Ο Θεός τα είχε δώσει όλα στον Τζέι Ουίλιαμς. Όλα. Πέρασε δύσκολα και φτωχικά παιδικά χρόνια στο Νιου Τζέρσεϊ όπου γεννήθηκε. Μα ο Θεός και το μπάσκετ άρχισαν να κάνουν την ζωή του μαγική. Εκανε θραύση στο NCAA με το φημισμένο Πανεπιστήμιο Ντιουκ και μάλιστα στέφθηκε πρωταθλητής με την ομάδα στο πανεπιστημιακό πρωτάθλημα των ΗΠΑ το 2001.
Το 2002 δήλωσε συμμετοχή στα νταφτ και πριν την διαδικασία ήταν το πρώτο θέμα συζήτησης μαζί με τον… πολύ Γιάο Μινγκ. Οι δυο τους ήταν ότι πιο «καυτό» νέο… μπασκετικό προϊόν υπήρχε σε εκείνο το ντραφτ και τα στοιχήματα για το ποιος θα πάρει το Νο 1 και ποιος το Νο 2 έδιναν κι έπαιρναν.
Ο Τζέι Ουίλιαμς (το πραγματικό μικρό του όνομα, ήταν Τζέισον, αλλά το άλλαξε επειδή εκείνη την εποχή μεσουρανούσε στο ΝΒΑ ένας άλλος Τζέισον Ουίλιαμς) πήρε τελικά το Νο 2 και επιλέχθηκε από τους Μπουλς.
Μια παραμυθένια ζωή άρχισε για εκείνον. Τα είχε όλα. Δόξα, χρήματα. Ολοι έπιναν νερό στο όνομά του και έλεγαν ότι θα λάμψει τα επόμενα χρόνια στο μπασκετικό στερέωμα. Όπως όμως, ο Θεός έδωσε τις «Δέκα Εντολές» στον Μωυσή και του είπε ότι δεν πρέπει να τις παραβούν οι άνθρωποι, έτσι και οι Μπουλς του είχαν δώσει συγκεκριμένες εντολές που δεν έπρεπε να παραβεί ποτέ. Εκείνος όμως, δεν τους άκουσε και εκεί γράφτηκε η αρχή του τέλους μιας μεγάλης καριέρας.
Η μηχανή και η απαγορευμένη βόλτα
Ανάμεσα στις άλλες εντολές που είχε δώσει το Σικάγο στον Ουίλιαμς, όταν ο παίκτης υπέγραψε το συμβόλαιό του με τους «Ταύρους», ήταν να μην κάνει βόλτες με μηχανές, καθώς πάντα ελλόχευε ο κίνδυνος τραυματισμού από ατύχημα. Λες και το ξεραν…
Το τροχαίο
Το βράδυ της 19ης Ιουνίου του 2003 ο Ουίλιαμς πήγε να δει έναν φίλο του. Πήρε μαζί την μηχανή του. Ο φίλος του, του είπε στο τηλέφωνο όταν μίλησαν να μην το κάνει, διότι υπήρχε ρητός όρος στο συμβόλαιό του να μην οδηγεί μοτοσικλέτες. Ο Ουίλιαμς δεν τον άκουσε. Επιστρέφοντας από την βόλτα έχασε τον έλεγχο της μηχανής του στο προάστιο Ρόσκοου Βίλατζ. Η μηχανή καρφώθηκε στα κιγκλιδώματα. Ανάμεσα στην μηχανή και τα σίδερα βρέθηκε «σφηνωμένος» ο παίκτης του Σικάγο. Τραυματίστηκε πολύ σοβαρά στα πόδια. Ανάμεσα στα άλλα έπαθε ζημιά σε ένα βασικό νεύρο των ποδιών, κατάγματα, ρήξη συνδέσμων και ζημιά στον αχίλλειο. Από εκείνη την στιγμή και μετά το όνειρο έγινε εφιάλτης…
Δεν μπορούσε πια να επανέλθει
Οι γιατροί τον ενημέρωσαν ότι δεν ήταν πια ο ίδιος. Οι ζημιές ήταν τόσο μεγάλες που δεν θα του επέτρεπαν ποτέ να ξαναπαίξει μπάσκετ σε τόσο υψηλό επίπεδο.
Η «φιλανθρωπία» των Μπουλς
Το Σικάγο τον ενημέρωσε ότι το συμβόλαιό του δεν ισχύει, καθώς παραβίασε τον όρο για τις μηχανές. Δεν τον… πέταξαν στον δρόμο όμως. Του έδωσαν 3 εκατ. δολάρια για να μπορέσει να καλύψει τα υπέρογκα έξοδο νοσηλείας του, τις επεμβάσεις και τις φυσιοθεραπείες που ήταν απαραίτητες.
Οι μάταιες προσπάθειες
Ο Ουίλιαμς έλεγε τότε ότι δεν το βάζει κάτω και θα ξαναγυρίσει στα παρκέ. Κάθε προσπάθειά του έπεφτε στο κενό λόγω της ζημιάς που είχαν υποστεί τα πόδια του. Στις 28 Σεπτεμβρίου του 2006 τρία χρόνια μετά το ατύχημα υπέγραψε συμβόλαιο στους τότε Νιου Τζέρσεϊ Νετς. Δεν γινόταν όμως, να παίξει και η ομάδα τον αποδέσμευσε στις 22 Οκτωβρίου του ίδιου έτους.
Πείσμωσε και θέλησε να κάνει ξανά μια νέα αρχή. Αλλού όμως και όχι στο ΝΒΑ. Εκλεισε ένα συμβόλαιο στο NBDL με τους Οστιν Τόρος. Η ομάδα όμως, ανακοίνωσε ότι τον αποδεσμεύει, καθώς οι τραυματισμοί δεν του επέτρεπαν να δείξει έστω και ψήγματα από το ταλέντο του.
Σταμάτησε το μπάσκετ και το 2011 προσπάθησε να κάνει ένα νέο «καμ μπακ». Δοκιμάστηκε από το Μαϊάμι, αλλά και πάλι η… πόρτα έκλεισε στα μούτρα του.
Τελικά ακολούθησε άλλους δρόμους (κάποιους απ’ αυτούς τους είχε πάρει ήδη μετά το ατύχημα). Είναι αναλυτής του κολεγιακού μπάσκετ στο δίκτυο ESPN. Εγραψε την αυτοβιογραφία του με τίτλο: «Η ζωή δεν είναι ατύχημα». Κάνει διαλέξεις.
«Αν»
Την μπασκετική πορεία και ιστορία του σφράγισε μια λέξη. Εκείνο το περίφημο «αν». Τι θα είχε γίνει και που θα είχε φτάσει «αν» δεν είχε πάθει το ατύχημα. Οι ειδικοί λένε ψηλά, πολύ ψηλά. Ηταν τεράστιο ταλέντο.
Στην καλύτερη σεζόν του με το Ντιουκ (την δεύτερη) είχε μέσο όρο 21.6 πόντους, με 42.7% στα τρίποντα.
Με τους Μπουλς πρόλαβε να παίξει μόνο μια χρονιά στο ΝΒΑ. Αγωνίστηκε σε 75 ματς με τους «Ταύρους» εκ των οποίων στα 54 ξεκίνησε ως βασικός και είχε μέσο όρο 9.5 πόντους (με 32.2% στα τρίποντα), 2.6 ριμπάουντ, 4.7 ασίστ, 1.1 κλεψίματα σε 26΄.1’’.
Αν συνέχιζε ίσως να έκανε πολύ μεγάλα πράγματα. Όπως είπε ο ίδιος όμως, σε μια δήλωση που έκανε για την ημέρα του ατυχήματος: «Πέθανα εκείνη την ημέρα»! Αυτό τα λέει όλα…
Ο ΤΖΕΪ ΟΥΙΛΙΑΜΣ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ