Ο Θοδωρής Παπαλουκάς, αποτέλεσε την προηγούμενη δεκαετία, μαζί τους Δημήτρη Διαμαντίδη, Βασίλη Σπανούλη και Νίκο Ζήση την ραχοκοκαλιά στην περιφερειακή γραμμή της Εθνικής Ανδρών, και σίγουρα τα όσα έχει να πει, έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα.
Ο παλαίμαχος γκαρντ βρέθηκε στην εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης, και μίλησε για την πορεία του προς την καταξίωση, για την Εθνική ομάδα, και φυσικά αναφέρθηκε και στους Δημήτρη Διαμαντίδη και Βασίλη Σπανούλη.
Αναλυτικά είπε για:
– το αν περίμενε ότι θα κάνει τέτοια καριέρα: «Όταν ξεκινάς, το θεωρείς άκρως φυσιολογικό να έχεις αυτή την εξέλιξη. Κάθε παιδί πιστεύει ότι θα κάνει καριέρα. Όταν μεγαλώνεις, συνειδητοποιείς πόσο τυχερός και ευλογημένος είσαι που ζεις τέτοια πράγματα. Είχα την τύχη να παίξω σε Ολυμπιακό, ΤΣΣΚΑ και Μακάμπι. Κάθε περίοδος ήταν διαφορετική, αλλά από κάθε ομάδα -και τις ελληνικές- πήρα κάτι και χρωστώ κάτι».
-το αν είχε βρεθεί κοντά στο ΝΒΑ: «Πολλές φορές είναι να βρεθείς την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο σημείο. Αυτά που έζησα στην Ευρώπη μόνο άσχημα δεν μπορείς να τα χαρακτηρίσεις».
-τον Βασίλη Ευαγγελινό που τον πήγε στην ΤΣΣΚΑ: «Ο Βασίλης μού άνοιξε την πόρτα και είχαμε συναντηθεί τυχαία στα γενέθλια του Γιάννη Γιαννούλη. Εξελίχθηκε στην πόρτα που θα άλλαζε τη ζωή ΜΟΥ. Καμιά φορά η ευκαιρία είναι εξ ίσου σημαντική με το πώς τη διαχειρίζεσαι».
– το ότι ερχόταν πολλές φορές από τον πάγκο: «Κάποιοι αθλητές θέλουν να ξεκινούν, κάποιοι όχι. Εμένα δεν μου δόθηκε επιλογή, έτυχε να ξεκινώ από τον πάγκο γιατί είχα σπουδαίους συμπαίκτες. Όμως εγώ το δούλεψα και μου βγήκε σε καλό».
-τον λόγο που είχε επιστρέψει στον Ολυμπιακό το 2008: «Ήταν πολύ ιδιαίτερη η περίοδος που έφυγα. Ο στόχος της επιστροφής ήταν το πρωτάθλημα. Δυστυχώς δεν τα καταφέραμε».
– την δυσκολότερη στιγμή με τον Ολυμπιακό: «Οι χαμένες βολές στο ΟΑΚΑ ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην καριέρα μου στον Ολυμπιακό».
– την επιρροή του Βασίλη Σπανούλη στην ιστορία του Ολυμπιακού: «Ο Βασίλης είναι ο άνθρωπος, ο οποίος έχει προσφέρει τα περισσότερα στον Ολυμπιακό. Αλλαξε τη ροή της ιστορίας και νομίζω πως είναι ο, τι σημαντικότερο έχει να επιδείξει ο Ολυμπιακός, τα χρόνια που παίζω εγώ μπάσκετ. Εχουν περάσει κι άλλοι, τεράστιοι παίκτες από τον Ολυμπιακό. Ο Βασίλης έφερες τις επιτυχίες».
– το ποιος προπονητής είχε μεγαλύτερη επίδραση στην καριέρά του: «Όλοι οι προπονητές μού έχουν δώσει πράγματα. Από τον Λευτέρη Καλογήρου στον Εθνικό Ελληνορώσων, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι. Ο Ζούρος με πήρε στον Ολυμπιακό, ο Ιβκοβιτς μού έδωσε την ευκαιρία να παίξω στο κορυφαίο επίπεδο, ενώ την μεγαλύτερη βελτίωση την βίωσα με τον Ετορε Μεσίνα. Μεγάλη επιρροή είχε και ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ήταν ο άνθρωπος που με υπερασπίστηκε και έβαλε τις βάσεις για να έχω το ρόλο που είχα σε μία Εθνική που είχε παίκτες με τεράστιο ταλέντο. Μού έχει φερθεί πολύ καλά και εντός και εκτός παρκέ».
– τον τρόπο που σταμάτησε από την Εθνική ομάδα: «Είναι μεγάλη ιστορία. Θα ήθελα να τελειώσω στο γήπεδο, αλλά έχω περάσει τόσες πολλές στιγμές στην Εθνική ομάδα που σκέφτομαι μόνο αυτές. Δεν θέλω το τελείωμα να επισκιάσει όλα αυτά που ζήσαμε».
– την Εθνική ομάδα: «Οι Εθνικές ομάδες κάνουν κύκλους. Έχουμε καλομάθει. Δεν γίνεται μία χώρα 10 εκατομμυρίων να έχει μόνο επιτυχίες. Έχουμε πάντως πάρα πολύ ταλέντο και πρέπει να βρεθεί η χημεία και να περάσει λίγος χρόνος μας για να βρούμε ξανά το δρόμο μας. Είναι θέμα χρόνου».
– την ιστορική νίκη επί των ΗΠΑ στο Παγκόσμιο του 2006: «Η δουλειά που προσέφερε ο κάθε παίκτης εκείνης της ομάδας είναι το θέμα. Άμα λέγαμε ότι θα κερδίσουμε, θα γελούσαν όλοι. Καμιά φορά, όμως, υπάρχουν ραντεβού με την ιστορία και τότε για εμάς ήταν η ώρα. Στην ήττα από την Ισπανία, ήμασταν δυστυχισμένοι. Έπρεπε να ευχαριστιόμαστε τέτοιες στιγμές, ήμασταν δεύτεροι τότε και δεν το απολαύσαμε. Έχουμε μάθει να αγαπάμε μόνο τη νίκη. Δεν γίνεται να είσαι πάντα πρώτος. Έτσι, χάνεται και το ενδιαφέρον».
– το τι έκανε ξεχωριστό τον Διαμαντίδη: «Ο Δημήτρης έφερε κάτι διαφορετικό στο μπάσκετ. Το πόσο μεγάλος παίκτης είναι δεν χρειάζεται να το πω εγώ γιατί το αποδεικνύουν οι επιτυχίες του τόσα χρόνια. Είναι κάτι διαφορετικό αυτό που έδινε στις ομάδες που έπαιζε. Είναι ένας άνθρωπος που προσαρμόζεται πολύ εύκολα και δείχνει παντού τον πραγματικό του εαυτό. Το χάρισμα του ήταν να κάνει πολύ καλύτερη την ομάδα του στην άμυνα και την επίθεσή του.
Έπρεπε να γίνει αυτό με τον Κόμπε για να βιώσει κάποια πράγματα ο Διαμαντίδης. Το ίδιο πρέπει να βιώσει και ο Σπανούλης όταν αποχωρήσει. Δεν επενδύουμε χρόνο στο να σκεφτούμε κάποια πράγματα. Το ότι έχουμε δει τον Διαμαντίδη και τον Σπανούλη στην Ελλάδα δεν έχει εκτιμηθεί όσο θα έπρεπε. Αν δεν υπήρχε ο Γκάλης, ο Γιαννάκης, ο Φάνης, ο Χριστοδούλου, ο Οικονόμου, ο Αλβέρτης, ο Σιγάλας δεν θα υπήρχαμε και εμείς».