Συμβαίνει παντού. Αν έχεις μέσο τότε σίγουρα μπορείς να προχωρήσεις. Ακόμα κι αν είσαι καλός και ικανός, μια «ώθηση» πάντα χρειάζεται. Ή τουλάχιστον δεν σου είναι άχρηστη. Το αντίθετο.
Και στο μπάσκετ γίνεται αυτό. Και στο ποδόσφαιρο. Και στις δουλειές. Σε όλες τις κοινωνικές εκφράσεις, η «βοήθεια» είναι καλοδεχούμενη. Οι «ισχυροί φίλοι» εφόσον είναι έντιμοι (που είναι στην περίπτωσή μας) και θέλουν το καλό σου, πάντα μετράνε.
Υπάρχει λοιπόν εδώ και χρόνια ένας προπονητής. Που το έχει πιάσει το νόημα κι εκμεταλλεύεται τις καλές του σχέσεις με Μητροπολίτες προκειμένου να βρίσκει καλές δουλίτσες. Τα τηλέφωνα πέφτουν… απανωτά στους προέδρους και υπάρχει ανταπόκριση. Άρα πρόκειται για ασφαλή τρόπο καθώς τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον έχει αποδειχθεί πολύ αποδοτικός.
Για να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Δεν το λέμε για κακό. Το αναφέρουμε ως γεγονός. Το καταγράφουμε. Γιατί είναι η πρώτη φορά που κάποιος πάει ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ «με τον σταυρό στο χέρι» και τα καταφέρνει.
Διότι συνήθως λένε ότι αν πας με τον… σταυρό στο χέρι δεν πετυχαίνεις τίποτα.
Στην περίπτωση που αναφέρουμε δεν ισχύει. Και μάλιστα ισχύει ακριβώς το αντίθετο.