την στιγμή που δεν μπορεί να στηριχτεί σε κλεψίματα και σε λάθη του αντιπάλου από την πίεση στην άμυνα της.
Στην επίθεση η μεγάλη της αδυναμία είναι το σκοράρισμα και το παιχνίδι της από το λόου ποστ, μπορεί να είναι κατεξοχήν μία ομάδα που παίζει πολύ με την περιφέρεια, αλλά και μία εναλλακτική για να πάρουν ανάσες οι περιφερειακοί της και να ανοίξουν και οι χώροι στην περιφέρεια δεν θα ήταν άσχημη και θα βελτίωνε ακόμα περισσότερο την ομάδα.
ΣΥΝΟΛΙΚΑ: Είναι μία ομάδα ίδια με πέρυσι που έχει αποδεδειγμένα ένα ρόστερ για τίτλο. Συν της άλλης ότι έχει και ένα επιπλέον χρόνο εμπειρίας και ειδικά από μία σειρά τελικών. Περιμένουμε να δούμε πως θα είναι χωρίς τον Χάρντεν και πόσο γρήγορο και σε ποιο βαθμό θα επηρεαστεί από την απουσία του. Ο Φίσερ ήταν ένας βετεράν