Αν και το μπάσκετ δεν είναι διόλου ένα απλό άθλημα, οι περισσότεροι τείνουμε να εντυπωσιαζόμαστε από τα πρώτα στατιστικά που πέφτουν στην αντίληψή μας χωρίς ιδιαίτερη εμβάθυνση στους αριθμούς που βλέπουμε.

Για παράδειγμα, κάποιος παίκτης μπορεί να μετράει 15+ πόντους ανά βραδιά. Τι ποσοστά έχει; Πόσες φορές πάει στη γραμμή των βολών; Πόσο τραβηγμένες είναι οι προσπάθειές του; Τι όγκο κατοχών χρειάζεται για να φτάσει σ’ αυτό το νούμερο;
Κάποιος άλλος μπορεί να μετράει 7+ ριμπάουντ; Πόσα απ’ αυτά είναι contested; Τι ύψος και πόσο καλοί είναι οι συμπαίκτες του σ’ αυτό το κομμάτι; Πώς τα πηγαίνει η ομάδα του στα «σκουπίδια» μ’ αυτόν παρόντα; Πώς τα πηγαίνουν οι αντίπαλοί του;

Υπάρχουν ερωτήματα, υπάρχουν και απαντήσεις, με την αλήθεια να βρίσκεται κάπου στη μέση των εμπειρίας και αποτελεσματικότητας προκειμένου να αποτυπωθεί πλήρως το αν κάποιος είναι καλός παίκτης ή καλός… μαθηματικός.
Και ο Κώστας Παπανικολάου ήταν πάντοτε ένας καλός παίκτης συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων, με την εξέλιξη και το πείσμα του ωστόσο να τον μετατρέπουν πάντα σε μια εξέχουσα μορφή σε κάθε φουρνιά πρωταθλητισμού του Ολυμπιακού.

Οι φετινές επιλογές των «ερυθρόλευκων» βγήκαν πέρα για πέρα, με παίκτες όπως οι Thomas Walkup, Moustapha Fall και Τάιλερ Ντόρσεϊ να κολλάνε ιδανικά με τα διαφορετικά τους στυλ/ικανότητες στους ήδη υπάρχοντες και από κοινού να συγκροτούν ένα από τα καλύτερα σε κάθε μήκος και πλάτος του παρκέ ρόστερ στη Γηραιά Ήπειρο -που στην καλή του ημέρα μπορεί να διασύρει κάθε αντίπαλο.
Ακόμα όμως, και αν οι Κώστας Σλούκας και Σάσα Βεζένκοφ είναι οι καλύτεροι παίκτες της ομάδας, και ο «Παπ» αξίζει τα δικά του λουλούδια…

Κεφάλαιο Σουτ

Όπως άλλωστε συμβαίνει και σε κάθε άλλη ομάδα του πλανήτη στο σύγχρονο μπάσκετ, το μακρινό σουτ από το ίσως πιο σημαντικό γρανάζι για την επιθετική ομαλότητα του Ολυμπιακού, μια από τις πιο λειτουργικές ομάδες της Ευρώπης σ’ αυτό το κομμάτι.

Γιατί;
Γιατί σουτάρει από εκεί που πρέπει να σουτάρει.

Ουσιαστικά, η κύρια πηγή εύστοχων τριπόντων για τους Πειραιώτες επέρχεται από το πιο σημαντικό σουτ, το corner 3, από όπου και εκτελούν με το πολύ μεστό 38% σε 239 απόπειρες φέτος στην EuroLeague -κάτι που φυσικά αναβαθμίζει όλο το spacing μιας ομάδας με τρομερούς slashers και δημιουργούς, οι οποίοι είτε θα αποκτήσουν περισσότερους χώρους αν ο αντίπαλος κλείσει το εν λόγω σουτ είτε θα έχουν μια ελεύθερη «φονική» όψη για να σπάσουν τη μπάλα, κάτι που συμβαίνει κατά κόρον στους τελικούς με τον Παναθηναϊκό.

Αναλυτικά τα ποσοστά του Ολυμπιακού:

  • Τρίποντα γωνία: 38% σε 239 σουτ
  • Τρίποντα κορυφή/45: 35% σε 729 σουτ

Από μεριάς του, ο Παπανικολάου αποτελεί το ίσως πιο σημαντικό γρανάζι της μηχανής του Γιώργου Μπαρτζώκα σ’ αυτήν τη στρατηγική «διάλεξε το δηλητήριό σου», αφού ο πάντοτε ακροβολισμένος στο τρίποντο Έλληνας Forward γράφει 39% ευστοχίας σε 46 σουτ από τις γωνίες φέτος -κάτι που, όπως αναλύθηκε ήδη, εκτινάσσει όλο το παιχνίδι του Ολυμπιακού.
Δεν είναι φαντεζί, δεν υπερβάλλει εαυτόν, αλλά κάνει τη δουλειά του πιστοποιώντας φυσικά την τρομερή του εξέλιξη σ’ αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού.

Μπορεί ιστορικά να έχει καλύτερα ποσοστά από την τρέχουσα σεζόν, ωστόσο η αυξημένη του τάση και αυτοπεποίθηση να εκτελεί κατά ριπάς από τα αγαπημένα του σημεία στο γήπεδο είναι ιδιαίτερα σημαντική για τις φετινές επιτυχίες του συλλόγου του -με την απόδοσή του ειδικά από τη δεξιά γωνία να… τρομάζει (46% σε 24 σουτ).
Για την ιστορία, ο Παναθηναϊκός εκτελεί φέτος με 36% σε μόλις 177 (5.5 ανά βραδιά) τρίποντα από τις γωνίες, κάτι που οφείλεται εν πολλοίς στη γνωστή έλλειψη σουτέρ που τον μαστίζει.

Αναλυτικά οι επιδόσεις του στα γωνιακά τρίποντα:

  • 2021-2022: 39% σε 46 σουτ
  • 2020-2021: 38% σε 10 σουτ
  • 2019-2020: 47% σε 26 σουτ

Γενικότερα πάντως, φέτος βιώνει τα περισσότερα επιχειρούμενα σουτ από την περίμετρο (4 ανά βραδιά), με το γεγονός πως εκτελεί σταθερά 3+ κατά μέσο όρο εδώ και 6 χρόνια να έχει χαρίσει πολλά στον ίδιο και την ομάδα του.

Αναλυτικά οι προσπάθειές του ανά βραδιά κάθε σεζόν στον Ολυμπιακό (% ευστοχίας):

  • 2011-2012: 2 (34%)
  • 2012-2013: 3 (46%)
  • 2015-2016: 3 (29%)
  • 2016-2017: 3 (34%)
  • 2017-2018: 2.5 (34%)
  • 2018-2019: 3 (36%)
  • 2019-2020: 3.5 (39%)
  • 2020-2021: 3 (37%)
  • 2021-2022: 4 (36%)

 

 

 

Κεφάλαιο Ομάδα

Ο Παπανικολάου πάντοτε ήταν πρωτίστως παίκτης ομάδας, με τη δουλειά του στο παρκέ -αθόρυβη και μη- να αποτελεί πάντοτε μια απόλυτη δυναμική εμπειρίας και συνέπειας για τον Ολυμπιακό σε Basket League και Ευρώπη.

Φέτος, ο «Παπ» μετράει 7 πόντους ανά βραδιά -σε μια επίδοση που αν κοιταχθεί μόνη της δε γεμίζει τόσο το μάτι.

Ωστόσο, μετράει 7 πόντους με μόλις 5.5 σουτ και 0.5 ταξίδι στις βολές ανά βραδιά, όντας ουσιαστικά ένας τύπος παίκτη που ούτε θα υπερβάλλει με τις κατοχές του ούτε θα προσπαθήσει να βοηθήσει μονάχα τον εαυτό του. Άλλωστε, μαζί με τον γίγαντα Fall, που λόγω θέσης και όγκου δε γίνεται να δημιουργήσει σκορ ολομόναχος, είναι οι παίκτες με το χαμηλότερο USG% στην ομάδα (16% ο Παπανικολάου) -κάτι που αναβαθμίζει ακόμα πιο πολύ την εικόνα των μίνιμουμ 11 πόντων που φτιάχνει (μάξιμουμ 13) κατά μέσο όρο για το συγκρότημα του Πειραιά (7 πόντοι + 2 ασίστ).

Ειδικά από τη στιγμή που στο ρόστερ υπάρχουν παίκτες που έχουν/χρειάζονται τη μπάλα στα χέρια τους και ταυτόχρονα δε μαρκάρονται με denies από την αντίπαλη άμυνα (Σλούκας, Walkup) ή που δημιουργούν πολύ για τον εαυτό τους (Ντόρσεϊ) ή που αναλαμβάνουν τεράστιο όγκο επιθέσεων και κατοχών (Βεζένκοφ) πάντοτε θα χρειάζονται κάποιοι που θα λειτουργούν κάτι σαν μπαλαντέρ δίπλα τους γεμίζοντας χώρους και αναβαθμίζοντας το spacing.

Ουσιαστικά, ένας εξαιρετικός τόσα χρόνια αμυντικός έχει αρχίσει να αποδεικνύεται λίρα εκατό για κάθε ομάδα που σέβεται τον εαυτό της και τις επεκτατικές της τάσεις, με τον Κώστα Παπανικολάου να είναι πολύ πιο σημαντικός στα επιθετικά του καθήκοντα από ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι ή από αυτό που δείχνουν οι «εύκολοι» αριθμοί του!