Σήμερα κάνουμε λόγο για τον «Εξάστερο» Παναθηναϊκό, την ομάδα που είχε τη δική της αυτοκρατορία στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και από την οποία πέρασαν ή υπάρχουν ακόμη, «μύθοι» του αθλήματος. Πριν από μία 20ετία, η κατάσταση του συλλόγου δεν είχε καμία σχέση με αυτό που δημιουργήθηκε στη συνέχεια. Ο «αιώνιος» αντίπαλος κυριαρχεί εντός συνόρων κι έχει αγωνιστεί σε δυο σερί τελικούς, έχοντας αποκλείσει ισάριθμες φορές μάλιστα τον Παναθηναϊκό στα ημιτελικά. Οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι έχουν επενδύσει ένα «σκασμό» χρήματα και είναι άξια απορίας η υπομονή τους, βλέποντας τη μη «εξαργύρωση» των επενδύσεών τους για αρκετό καιρό.

Κι ένα «στοπ» έρχεται να τα αλλάξει όλα. Μια φάση μόνο ήταν αρκετή. Μια φάση, η οποία δημιούργησε κατά κάποιο τρόπο τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή δύναμη από εκείνη τη στιγμή και για 15 χρόνια. Η φάση, που κρίθηκε από το χέρι ενός Δαλματού «γίγαντα»…

Σαν σήμερα, πριν από ακριβώς 20 χρόνια, ο Βράνκοβιτς κόβει τον Μοντέρο, η μπάλα χάνεται και ο Παναθηναϊκός είναι πρωταθλητής Ευρώπης. Στο Παρίσι, εν έτει 1996 με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα κι αφού έχει προηγηθεί η σπουδαιότερη παράσταση του Ντομινίκ Ουίλκινς, κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Μια από τις σπουδαιότερες στιγμές του ελληνικού μπάσκετ, καθώς άλλαξε τη μοίρα του. Γιατί μετά από αυτό το κόψιμο, τα «σκήπτρα» της κυρίαρχης ομάδας μεταφέρονται στο Κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων.

pao-panigiriki-paris

Η δυναστεία, λοιπόν, ξεκινάει τότε. Στον πρώτο ευρωπαϊκό τελικό του «τριφυλλιού», έρχεται και ο τίτλος που σηματοδοτεί την αλλαγή σελίδας. Ένας ευρωπαϊκός τίτλος, θα γινόταν αφορμή να σαρώσει στα επόμενα χρόνια ό,τι έβρισκε στο διάβα του στην Ελλάδα και να φτάσει σε ακόμη πέντε κατακτήσεις, σε Θεσσαλονίκη, Μπολόνια, Αθήνα, Βερολίνο και Βαρκελώνη. Δεν είναι βέβαια, κυριαρχία μόνο του Παναθηναϊκού, αλλά το ελληνικού μπάσκετ γενικότερα. 9 κατακτήσεις μέσα στα τελευταία 20 χρόνια στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, κύπελλα με επικές ανατροπές σε άλλα πρωταθλήματα, επιτυχίες λίγο αργότερα για την Εθνική ομάδα.

Για το μπλοκ του Βράνκοβιτς, η συζήτηση θα είναι αιώνια. Άλλοι θα κάνουν λόγο για αντικανονικό κόψιμο, άλλοι για το «κολλημένο» χρονόμετρο στα 4.9″ πριν τη λήξη, όταν ο Γιαννάκης έχασε τον έλεγχο της μπάλας και ο Μοντέρο πήγε «ανυποψίαστος» να αφήσει την μπάλα στο καλάθι. Όπως είχε παραδεχθεί ο ίδιος ο Τζαννής Σταυρακόπουλος στο Basketblog.gr, μάλλον ο αδικημένος της υπόθεσης θα ήταν ο Παναθηναϊκός. Το χρονόμετρο έχει κολλήσει πριν την τάπα και η μπάλα κανονικά πρέπει να πάει για πλάγια επαναφορά.

Σημασία μεγάλη δεν έχει μάλλον όλη αυτή η κουβέντα σήμερα. Έχουν περάσει 20 χρόνια άλλωστε και το μπλοκ αυτό θα παραμείνει η μνήμη μιας από τις πιο ηρωικές ενέργειες στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Την άλλαξε ολόκληρη, άλλωστε…

Παναθηναϊκός-Μπαρτσελόνα 67-66 (35-25)
Παναθηναϊκός (Μάλκοβιτς): Αλβέρτης 17, Γιαννάκης 9, Οικονόμου 10, Ουίλκινς 16, Βράνκοβιτς, Κόρφας 4, Σταυρακόπουλος 9, Βουρτζούμης 2
Μπαρτσελόνα (Ρενέσες): Γκαλιλέα 10, Φερνάντεθ 15, Καρνισόβας 23, Χιμένεθ 9, Γκόντφρεντ 9, Μοντέρο, Ντίεθ, Μπος, Μαρτίνεθ