Μας συστήθηκε, ως ένας παίκτης με παραστάσεις από το υψηλότερο ευρωπαϊκό επίπεδο, ερχόμενος από ένα εξαιρετικό για τον ίδιο Ευρωμπάσκετ με την Εθνική Φινλανδίας, για να ανεβάσει επίπεδο τον Αρκαδικό, στην πρώτη του παρουσία στην Basket League. Ο Μάτι Νουούτινεν, έχοντας τότε 7.3 πόντους και 3.8 ριμπάουντ, σε μια διοργάνωση όπου η ομάδα του απείχε παρασάγκας, από την επιτυχία της κατάληψης της ένατης θέσης το 2013, έχοντας μάλιστα περάσει και το «σκόπελο» της δικής μας Εθνικής ομάδας, πήρε το «διαβατήριο» για να φύγει από την χώρα του, αν συνυπολογίσουμε και την πρώτη του θετική παρουσία, στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας.
Ο 25χρονος φόργουορντ, μάλιστα, έμελλε να έρθει στην χώρα μας, για λογαριασμό της «νεοφώτιστης» ομάδας από την Τρίπολη, μην έχοντας πάντως για την ώρα κάποια σταθερή απόδοση. Στην κρίσιμη ώρα, βροντοφώναξε «παρών», σημειώνοντας 19 πόντους, 6 ριμπάουντ και δύο ασίστ στο θρίαμβο με 77-67 επί του Κολοσσού Ρόδου, με την ομάδα του να φτάνει το Λαύριο και την Καβάλα. Αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης, είναι οι τρεις ομάδες που ήρθαν από την Α2, να μοιράζονται την τελευταία θέση και να επιδίδονται πλέον σε μια «σφαγή» για το ποιος εξ αυτών, αρχικά, θα σωθεί.
Ο Γιάννης Καστρίτης, σίγουρα είδε τον Νουούτινεν που ήθελε. Τον παίκτη που ξεχώρισε με την χώρα της Φεννοσκανδίας (η γεωγραφική περιοχή που περιλαμβάνει τη Σκανδιναβία και μέρος της Ρωσίας), καθώς και με την Μπάισονς Λόιμα. Σε αυτή την ομάδα κατέληξε, αφού πρώτα είχε ξεκινήσει στην Κούβοτ, συνεχίζοντας στη Σαλόν Βίλπας. Η μία εκ των μεγαλύτερων ομάδων της Φινλανδίας, ήταν ένα «στοίχημα» για τον 21χρονο τότε Νουούτινεν, ο οποίος διακατεχόταν από αρκετά μεγάλες φιλοδοξίες.
Χαρακτηριστικό, είναι το γεγονός ότι αμέσως μετά την πρώτη του σεζόν στην Μπάισονς, δήλωσε συμμετοχή στο ντραφτ του ΝΒΑ, χωρίς πάντως να καταφέρει να επιλεγεί από κάποια ομάδα. Η εξέλιξη αυτή δεν τον πτόησε, και μετά το πρώτο πρωτάθλημα, έγινε ένας από τους «ακρογωνιαίους λίθους», τόσο για το back-to-back όσο και για τη μετέπειτα συμμετοχή στην πολυεθνική VTB League, όπου οι «Βίσονες» δε θα μπορούσαν να αρκεστούν σε κάτι καλύτερο, από μια απλώς αξιοπρεπή παρουσία, βλέποντας απέναντί της ρωσικούς «γίγαντες», όπως η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η Χίμκι, η Λοκομοτίβ Κουμπάν και η Ούνικς Καζάν. Η λίγκα αυτή, για παίκτες τέτοιων ομάδων, χρησιμεύει περισσότερο ως δυνατότητα προβολής απέναντι στα «μεγαθήρια» και, ως εκ τούτου, της διεκδίκησης μιας καλύτερης τύχης.
Οι επιδιώξεις του Νουούτινεν, δεν μπορούσαν να εκπληρωθούν σε βαθμό να βρεθεί σε κάποιο σπουδαίο σύλλογο, παρότι στην τελευταία του χρονιά στην VTB με τους Μπάισονς, είχε κατά μέσο όρο 11 πόντους, τέσσερα ριμπάουντ και 1.9 ασίστ ανά αγώνα. Μπόρεσε, όμως, να βρεθεί σε ένα ανάλογο πρωτάθλημα, από πλευράς ύπαρξης κορυφαίων κλαμπ, φορώντας την φανέλα του Αρκαδικού. Ο ίδιος, ίσως να θεωρεί την εν λόγω ομάδα, ως το «βήμα» που ψάχνει για την «εκτόξευσή» του. Αυτό, άλλωστε, φαίνεται σε κάθε παιχνίδι για τον ίδιο. Το ζήτημα, είναι η σταθεροποίηση της απόδοσής του, η οποία ίσως του προσθέσει κάποιο ακόμη θετικό σημείο σε αυτό που ψάχνει…