“Ευχάριστος πονοκέφαλος” είναι μια ανακάλυψη, ένα δημοσιογραφικό κλισέ, που απέχει πολύ από την αλήθεια. Γιατί πονοκέφαλος και ευχάριστος δεν γίνεται.
Όπως επίσης δεν ισχύει για τις ομάδες η ρήση “όλοι οι καλοί χωράνε“. Γιατί κάθε παίκτης θέλει να αγωνίζεται, κάθε παίκτης θέλει να είναι ενεργός (σκεφτόμενος και το επόμενο συμβόλαιό του), κάθε παίκτης θέλει να είναι -κατ’ αρχήν- στη 12άδα.
Ο Ολυμπιακός έχει αυτή τη στιγμή… 13.5 παίκτες πρώτης γραμμής: Μπέγκιτς, Ντάνστον, Σίμονς, Πέτγουεϊ, Πρίντεζης και Μαυροειδής συνθέτουν την πλευρά των “ψηλών” στην οποία θα πρέπει οσονούπω να προσθέσουμε τον Αγραβάνη.
Λο, Μάντζαρης, Σπανούλης, Σλούκας, Κατσίβελης είναι οι “κοντοί” και σε αυτούς προσθέστε τους Λοτζέσκι, Περπέρογλου, που καλύπτουν τη θέση “3”.
Κατ’ αρχήν ερώτημα, λοιπόν, είναι ποιος θα μείνει εκτός 12άδας; Η απάντηση μοιάζει αλλά δεν είναι εύκολη, αφού -για παράδειγμα- ο Μαυροειδής έχει ένα συμβόλαιο το οποίο αγγίζει τα 400.000 ευρώ (και είναι διεθνής παίκτης), ή ο Κατσίβελης έχει πλέον περισσότερες… απαιτήσεις, όντας κομμάτι της Εθνικής ομάδας.
Ακόμα και ο νεαρός Αγραβάνης δεν θα συμβιβαστεί εύκολα (όπως έκανε ο Γεωργάκης) με τον ρόλο του παίκτη που βοηθά στην προπόνηση. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, να είχε προστεθεί και ο Γιάννης Παπαπέτρου, ειδικά αν μιλάμε για τα ποσά που είχαν κυκλοφορήσει και τα οποία προσδιορίζουν (πάντα) έναν μίνιμουμ χρόνο συμμετοχής.
Θα σκεφτεί κανείς πως “μέσα στη διάρκεια της χρονιάς υπάρχουν τραυματισμοί, οπότε καλό είναι να υπάρχουν… εφεδρείες” και θα έχει κάνει σωστή σκέψη, μόνο που πρέπει κάποιοι από τους παίκτες που προαναφέραμε να θεωρήσουν εαυτόν εφεδρεία. Κι αυτό δεν είναι τόσο απλή υπόθεση…