Του Γιώργου Κογκαλίδη
30/07/2011 (14:17)
“Γκουρού” του μάρκετινγκ προφανώς και δεν είμαι.
Δεν θεωρώ καν ιδιαιτέρως ευφυή τον εαυτό μου, άρα οι όποιες σκέψεις καταθέτω,
είναι σκέψεις που καθένας μπορεί να κάνει.
Ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε -με ενθουσιασμό θα έλεγα- προ ημερών
την απόφαση να ανοίξει κατάστημα με προϊόντα της ομάδας μπάσκετ. Εντυπωσιακές
οι μακέτες, φαντάζομαι (γνωρίζοντας τους ανθρώπους που δουλεύουν στο τμήμα
μάρκετινγκ) εξίσου εντυπωσιακή και η δουλειά που θα γίνει, όμως… τί θα πουλάει;
Ήταν κάτι που σκέφτηκα από την πρώτη στιγμή, καθώς εκείνο το
διάστημα ο Ολυμπιακός πουλούσε (παίκτες) και δεν αγόραζε. Είπα να περιμένω,
μήπως κι έχουμε από το πουθενά… μεταγραφές αεροδρομίου, αλλά φαντάζομαι ότι
πλέον είναι δεδομένο πως δεν περιμένουμε κάτι τέτοιο.
Φυσικά και είναι καλή κίνηση, αλλά θαρρώ πως είναι
καθυστερημένη. Αν αυτό το κατάστημα στήνονταν τον καιρό που ο Ολυμπιακός…
φορούσε ασημικά (Τσίλντρες, Κλέιζα, Σπανούλης),θα καταλάβαινα όχι μόνο τη χρησιμότητά
του, αλλά και ότι οι επενδύσεις σε παίκτες έχουν προσδοκώμενα οφέλη κι εκτός
των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου.
Τώρα, που ο κόσμος έχει συνηθίσει την παρουσία του Σπανούλη και
ο ενθουσιασμός δεν είναι ίδιος με αυτόν του περσινού καλοκαιριού, τί θα πουλάει
το κατάστημα; Φανέλες του Χάουαρντ και του Λούκας;
Σαφώς και εύχομαι να πάει καλά, όπως και κάθε ενέργεια που
γίνεται γύρω από το μπάσκετ, όμως οι οιωνοί είναι οι χειρότεροι επί ημερών
Αγγελόπουλων (και ίσως όχι μόνο).