Οι σχέσεις τους ήταν άριστες. Και όχι άδικα. Και η ομάδα τα πήγαινε σχετικά καλά και ο προπονητής ήταν στο πλευρό του προέδρου και το έδειχνε αυτό συνέχεια. Ο πρόεδρος όμως, άλλαξε ρότα. Εχει βάλει στο σημάδι τον κόουτς, του φορτώνει τα πάντα και τον… βγάζει συνέχεια στην σέντρα με κάθε ευκαιρία, δείχνοντας ξεκάθαρα τις διαθέσεις του. Ποιες είναι οι διαθέσεις του; Να του ρίξει όλη την ευθύνη αν χρειαστεί και να βγει εκείνος λάδι.
Ο προπονητής στην αρχή δεν απαντούσε στα… εμφύλια πυρά. Μετά όμως, αποφάσισε να αλλάζει τροπάριο. Πήρε γραμμή τι γίνεται και άρχισε να περνάει στην αντεπίθεση και να ρίχνει κι αυτός τα καρφάκια του.
Για την ώρα η οριστική ρήξη έχει αποφευχθεί. Το κλίμα όμως, μυρίζει μπαρούτι, διότι ο πρόεδρος δεν δείχνει διατεθειμένος να ησυχάσει και να θάψει το τσεκούρι του πολέμου.
Το θέμα είναι όμως, ότι αυτό κάνει κακό στην ομάδα. Μα πως μπορεί να γινόταν κι αλλιώς; Οταν βλέπουν οι παίκτες αυτόν τον πόλεμο των χαρακωμάτων τι να κάνουν; Να μην επηρεαστούν; Δεν γίνεται. Διότι κάθε τρεις και λίγο όλο ο πρόεδρος ρίχνει και μια ριπή, είτε πάει καλά η ομάδα είτε δεν πάει.
Ο κόουτς βέβαια δεν θα κάτσει να σκάσει αν τελικά έρθει το διαζύγιο. Εχει σουξέ και ξέρει πως έχει κι αλλού πορτοκαλιές που τον θέλουν αν τελικά ο πρόεδρος δεν αλλάξει στάση. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα μείνει χωρίς δουλειά.