Δεν έχουν περάσει καλά καλά δύο 24ωρα από τον χαμένο τελικό του Ολυμπιακού απέναντι στην Real Madrid. Η μοίρα του παιχιδιού τα έφερε έτσι ώστε ο Lull να κρίνει αν θα υπάρξει happy end στη πορεία των Πειραιωτών στην φετινή Euroleague.
Ναι ήταν ίσως οδυνηρό, ο τρόπος που χάθηκε το τρόπαιο. Ναι το νεκρό επιθετικά διάστημα του Ολυμπιακού στα τελευταία δύο λεπτά ήταν τόσο καθοριστικό ώστε η Real να πανηγυρίσει το 11ο τρόπαιο συνολικά στην Ευρωπαική της ιστορία. Δεκτά όλα όσα έχουν γραφτεί και ακουστεί για τα περί τελικού.
Ωστόσο, οφείλουμε να τονίσουμε κάτι που ίσως έχει λίγο μείνει πίσω. Ο Ολυμπιακός έχει μπροστά το μεγάλο στόχο του πρωταθλήματος. Σε ένα μήνα θα κριθεί αν η φετινή πορεία της ομάδας είναι πετυχημένη ή αποτυχημένη. Θα μου πείτε με τον Παναθηναικό Μάη μήνα να ψάχνεται και το Περιστέρι να κρυφκοιτάζει τους τελικούς, πως θα χαθεί αυτός ο τίτλος.
Ο Ολυμπιακός οφείλει να αποδείξει στον εαυτό του πως διαθέτει την τεχνογνωσία και το σθένος να ξεπεράσει έστω και δύσκολα τον τρόπο που χάθηκε το Ευρωπαικό τρόπαιο. Να αφήσει στην άκρη για λίγο καιρό τα περί Βεζένκοβ, περί Σλούκα και περί λοιπών και να κατακτήσει το πρωτάθλημα.
Γιατί επειδή μπάλα είναι και γυρίζει, σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί αυτό λίγοι θα είναι αυτοί (ακόμη και οι παίκτες) που θα θυμούνται τον Ευρωπαικό τελικό. Ας μην ξεχνάμε το 2013 που οι Ερυθρόλευκοι με τον Γιώργο Μπαρτζώκα στο πάγκο κατέκτησαν την Euroleague και λίγες μέρες αργότερα ο Παναθηναικός του Αργύρη Πεδούλακη πήρε το πρωτάθλημα με ένα σχετικά εύκολο sweep δεδομένου πως τότε οι Ερυθρόλευκοι είχαν αδειάσει ψυχολογικά και ενεργειακά.
Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα, πως δεν πρέπει να ξεχάσουν να συνέλθουν γρήγορα. Από την Πέμπτη και μετά μπαίνουν στη τελική ευθεία της φετινής χρονιάς. Σε καμιά περίπτωση λοιπόν δεν πρέπει να ξεχάσουν να συνέλθουν γρήγορα. Γιατί η γραμμή της επιτυχίας με την αποτυχία είναι αρκετά λεπτή.