Τις τελευταίες μέρες γίνονται μαγικά πράγματα. Υπάρχει μια ομάδα που ενδιαφερόταν για έναν παίκτη. Αμερικανό συγκεκριμένα. Και για να σας βοηθήσω περισσότερο, έχει παίξει και κατά το παρελθόν στο πρωτάθλημα.
Προσέξτε τι γίνεται λοιπόν. Τον παίκτη τον προτείνει ένας ατζέντης. Ο κανονικός του. Με χαρτί εκπροσώπησης, όχι αστεία. Αλλά μαθαίνει ότι έχει ορμήσει κι ένας άλλος ατζέντης που έχει προτείνει τον ίδιο παίκτη.
Εντάξει, μπορεί να είναι γνωστός και μη εξαιρετέος για τις «διαπλοκές» του και τις «αρπαγές παικτών» ο συγκεκριμένος ατζέντης, οπότε δεν του δίνουν και ιδιαίτερη σημασία. Ανεξάρτητα από το ότι είναι αποτελεσματικός, πολλές φορές. Προχωράμε όμως…
Τα πράγματα άρχισαν να γίνονται χειρότερα όταν ο ουρανοκατέβατος ατζέντης άρχισε να επικοινωνεί με τον παίκτη. Όχι ο ίδιος… Ένας συνεργάτης του. «Ρε εμείς σου κλείσαμε τη δουλειά» να του λέει. Τίποτα ο παίκτης. «Εχω ατζέντη» έλεγε ορθά- κοφτά.
Η ομάδα δεν μάσησε. Ακολούθησε τον σωστό δρόμο. Κι αυτό δεν άρεσε καθόλου στον ατζέντη που πήγε να κάνει την «αρπαγή». Κι εκδικήθηκε. Πως; Έδωσε τη μεταγραφή σε φιλικά του ΜΜΕ. Και βέβαια αυτό «ενόχλησε» τόσο πολύ τους παράγοντες της ομάδας που έβαλαν τα γέλια.
Εκδίκηση επιπέδου Α’ Δημοτικού. Η δουλειά έγινε όπως έπρεπε.