Σαν σήμερα πριν από 10 χρόνια ακριβώς , το ελληνικό μπάσκετ και ο ελληνικός αθλητισμός γενικότερα πρόσθεσαν μία ακόμα «χρυσή» σελίδα στο βιβλίο της ιστορίας τους. Η Εθνική μας ομάδα νίκησε με 101-95 τις ΗΠΑ στον ημιτελικό του Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας κάνοντας την μεγαλύτερη «έκπληξη» στην ιστορία των διοργανώσεων που συμμετέχουν εθνικά συγκροτήματα και φυσικά την μεγαλύτερη νίκη της ιστορίας της. Μπορεί να μην κατακτήσαμε το χρυσό μετάλλιο στον τελικό με την Ισπανία (70-47), όμως αυτός ο αγώνας και εκείνο το μεσημέρι θα μείνει για πάντα χαραγμένο στις μνήμες των Ελλήνων φιλάθλων. Μία σημείωση για να καταλάβετε την διάσταση της νίκης των παιδιών του Παναγιώτη Γιαννάκη δεν είναι τα ονόματα των αντιπάλων που προκαλούν «ζάλη» (Λεμπρόν Τζέιμς, Καρμέλο Άντονι, Κρις Πολ, Ντουάιτ Χάουαρντ, Ντουέιν Ουέιντ), αλλά το ότι από εκείνη την ήττα η Team USA με τον Μάικ Σιζέφσκι στον πάγκο της τρέχει σερί 76-0 (!!!) σε 5 συνεχόμενες διοργανώσεις (3 Ολυμπιάδες, 2 Μουντομπάσκετ).
Έτσι το basketblog.gr αποφάσισε να μιλήσει με τον Δήμο Ντικούδη, έναν από τους «ήρωες» του «θριάμβου» επί των ΗΠΑ, αλλά και ολόκληρης της διοργάνωσης και να τον ρωτήσουμε για το κλίμα και τις σκέψεις που υπήρχαν πριν το ματς, για το τι συνέβη στο τέλος, αλλά και για το πως το ελληνικό μπάσκετ θα επιστρέψει στις μεγάλες επιτυχίες και στο βάθρο των μεταλλίων.
Στην αρχή της συνομιλίας μας ρωτήσαμε τον Δήμο Ντικούδη για το ποιες ήταν οι σκέψεις του και όλης της ομάδας πριν ξεκινήσει το παιχνίδι και εκείνος μας ανέφερε ότι: «Οι σκέψεις μας ήταν ότι δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα και πιστεύαμε στις δυνατότητες μας και και ότι μπορούσαμε να νικήσουμε και είμαστε πολύ δυνατοί. Επίσης δεν είχαμε καθόλου άγχος πριν την έναρξη του ματς και αυτό ήταν κάτι που μας βοήθησε». Στη συνέχεια θέσαμε την ερώτηση για το αν υπήρξε κάποια στιγμή ή κάποια φάση στον αγώνα που σκέφτηκε ότι η νίκη ήταν σίγουρη για την Εθνική μας, αλλά ο Δήμος τόνισε: «Δεν νομίζω ότι υπήρξε κάποια συγκεκριμένη φάση, απλά με την πάροδο του χρόνου μέσα στο παιχνίδι αποδείξαμε ότι θα μπορέσουμε να μην απειληθούμε και να κατακτήσουμε τη νίκη στο τέλος του αγώνα».
Αφού περάσαμε το σημείο με το τι έγινε πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα, του κάναμε την ερώτηση για την πρώτη του σκέψη μόλις ηρέμησε μετά τη λήξη και αν συνειδητοποίησε τι είχε καταφέρει η Εθνική και μας έδωσε μία πολύ σημαντική απάντηση για το πως νιώθει ένας μεγάλος αθλητής όπως ο ίδιος μετά από μία τεράστια επιτυχία: «Δεν ηρεμήσαμε ποτέ ουσιαστικά μετά το ματς ούτε 5 ούτε και 10 ώρες μετά. Όλη η αγωνία μας, όλες μας οι σκέψεις και όλη μας η συγκέντρωση ήταν για αυτό το παιχνίδι και για αυτό το λόγο στο τελικό (με Ισπανία) δεν τα καταφέραμε γιατί δεν ήμασταν συγκεντρωμένοι». Επίσης δεν θα μπορούσαμε να μην του ζητήσουμε να μας πει για το αν ξεχώρισε κάποιος κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ή το βραβείο του MVP πάει και στους 12 παίκτες και εκείνος έδωσε μία «αφοπλιστική» απάντηση δείχνοντας το καλό κλίμα που υπήρχε στην ομάδα: «Ήταν η ομάδα ο MVP του αγώνα ξεκάθαρα, γιατί όλοι μας δώσαμε βοήθειες και κάναμε ότι μπορούσαμε στο ματς. Όπως και σε ολόκληρη τη διοργάνωση και σε όλα τα ματς, όλοι οι παίκτες έδωσαν τα πάντα και προσπάθησαν να κάνουν το καλύτερο για να τα καταφέρουμε. Πάντα η ομάδα είναι πάνω από όλα».
Προς το τέλος της συνομιλίας μας τον ρωτήσαμε για τον τελικό με την Ισπανία και τι έφταιξε και ηττηθήκαμε, αλλά και αν αυτή η ήττα μείωσε την αξία του «θριάμβου» του ημιτελικού, όμως και πάλι ο Δήμος Ντικούδης έδωσε τη σωστή διάσταση των πραγμάτων και το πως ένιωθαν οι παίκτες μετά τον ημιτελικό: «Με την Ισπανία στον τελικό έφταιξε ότι δεν προετοιμαστήκαμε καθόλου για το παιχνίδι ούτε ψυχικά ούτε και σωματικά και σε κανέναν ψυχολογικό τομέα, λόγω του ημιτελικού με την Αμερική αυτή ήταν η αιτία. Και όχι δεν νομίζω ότι επισκίασε την νίκη του ημιτελικού απλά μας άφησε μία πικρή γεύση στο τέλος της διαδρομής μας στη διοργάνωση».
Η τελευταίας μας ερώτησε αφορούσε το παρόν και το μέλλον της Εθνικής μας και για το τι πρέπει να κάνει σήμερα για να επιστρέψει στις παλιές επιτυχίες μετά από 7 χρόνια μακριά από το βάθρο, και μας έδωσε μία απάντηση η οποία δείχνει ποιο είναι το μόνο που μας λείπει για την επιστροφή μας στις επιτυχίες: «Αυτή η κουβέντα που ανοίγεις τώρα είναι πολύ μεγάλη, καταρχάς νομίζω ότι πρέπει οι παίκτες που αγωνίζονται ανεξαρτήτως της αξίας τους να έχουν «μάτι που γυαλίζει». Και να μην κοιτάνε το ταλέντο που έχουνε οι αντίπαλοι μας, αλλά και την διοργάνωση που συμμετέχουν. Αυτό πιστεύω ότι πρέπει να γίνει».
Δείτε βίντεο με τα highlights του ελληνικού έπους:
Υ.Γ. Θοδωρή, Σοφοκλή, Νίκο, Βασίλη, Παναγιώτη, Αντώνη, Νίκο, Δήμο, Κώστα, Δημήτρη, Λάζαρε και Μιχάλη σας ευχαριστούμε για εκείνο το «μαγικό« μεσημέρι της 1ης Σεπτεμβρίου του 2006 που δεν ξεχάσουμε ποτέ.
