Του Γιώργου Κογκαλίδη
30/07/2011 (21:26)
Στα 23 του, έχοντας 41% στα τρίποντα, ο Μαρτίνας
Γκετσεβίτσιους ήταν θελκτικός για κάθε ομάδα που μπορούσε να καλύψει όχι μόνο
το μπάι άουτ, αλλά και τα όνειρά του. Κι ο Ολυμπιακός, ακόμα και σε περίοδο…
λιτότητας, μπόρεσε να καλύψει και τα δύο.
Όσοι, όμως, γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, αναγνωρίζουν
στον Αργύρη Πεδουλάκη την… ανακάλυψη του Λιθουανού. Γιατί ο τεχνικός του
Περιστερίου ξέρει να ψωνίζει. Και καλά, και φθηνά.
Ήταν προπονητής στον Πανελλήνιο όταν “σημάδεψε”
τον… αμούστακο τότε (πάνε πέντε χρόνια, αν δεν χάσαμε τον λογαριασμό) Γκετσεβίτσιους. Όχι στα λόγια, έκανε σοβαρή προσπάθεια να
τον φέρει στην Ελλάδα, για λογαριασμό των “Ολυμπιονικών” (τότε που
ήταν ομάδα και όχι το χάλι που κατάντησαν), επενδύοντας στο ταλέντο του,
προβλέποντας την εξέλιξή του.
Τότε, βεβαίως, ουδείς στον Ολυμπιακό έψαχνε φτηνές (για τα
τότε δεδομένα) και καλές λύσεις, ουδείς αναζητούσε στην ευρωπαϊκή (και όχι
μόνο) αγορά παίκτες που μπορούσαν να εξελιχθούν.
Όχι πως οι “ερυθρόλευκοι” δεν πήραν νεαρούς και
ταλαντούχους (Τεόντοσιτς, Έρτσεγκ, Μπέβερλι), όμως κοίταξαν μόνο το πάνω – πάνω
ράφι και πλήρωσαν το βάρος τους σε χρυσάφι, χωρίς να δικαιωθεί ουσιαστικά η επένδυσή τους (εξαίρεση ο Μίλος Τεόντοσιτς).
Μια και το ρίξαμε στην… ιστορία, θυμηθείτε πως από τα χέρια
του Αργύρη Πεδουλάκη πέρασε και ο Πιτ Μάικλ, που τότε δεν έκανε στον Ολυμπιακό
(και στον Παναθηναϊκό), αλλά είναι αναντικατάστατο στέλεχος της Μπαρτσελόνα
(πολλοί -και όχι άδικα- συνδέουμε την απουσία του με την αποτυχία των
“μπλαουγκράνα” να περάσουν στο φάιναλ φορ, αφού ο Ίνγκλς είναι καλός
παίκτης, αλλά Μάικλ δεν είναι) και μεταξύ των κορυφαίων παικτών στη
“γηραιά” ήπειρο.
Ένα λάθος έκανε ο “Άρτζι“: Όταν είχε συνάντησε τον
Κώστα Χαραλαμπίδη στον Μακεδονικό, του είχε πει “αν σε έβρισκα δύο – τρία
χρόνια νωρίτερα, θα έπαιζες στην Εθνική“. Τελικά, έστω και μέσα από…
διαδικασίες, ο εξαιρετικά φιλότιμος και αξιόπιστος Χαραλαμπίδης συμπεριλήφθηκε
στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.
Γιατί γράψαμε όλα αυτά; Πέραν του ότι έχουν καταγραφεί από την ιστορία και αξίζει πάντα να ρίχνουμε μια ματιά πίσω, ας αναρωτηθούμε πώς και γιατί έφτασε ο Ολυμπιακός σε περίοδο λιτότητας και αν θα είχε αποφεχθεί αυτό, αν οι προπονητές που πέρασαν ήξεραν να ψωνίζουν σαν τον Πεδουλάκη (για παράδειγμα).