Η μεγάλη στιγμή έφτασε για τον Ολυμπιακό και το ελληνικό μπάσκετ, με τους «ερυθρόλευκους» να είναι έτοιμοι για να αντιμετωπίσουν την Efes Anadolu, την εν δυνάμει δηλαδή πρωταθλήτρια Ευρώπης, στον πρώτο χρονικά ημιτελικό του Final Four της EuroLeague.
Παρά το γεγονός όμως ότι η αρμάδα του Πειραιά τερμάτισε στην 2η θέση του βαθμολογικού πίνακα της κανονικής διάρκειας με 3 περισσότερες νίκες από τους Τούρκους (19 έναντι 16), δεν είναι το φαβορί, με τον άτυπο «νόμο» του 25% πιθανοτήτων να χαρακτηρίζει φυσικά κάθε μία εκ των τεσσάρων ομάδων που θα βρεθούν στο Βελιγράδι. Εξάλλου, σε ένα ματς με τη φύση του knock out όπως τα δύο αποψινά, η παράδοση, τα νούμερα και οι συγκυρίες δύσκολα παίζουν τον ρόλο τους…
Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έχει σήμερα μόλις μία ευκαιρία για να περάσει στον τελικό. Μια όμως έχει και η ανώτερη οικονομικά και εμπειρικά Efes, με το άγχος να γέρνει περισσότερο στη μεριά των τελευταίων.
Τι πρέπει να προσέξει ο Ολυμπιακός για να αγωνιστεί στον… καλό Τελικό του Σαββάτου -εκτός φυσικά της τυπικής απάντησης των Vasilije Micic και Shane Lakrin;
Κεφάλαιο τρίποντο
Όταν το πιο σύγχρονο επιθετικό όπλο στο μπάσκετ έρχεται στο τραπέζι, τότε η ομάδα του Ergin Ataman είναι μια από τις κορυφαίες.
Πώς να μην είναι άλλωστε όταν διαθέτει την 3η μεγαλύτερη συγκομιδή σουτ από την περίμετρο (27 ανά βραδιά) στη διοργάνωση και εκτελεί με το ακόρεστο 37% σε αυτές τις απόπειρες…;
Συνολικά, 8 παίκτες του ρόστερ με ικανοποιητικό αριθμό προσπαθειών εκτελούν με άνω του 33% ευστοχίας από μακρινή απόσταση, ενώ 4 αγγίζουν το 40%!
Απαραίτητο συστατικό φυσικά για αυτήν την τρανή ευστοχία είναι η παρουσία των Micic και Larkin, του ίσως πιο ασταμάτητου διδύμου εδώ και μερικά χρόνια στη Γηραιά Ήπειρο, οι οποίοι εκμεταλλεύονται την προσοχή που ελκύουν πάνω τους από τις αντίπαλες άμυνες χαρίζοντας πάρα πολλές ελεύθερες όψεις στους συμπαίκτες τους, που από 45 μοίρες και γωνίες σκοράρουν κατά ριπας -με τους Beaubois, Moerman, Bryant και Anderson να εκτελούν με 38% ευστοχία στο πιο σημαντικό σουτ του παρκέ, το corner 3, σύμφωνα με το 3stepsbasket.com.
Αναλυτικά οι επιδόσεις τους από τις γωνίες:
- Beaubois: 39%
- Moerman: 40%
- Bryant: 44%
- Anderson: 30%
Σε όλα αυτά βέβαια, οφείλει να προστεθεί και ο Pleiss, ο οποίος, όπως και ο Sanli μέχρι και πέρυσι, βρίσκει πολλές ελεύθερες όψεις από την κορυφή αναγκάζοντας τον αντίπαλο «ψηλό» να τραβηχτεί προς τα έξω. Ο Γερμανός ρημάζει τα αντίπαλα καλάθια με 40% ευστοχίας από την κορυφή, κάτι που φυσικά ανοίγει διάπλατα τους χώρους για τα ενδεχόμενα και αγαπημένα Drives των Micic και Larkin…
Κεφάλαιο φάουλ
Efes και Ολυμπιακός είναι αυτή τη στιγμή οι νούμερο 3 και 4 ομάδες της διοργάνωσης αναφορικά με τα περισσότερα κερδισμένα φάουλ (738 και 736, αντίστοιχα).
Όπως συνέβη και κατά τη διάρκεια των Playoffs όμως απέναντι στη Monaco, το σήμα κατατεθέν physical game των Κυπελλούχων Ελλάδας δεν επιτράπηκε κατά κόρον από τους άρχοντες των εκάστοτε αναμετρήσεων -με τη Monaco να κερδίζει 92 φάουλ και να εκτελεί 78 βολές στα 5 παιχνίδια της σειράς, βρίσκοντας «εύκολους» πόντους κόντρα στην ελληνική άμυνα.
Σε ένα ματς με χαρακτήρα do or die όμως, δεν υπάρχει χώρος για «άμυαλα» ή υπερβολικά φάουλ, με τους Τούρκους να μετρούν 19 κερδισμένα φάουλ και 16 απόπειρες από τη γραμμή των βολών κατά τη διάρκεια της τρέχουσας σεζόν, την ίδια στιγμή που είναι και η καλύτερη ποσοστιαία ομάδα του θεσμού από εκεί με 82% ευστοχίας.
Αν και η Efes έπεσε -έστω και οριακά- στους μέσους όρους της στα δύο φετινά παιχνίδια με τον Ολυμπιακό, το κλειστό rotation που απαιτούν τέτοιοι αγώνες μπορεί να εκτροχιαστεί σε περίπτωση φορτώματος με φάουλ μερικών σημαντικών γραναζιών του Γιώργου Μπαρτζώκα…
Κεφάλαιο match ups
Όπως ήδη αναφέρθηκε, το γεγονός πως ο οργανισμός της Πόλης τερμάτισε αρκετά πιο χαμηλά από τον Ολυμπιακό στην κανονική διάρκεια και μπήκε με μειονέκτημα έδρας στη σειρά με την Armani Milano δεν έχει την παραμικρή σημασία πια, με τους δύο προπονητές να στρέφονται πλέον σε ένα παιχνίδι στρατηγικής και προνόησης των αντιπάλων κινήσεων.
Ο κορυφαίος στην περιφέρεια αμυντικός του Ολυμπιακού, ο Walkup, φρονώ πως πρέπει να αναλάβει εξ ολοκλήρου το μαρκάρισμα του Larkin, καθώς ο όγκος, το ταπεραμέντο και η εν γένει ικανότητά του θα αποτελέσουν σημαντικά στοιχεία για τον περιορισμό της δράσης του βραχύσωμου guard.
Ταυτόχρονα όμως, με αυτήν την επιλογή -σε μια «καλή» τουλάχιστον πεντάδα με Σλούκα, Walkup, Παπανικολάου, Βεζένκοφ και Martin (δεδομένου του range του Pleiss) ή Fall (όταν παίζει ο Dunston περισσότερο)- ο Γιώργος Μπαρτζώκας θα έχει την επιλογή του Κώστα Παπανικολάου στο μαρκάρισμα του Micic. Προφανώς, o Σέρβος είναι ο περσινός MVP και ο φετινός πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης, μην τρέφουμε αυταπάτες. Ωστόσο, ποιος άλλος μπορεί να ματσάρει καλύτερα με αυτόν πέραν του Walkup; Και αν έμενε ο Αμερικανός guard στον Micic, ποιος θα είχε την ταχύτητα και την ενέργεια να ματσάρει όσο το δυνατόν πιο ιδανικά με τον Larkin από τους υπόλοιπους;
Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, ο απόλυτος closer των «ερυθρόλευκων», ο Κώστας Σλούκας, πρέπει να κρατάει διαρκώς ενέργεια για την επίθεση και το physical game των συχνών αλλαγών της Efes ή wings όπως ο Anderson και ο Beaubois. Γι’ αυτό πρέπει να προφυλαχθεί από την ενέργεια που απαιτεί το μαρκάρισμα των δύο αντιπάλων σταρ -με τον Shaq McKissic φυσικά να αναμένεται να παίξει επίσης καθιστικό ρόλο όταν ο «Παπ» θα χρειάζεται ανάσες, με την αθλητικότητα και τον δυνατό του κορμό να αποτελούν σημαντικά προτερήματα κόντρα σε κάθε αντίπαλο «κοντό».
Στη μάχη των «ψηλών», όπως ήδη αναφέρθηκε άλλωστε, ο Ολυμπιακός αναγκαστικά θα δώσει το σουτ στον Pleiss αν θέλει να γλυτώσει το ροκάνισμα από τα drives σε ανοιχτό πλέον διάδρομο από τους «κοντούς». Αν αποφασίσει ωστόσο, να ακολουθήσει τον πάλαι ποτέ άσο των Jazz στην περίμετρο, τότε τα κανονικά-κοντά σχήματα με τους Martin και Livio Charles στο 5 είναι η πιο ιδανική λύση, καθότι ο γίγαντας Fall αφενός θα εκτεθεί πιο εύκολα και αφετέρου δεν θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί άριστα βγαίνοντας εκτός των γνωστών του τάσεων στο παρκέ.