Λίγα χρόνια πριν εμφανιστεί το “τρένο” των Αμπελοκήπων και πολλά περισσότερα πριν από την τρελή πορεία του ΓΣ Κύμης, της μοναδικής ομάδας που ανέβηκε έξι κατηγορίες σε ισάριθμα χρόνια, το ελληνικό μπάσκετ είχε γνωρίσει στις αρχές των 90s τον Γυμναστικό Λάρισας. Τι το αξιοσημείωτο έκανε τότε ο θεσσαλικός σύλλογος; Υπήρξε η πρώτη ομάδα μετά την αναδιάρθρωση των εθνικών κατηγοριών (1986-87), που έφτασε από τη Γ’ Εθνική στην Α1 δίχως να κάνει ούτε μία στάση.
Η ανοδική πορεία του Γυμναστικού ξεκίνησε τέσσερα χρόνια μετά τον υποβιβασμό του από την Α’ Εθνική (1984-85). Έπειτα από μία φθίνουσα τριετή πορεία στη Β’ Εθνική, η Λάρισα έπαιξε τη σεζόν 1988-89 για πρώτη φορά στη Γ’ Εθνική. Σώθηκε με άνεση, αλλά δεν μπόρεσε να πρωταγωνιστήσει στο βόρειο όμιλο. Θα έπρεπε να περιμένει ένα χρόνο για να το κάνει αυτό -και να αποκτήσει στο μεσοδιάστημα τον παίκτη που συνδέθηκε με όλες τις επιτυχίες εκείνης της ομάδας: τον Παναγιώτη Γκόλαντα.
1989-90: Η ΠΡΩΤΗ ΑΝΟΔΟΣ
Η επιστροφή του ύψους 1.96μ. σέντερ από την Κομοτηνή, ήταν η κίνηση που μετέτρεψε τη Λάρισα από ομάδα της σειράς, σε υποψήφια για άνοδο. Κι αυτό διότι παράλληλα με την επιστροφή του 25χρονου, τότε, Γκόλαντα, οι “πράσινοι” κράτησαν ουσιαστικά όλον τον κορμό από την προηγούμενη χρονιά (Παπαϊωάννου, Πρεμέτη, Τζήμα, Μαυρομάτη, Ζαραγκότα, Χατζηβασιλείου, Αγορογιάννη, Καταραχιά) και πρόσθεσαν στο ρόστερ και τον έμπειρο Δημήτρη Κουραμά.
Κάπως έτσι η Λάρισα, με τον Θανάση Διαμαντή στον πάγκο, δεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα στον 3ο όμιλο της Γ’ Εθνικής τη σεζόν 1989-90 -την πρώτη χρονιά που το πρωτάθλημα διοργανώθηκε με τη μορφή που υφίσταται μέχρι σήμερα. Κέρδισε 15 από τα πρώτα 16 παιχνίδια της, κατέκτησε εύκολα την 1η θέση (με ρεκόρ 19-3) και επέστρεψε στη Β’ Εθνική, με τον Γκόλαντα να έχει 25,8 πόντους ανά αγώνα και τους Κουραμά (13,6), Παπαϊωάννου (13,4), Ζαραγκότα (13,1) και Χατζηβασιλείου (10,5) να βάζουν κι αυτοί το χεράκι τους.
Η συνταγή δεν άλλαξε στη Β’ Εθνική. Με τον Βαγγέλη Αλεξανδρή πια στο τιμόνι, ο Γυμναστικός διατήρησε τον κορμό που τον ανέβασε κατηγορία την προηγούμενη χρονιά, πορεύτηκε χωρίς τυμπανοκρουσίες τη σεζόν 1990-91 και το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. Επί 26 αγωνιστικές η θεσσαλική ομάδα βρισκόταν σε τροχιά ανόδου και στο τέλος όλα κρίθηκαν σε ένα παιχνίδι.
1990-91: Ο “ΤΕΛΙΚΟΣ” ΜΕ ΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Στις 27 Απριλίου 1991 ο Γυμναστικός υποδέχτηκε το Ηράκλειο σε ένα ματς-τελικό για το ποια ομάδα θα ακολουθήσει τον -ήδη πρωταθλητή- Πειραϊκό στην Α2. Η Λάρισα χρειαζόταν νίκη με 17 πόντους διαφορά για να ανέβει. Εν τέλει, επικράτησε με +30 (100-70), με τον Γκόλαντα να σταματάει στους 33 και τους Πρεμέτη (20), Κουραμά (16) και Παπαϊωάννου (13) να προσθέτουν άλλους 49 όλοι μαζί.
Η Λάρισα προβιβάστηκε για 2η συνεχόμενη χρονιά ως 2η στην Α2 με ρεκόρ 17-9 και είχε πρώτο σκόρερ τον Παναγιώτη Γκόλαντα (20,4), με τους Νίκο Παπαϊωάννου (14,5), Βασίλη Πρεμέτη (12,3) και Κώστα Ζαραγκότα (10,7) να είναι οι άλλοι τρεις παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων εκείνη τη χρονιά.
Η (τρίτη διαδοχική) άνοδος στην Α2 ήταν το τελευταίο πράγμα που σκέφτονταν στη Λάρισα πριν από την έναρξη της σεζόν 1991-92. Έτσι έλεγαν τουλάχιστον… «Δεν έχουμε ούτε την εμπειρία, ούτε τις δυνατότητες να κυνηγήσουμε κάτι διαφορετικό από την παραμονή» έλεγε ο Αλεξανδρής λίγο πριν αρχίσει το πρωτάθλημα.
Η αλήθεια είναι ότι η Λάρισα επέστρεψε στην Α2 με χαμηλό μπάτζετ, κράτησε πάλι όλον τον κορμό της ομάδας και βρήκε μόνο μία φτηνή λύση μέσω της μεταγραφικής περιόδου: τον Βλαδίμηρο Μαϊστρένκο. Κι όμως, ο πρώην παίκτης του Ηρακλή ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν η Λάρισα.
Ο ομογενής γκαρντ παρείχε στους Θεσσαλούς το μακρινό σουτ που είχαν ανάγκη (πέτυχε 40 από τα 97 τρίποντα της ομάδας στο πρωτάθλημα) και συν τοις άλλοις ήταν ο 2ος σκόρερ (με 14,0 μ.ό.) και ο 3ος ριμπάουντερ (4,3 μ.ό.) των “πράσινων”, πίσω φυσικά από τον Γκόλαντα (23,3 πόντοι, 6,6 ριμπάουντ μ.ό.) και τον Παπαϊωάννου (13,1 πόντοι, 6,0 ριμπάουντ μ.ό.).
1991-92: ΑΝΕΒΗΚΕ… ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΕΔΡΟ
Κάπως έτσι η Λάρισα άρχισε τη σεζόν 1991-92 με αυτοσκοπό την παραμονή και την ολοκλήρωσε στη 2η θέση με ρεκόρ 18-8, ούσα η μόνη ομάδα της κατηγορίας με θετικό ρεκόρ εκτός έδρας (8-5). Το παράδοξο είναι μάλιστα ότι για έξι μήνες ο Γυμναστικός πορεύτηκε χωρίς πρόεδρο εκείνη τη χρονιά, μετά την παραίτηση του Βασίλη Αδάμου λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων στο ξεκίνημα της χρονιάς. Για αρκετό καιρό οι παίκτες έπαιζαν απλήρωτοι. Κι όμως, στο τέλος της χρονιάς έγινε η πρώτη ομάδα που ανέβηκε από τη Γ’ Εθνική στην Α2 σε διαδοχικές χρονιές. Και δεν σταμάτησε εκεί.
Ο Γυμναστικός έμελλε να γίνει το καμάρι της Λάρισας τα επόμενα χρόνια. Έπαιξε στην Α1 για έξι συνεχόμενα χρόνια, από το 1992 έως το 1998, καταλαμβάνοντας κατά σειρά τη 12η, την 9η, τη 10η, τη 12η, τη 12η και τη 14η θέση. Οι βάσεις, πάντως, μπήκαν την τριετία από το 1989 έως το 1992. Με τον Γκόλαντα, τον Παπαϊώαννου, τον Πρεμέτη, τον Κουραμά, τον Τζήμα, τον Ζαραγκότα και τους υπόλοιπους.
Η πορεία της Λάρισας την τριετία 1989-1992:
1989-90: 1η στον 3ο όμιλο της Γ’ Εθνικής με ρεκόρ 19-3 (προβιβάστηκε στη Β’ Εθνική)
1990-91: 2η στη Β’ Εθνική με ρεκόρ 17-9 (προβιβάστηκε στην Α2)
1991-92: 2η στην Α2 με ρεκόρ 18-8 (προβιβάστηκε στην Α1)
ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΑΙΞΑΝ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ ΤΗΝ ΤΡΙΕΤΙΑ 1989-1992
3 χρονιές: Νίκος Παπαϊωάννου (1989-1992), Βασίλης Πρεμέτης (1989-1992), Δημήτρης Κουραμάς (1989-1992), Παναγιώτης Γκόλαντας (1989-1992), Απόστολος Τσιλιάκος (1989-1992), Γιάννης Τζήμας (1989-1992), Κώστας Αγορογιάννης (1989-1992), Κώστας Ζαραγκότας (1989-1992)
2 χρονιές: Γιάννης Χαρίτος (1989-1991), Βάιος Μαϊμάνης (1990-1992), Θανάσης Δελαπάσχος (1990-1992), Γιώργος Γκοτζαμάνης (1990-1992), Πέτρος Προβίδας (1990-1992)
1 χρονιά: Θρασύβουλος Λιάγκας (1989-90), Αιμίλιος Κουτζαηλίας (1989-90), Νίκος Μαυρομάτης (1989-90), Κυριάκος Χατζηβασιλείου (1989-90), Βασίλης Χαρίτος (1990-91), Γιώργος Καρπούζας (1991-92), Βλαδίμηρος Μαϊστρένκο (1991-92), Σπύρος Παπαβασιλείου (1991-92), Κώστας Παπούλιας (1991-92), Γιάννης Λάππας (1991-92), Βάιος Αναστασίου (1991-92)
Διαβάστε ακόμα τα αφιερώματα σε Αμπελόκηπους (1989-1995), ΒΑΟ (1992-1997), Παλαιό Φάληρο (1995-2003), Πανελλήνιο (1998-2004), Φιλαθλητικό (2009-2013) και ΓΣ Κύμης (2010-2016).