Τρομερό θέαμα με αποθέωση της έννοιας «ομάδα», δυναμική εκπροσώπηση του ελληνικού στοιχεία, αποσύρσεις που έκαναν άπαντες να συγκινηθούν, αλλά και αρκετές «μαύρες» στιγμές είχε η φετινή χρονιά στο ΝΒΑ. Το κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη, επιβεβαίωσε για άλλη μία φορά αυτόν τον ισχυρισμό και συνεχίζει να αποτελεί ταυτόχρονα ένα από τα πλέον εμπορικά. Μενέλαος Σεβαστιάδης, Θωμάς Κυρίτσης και Ραφαήλ Αλαγάς θυμούνται όσα συνέβησαν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, με μερικές «πινελιές» από Ευρώπη και Ελλάδα.
Στον «αστερισμό» των «Πολεμιστών»… και του Κόμπι
Μία ομάδα απολαυστική με έναν παίκτη που ο Στιβ Νας έφτασε στο σημείο να αποκαλέσει ως τον «πιο τεχνίτη στην ιστορία του ΝΒΑ». Πώς ολόκληρος ο μπασκετικός πλανήτης να μη μιλάει, λοιπόν, για τον Στεφ Κάρι που μετά τον τίτλο του Πολυτιμότερου Παίκτη για την κανονική περίοδο, οδήγησε τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς στον τίτλο, σε ένα σύνολο που αποθεώνει την έννοια «ομάδα». Κάτι εντελώς αντίθετο των Κλίβελαντ Καβαλίερς του «βασιλιά» ΛεΜπρόν Τζέιμς, τον οποίο και έκανε… να υποφέρει ο Αντρέ Ιγκουοντάλα. Ήταν από τους βασικούς λόγους που ο τελευταίος χρίστηκε MVP των τελικών στις 16/6, ημέρα κατάκτησης του τίτλου από τους παίκτες του Στιβ Κερ, οι οποίοι συνεχίζουν στην φετινή σεζόν από εκεί που… σταμάτησαν πέρυσι.
Ένα άλλο γεγονός, βέβαια, δημιούργησε αίσθηση στον παγκόσμιο αθλητισμό. Γράφοντας στο «αγαπημένο μπάσκετ», ο Κόμπι Μπράιαντ ανακοίνωνε το τέλος μία ένδοξης καριέρας με πέντε δαχτυλίδια, δύο χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια και δεκάδες τίτλους και διακρίσεις. Η 29η Νοεμβρίου θα μείνει πάντα «χαραγμένη» στις μνήμες των απανταχού μπασκετικών.
Οι Έλληνες της άλλης πλευράς του Ατλαντικού
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, από τη δική του πλευρά, δε σταματά να κλέβει την παράσταση, όντας εκ των οδηγών των Μιλγουόκι Μπακς του Τζέισον Κιντ προς την κατάκτηση της έκτης θέσης στην κανονική περίοδο της προηγούμενης σεζόν. Τα «θαύματά» του συνεχίζονται και φέτος, με αποκορύφωμα την επική του εμφάνιση απέναντι στους πρωταθλητές, των οποίων το ρεκόρ έλαβε τέλος λόγω των «Ελαφιών».
Δύο Έλληνες θα βρίσκονταν μαζί στην ίδια ομάδα, αλλά το καλοκαίρι θα αποχωρούσαν από αυτή. Μη βρίσκοντας σημαντικό ρόλο, εξαιτίας της παρουσίας των Μαρκ Γκασόλ και Ζακ Ράντολφ, ο Κώστας Κουφός έφυγε για το Σακραμέντο παρότι έκανε καλή σεζόν βάσει δεδομένων, ενώ ο Νικ Καλάθης θα επέτρεφε στην Ευρώπη, με τον Παναθηναϊκό να του προσφέρει «ηγεμονικό» συμβόλαιο. Η απόκτηση δύο παικτών στη θέση του Κώστα Παπανικολάου μεσούσης της σεζόν στους Χιούστον Ρόκετς, θα εκμηδένιζε ουσιαστικά το ρόλο του στους δευτεραθλητές της Δύσης. Ο «Παπ», όμως, δεν παρατά ποτέ τα όνειρά του και μετά το θέρος και την αναζήτηση ομάδας, βρήκε από το «παράθυρο» την ευκαιρία που έψαχνε, από τους Ντένβερ Νάγκετς και με τον καιρό, έχει τη δική του θέση στο νέο σύνολο.
Οι ευρωπαϊκές και ελληνικές περιπτώσεις
Μπορεί να μην είχαν την εμβέλεια του «Black Mamba», αλλά υπήρξαν και άλλες ανακοινώσεις απόσυρσης που συγκίνησαν. Ο Αντρέι Κιριλένκο «έσυρε τον χορό» των σπουδαίων στην ευρωπαϊκή ήπειρο, τελειώνοντας με την κατάκτηση του τίτλου της VTB League με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Τις επόμενες μέρες θα έβαζε το κοστούμι του, για να αναλάβει πρόεδρος της ρωσικής ομοσπονδίας μπάσκετ, η οποία δεν περνούσε και τις καλύτερες μέρες λόγω των διαφωνιών της με την FIBA. Επομένως, οι άρχοντες ήθελαν το δικό τους «ΑΚ-47».
Στην χώρα μας, το καλοκαίρι ο Δημήτρης Διαμαντίδης κατέστησε γνωστή την αποχώρησή του από τα παρκέ μετά τη λήξη της σεζόν 2015-2016. Κάπως έτσι, έφτασε πιο κοντά το τέλος μίας τεράστιας εποχής για τα χρώματά μας.
Το τέλος αυτό έγινε ακόμη πιο απτό, όταν θα ανακοίνωνε το τέλος και ο Νίκος Χατζής. Ο αρχηγός της μεγάλης ΑΕΚ που θα έφτανε στην κατάκτηση του Κυπέλλου Σαπόρτα στη Λωζάννη, καθώς και στο τελευταίο της πρωτάθλημα το 2002, μπορεί να μην έφτασε τη «λάμψη» των προηγούμενων δύο ομοεθνών του, αλλά οι διακρίσεις του ως πρώτου σκόρερ και πρώτου συμμετοχές στο ελληνικό πρωτάθλημα, δεν είναι δεδομένα αμελητέα.
Η «μαύρη» πλευρά του 2015
Και μέσα σε όλα, το 2015 αποδείχθηκε μία χρονιά που αρκετοί θα ήθελαν να ξεχάσουν για τους ουκ ολίγους χαμούς σπουδαίων ανθρώπων του αθλήματος, ιδιαίτερα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Στις 4 Ιανουαρίου ήδη, κάνει την αρχή ο Στιούαρτ Σκοτ και ο γνωστός μας και από τη θητεία του στα ελληνικά γήπεδα, Ρόι Τάρπλει, παίρνει σειρά στις 10/1. Ακολούθησε στις 8 Φεβρουαρίου ο Ντιν Σμιθ, ενώ τρεις ημέρες μετά τα κακά μαντάτα θα γίνονταν γνωστά και για τον Τζέρι Ταρκάνιαν, ενώ πριν καν… αναφερθούμε σε αυτόν, στις 12/2 θα αποβιώσει ο Τζερόμ Κέρσι, καθώς και ο Άντονι Μέισον στις 28 του μηνός.
Έξι μήνες αργότερα, την ίδια τύχη θα γνώριζε ο Ντάριλ Ντόκινς (27/8), ξεκινώντας ένα νέο «κύκλο», από τον οποίο δε θα γλίτωναν οι Μόουζες Μαλόουν (13/9), Νέιτ Χάφμαν (15/10), Φλιπ Σόντερς (25/10), Γκάι Λιούις (26/11), Μελ Ντάνιελς (30/11), Χοτ Ροντ Ουίλιαμς και Ντολφ Σέιζ (11/12). Η πιο ωραία ιστορία, γράφτηκε βέβαια από την Λόρεν Χιλ, η οποία αντιμετωπίζοντας τη μέχρι τώρα δίχως θεραπεία ασθένεια του DIPG, εκπλήρωσε το όνειρό της να αγωνιστεί με το κολλέγιο του Mount St. Joseph, γνωρίζοντας την αποθέωση όταν σκόραρε.
Στην χώρα μας, ο Παντελής Δέδες δε θα βρισκόταν πλέον ανάμεσά μας από τις 5/7, ενώ ο Μάκης Δενδρινός θα συνέχιζε την «κατάρα» του 2015 στις 20/10 και αμέσως μετά ο Γιάννης Μεϊμάρης (21/10), με τον Φάνη Φόρο να επισκέπτεται επίσης τη «γειτονιά των αγγέλων» στις 21/11. Άλλος ένας, θα ήταν ο άλλοτε αρχηγός της ΑΕΚ Κωνσταντίνος Καραμανλής στις 26/12, λίγες μόλις ημέρες πριν την αλλαγή του χρόνου.