Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι ένας από τους πιο σύγχρονους προπονητές στο ευρωπαϊκό μπάσκετ κατά την τελευταία δεκαετία, φροντίζοντας -όχι απλά να προσαρμόζεται στις εκάστοτε συνθήκες αλλά- να διαμορφώνει το κατάλληλο δάπεδο για να εξελιχθούν -ίσως και διαφορετικά από αυτό που περίμεναν- οι παίκτες του.
Αν έπρεπε να διαλέξουμε μια θέση από τις πέντε την οποία λατρεύει ο coach του Ολυμπιακού, αυτή μάλλον θα ήταν το 4, καθότι ταιριάζει άρτια με τις συνθήκες που θέλει να επιβάλλει στις ομάδες του. Μπορεί ο power forward να ξεκίνησε ως ένας κοντύτερος και πιο φινετσάτος center με έφεση στο low post παιχνίδι, το rim protection και το rebounding, αλλά πλέον δεν είναι -μονάχα- αυτό.
Ο power forward είναι αυτή τη στιγμή ίσως το πολυτιμότερο γρανάζι για κάθε ομάδα. Μπορεί να τραβηχθεί στην περίμετρο και να λειτουργήσει ως stretching, μπορεί να εκμεταλλευτεί με τη διάπλασή του την υψομετρική κάθοδο του μπάσκετ και να ποστάρει στο ζωγραφιστό, μπορεί και να κατέβει στο 3, αν αυτό χρειαστεί, όπως συνέβη και στην περίπτωση Aaron White στον Παναθηναϊκό, που έχει αναβαθμίσει όλη την αγωνιστική ρότα του συλλόγου.
Επομένως, ένας σύγχρονος προπονητής δε θα μπορούσε φυσικά να μην αξιοποιεί τα 4άρια του.
Είτε πρόκειται για τον θρυλικό Γιώργο Πρίντεζη είτε για τον Anthony Randolph είτε για τον Sasha Vezeknov, o προπονητής των «ερυθρόλευκων» καταφέρνει να βρίσκει το κουμπί της εν λόγω θέσης και να εκτοξεύει το παιχνίδι των προσώπων της.
Και αν ο Πρίντεζης ήταν ο… Πρίντεζης και πριν αναλάβει τα ηνία του Ολυμπιακού για πρώτη φορά το 2012, υπάρχουν τρομερά παραδείγματα που χρίζουν όχι μόνο προσοχής, αλλά και μελέτης!
Αρχικά, ιδιαίτερη μνεία απαιτεί το γεγονός πως μετέτρεψε δύο Αμερικάνους «ψηλούς» που «εκδιώχθηκαν» από το ΝΒΑ σε άμεσους πρωταγωνιστές στην Ευρώπη, δίνοντάς τους κίνητρο και ουσία.
Ο Chris Singleton ήρθε ως τριάρι στην Ευρώπη και έφτασε στο σημείο να αγωνίζεται και ως πεντάρι, θυμίζοντας εν πολλοίς την περίπτωση του Mike Batiste στον Παναθηναϊκό. Μπορεί οι υψομετρικές, σωματικές και αθλητικές διαφορές Ευρώπης και ΗΠΑ να έπαιξαν τον ρόλο τους, αλλά ήταν η μαγική ικανότητα του Μπαρτζώκα που ανίχνευσε ουσιαστικά το potential της αλλαγής θέσης για τον πρώην παίκτη των Washington Wizards.
Από τη στιγμή της κοινής τους θητείας στη Ρωσία και την Lokomotiv Kuban, o Singleton αποτελεί έναν από τους πιο σύγχρονους «ψηλούς» στην EuroLeague, με την ικανότητά του στην άμυνα και το μακρινό σουτ να τον μετατρέπουν στον ίσως μοναδικό -τρομερό- 3nD «ψηλό» της λίγκας. Ο coach εκμεταλλεύτηκε τη μπασκετική υπόσταση ενός παίκτη που είχε γαλουχηθεί ως τριάρι (range, μπορεί να παίξει με τη μπάλα, γρήγορα πόδια) και αποφάσισε να τα γεμίσει με μια νέα προσέγγιση στον Αμερικάνο, που μέχρι και σήμερα αποτελεί έναν από τους πιο πλήρεις παίκτες της διοργάνωσης σε κάθε μήκος και πλάτος του παρκέ.
Όσον αφορά τον Randolph, o Μπαρτζώκας ήταν αυτός που τον βοήθησε να εκτινάξει το παιχνίδι του επιθετικά, φωτίζοντάς του το σκοτεινό μονοπάτι του σουτ. Σε 6 χρόνια στο ΝΒΑ, ο γεννημένος στη Γερμανία power forward σκόραρε μόλις 20 τρίποντα (0.1 ανά παιχνίδι/ 24% ποσοστό ευστοχίας). Στην πρώτη του χρονιά στην EuroLeague -με τον coach B στον πάγκο- ευστόχησε σε 19 (0.8 ανά παιχνίδι/ 25% ποσοστό ευστοχίας σε 3.3 σουτ), και έκτοτε σουτάρει με 38% μέσο όρο!
Ταυτόχρονα, κράτησε τα υπέρλαμπρα στοιχεία του (size, switchability, ικανότητα στα ριμπάουντ) και προσθέτοντας το τρίποντο στη συχνότητά του κατάφερε να γεννήσει 1 τρόπαια EuroLeague, 1 EuroBasket και 5 εγχώριους τίτλους σε 5 χρόνια έως τώρα.
Και φτάνουμε στην περίπτωση του Sasha Vezenkov, η οποία διαφέρει άρδην από αυτές των Randolph και Singleton, με τις κύριες αποκλίσεις να έγκεινται τόσο στο πλαίσιο των παικτών (κίνητρο, αθλητικότητα, εμπειρία, ανάγκη να σώσουν την καριέρα τους οι δύο τελευταίοι) όσο και στη δουλειά που χρειάζεται ένας παίκτης που έχει παίξει 200+ παιχνίδι στο ΝΒΑ και ένας που δεν αγωνίζεται αρκετά στην EuroLeague.
Χθες, ο Vezenkov υλοποίησε την κορυφαία εμφάνιση στην καριέρα του, καθότι απέναντι στην ALBA Berlin σκόραρε 31 ολόκληρους πόντους με 6-7 τρίποντα και 10 ριμπάουντ, γινόμενος μόλις ο πρώτος παίκτης στην πλούσια ιστορία του Ολυμπιακού που καταφέρνει να τελειώσει έναν αγώνα με 30+ πόντους και 10+ «σκουπίδια» ταυτόχρονα!
Πλέον, είναι ο παίκτης που εμπιστεύεται περισσότερο ο Μπαρτζώκας -μετά τους Σπανούλη, Σλούκα, Πρίντεζη φυσικά- και του παρέχει ξανά την ελευθερία που χρειάζεται ένας stretching power forward σε μια ομάδα χωρίς πολλούς καλούς σουτέρ. Έτσι, ο γεννημένος στην Κύπρο «ψηλός» απολαμβάνει την κορυφαία χρόνια του στο κορυφαίο επίπεδο της ΕuroLeague, αφού μετράει 10 πόντους (43% τρίποντο σε 4 προσπάθειες), 5 ριμπάουντ, 1 ασίστ, 1 κλέψιμο και 0.5 τάπα -αλλά και 14 πόντους (89% τρίποντο σε 2 προσπάθειες) και 7 ριμπάουντ όντας βασικός- και γενικότερα είναι πολύ καλύτερος από την περσινή του σεζόν στους Πειραιώτες.
Αναλυτικά η άνοδος του Βούλγαρου (ανά βραδιά):
Πόντοι: +3
Προσπάθειες: +3
Προσπάθεις τρίποντα: +2
Ριμπάουντ: +3
Ποσοστά βολές: +10%
Ποσοστά τρίποντα: -3% σε 3 παραπάνω προσπάθειες
Ποσοστά εντός πεδιάς: -10% σε 3 παραπάνω προσπάθειες
Άλλωστε αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Μπαρτζώκας «ανασταίνει» τον Vezenkov, αφού κάτι πανομοιότυπο συνέβη και τη σεζόν 2016-2017, όταν οι άνδρες συνεργάστηκαν στην ισπανική Barcelona, και εν τη παρουσία του έμπειρου προπονητή, ο πρώην παίκτη του Άρη είχε την εξής βελτίωση:
Πόντοι: +5
Προσπάθειες: +2
Προσπάθεις τρίποντα: 0 (1 ανά βραδιά)
Ριμπάουντ: +2
Ποσοστά βολές: +1% σε 1 παραπάνω προσπάθεια
Ποσοστά τρίποντα: -4% σε 3 παραπάνω προσπάθειες
Ποσοστά εντός πεδιάς: +3% σε 3 παραπάνω προσπάθειες
Εν κατακλείδι, ο κύριος Μπαρτζώκας λατρεύει τη σύγχρονη προσέγγιση στο παιχνίδι των ομάδων και θεωρεί πως μέσω των power forwards θα μπορούσε να προσδώσει μια νότα μέλλοντος με μεγαλύτερο κύρος και ουσία. Και αυτό είναι κάτι που εκμεταλλεύεται άρτια και ο Sasha Vezenkov που λειτουργεί ως ένας εξαιρετικός sharshooter από τη θέση 4, με το γεγονός πως είναι μόλις 25 να τρομάζει την Ευρώπη!