Μοιάζει… ψέμα αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς μετά από μία ονειρική σεζόν στον πάγκο του Ολυμπιακού που το τέλος της βρήκε τους “ερυθρόλευκους” στην κορυφή της Ελλάδας και της Ευρώπης μετά από 15 (!) χρόνια αποτελεί παρελθόν. Ο “σοφός” ήταν αυτός που μετέτρεψε τους Πειραιώτες από μία καλή ομάδα σε… πρωταθλητές έχοντας στρατιώτες όχι πολυδιαφημισμένους και ακριβοπληρωμένους σταρ, αλλά παίκτες που πέθαιναν στο παρκέ για τον ίδιο και την ομάδα.

Το ρίσκο που πήρε πέρυσι το καλοκαίρι ο Ντούσαν Ίβκοβιτς να εμπιστευτεί πολλούς νεαρούς και εξελίξιμους Έλληνες παίκτες σε ρόλους κλειδιά χαρακτηρίστηκε ως… επίθεση αυτοκτονίας.

Εν τέλει, όμως, αποδείχθηκε πως ο “Ντούντα” ήξερε και με αργά, αλλά σταθερά βήματα έφερε τον Ολυμπιακό στο τέλος του δρόμου να πανηγυρίζει τόσο την (αναπάντεχη;) κατάκτηση της Ευρωλίγκα κόντρα στην υπερομάδα της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, όσο και την επιστροφή στο θρόνο του πρωταθλητή Ελλάδος εις βάρος του “αιωνίου” αντιπάλου Παναθηναϊκού.

Πολλοί ισχυρίζονται πως η ζωή είναι μία αλληλουχία τυχαίων συμβάντων. Εν μέρει έχουν δίκιο, αλλά αυτό που πέτυχαν τη φετινή χρονιά οι “ερυθρόλευκοι” ήθελε πολλά περισσότερα από απλή τύχη και σε αυτό μεγάλο (αν όχι το μεγαλύτερο) μερίδιο… ευθύνης φέρει ο Ντούσαν Ίβκοβιτς που σαν δάσκαλος έμαθε στους “μπασκετικούς μαθητές” που είχε στα χέρια του τον τρόπο για την κατάκτηση της κορυφής.

Ο τραγουδιστής και στενός φίλος του “Ντούντα”, Δημήτρης Μητροπάνος, δεν πρόλαβε να δει την αγαπημένη του ομάδα να κατακτά τα πάντα στο πέρασμά της τη φετινή χρονιά. Ο ίδιος, όμως, δεν παρέλειψε στη συνέντευξη Τύπου να αφιερώσει την επιτυχία στον αείμνηστο Έλληνα τραγουδιστή και την οικογένειά του.

Ο Ίβκοβιτς ήξερε από πέρυσι το καλοκαίρι στην αρχή της προετοιμασίας πως για να φτάσει στην κορυφή δεν χρειαζόταν ούτε “βεντέτες”, ούτε ένα καράβι χρήματα για να τα καταφέρει. Ήθελε απλά εμπιστοσύνη στους παίκτες του και τελικά τα κατάφερε αποδεικνύοντας πως “δεν θέλει κόπο, αλλά τρόπο”.

Παραφράζοντας μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Δημήτρη Μητροπάνου, θα μπορούσε κανείς να αναφωνήσει… “αλίμονο σ αυτούς που δεν.. σε πίστεψαν “Ντούντα”!” και να ευχαριστήσει τον σπουδαίο Σέρβο προπονητή για τα όσα κατάφερε στην δεύτερη παρουσία του στο λιμάνι…