Ο Παναθηναϊκός θέλει PG. Αυτό το γνωρίζουν εδώ και ένα χρόνο άπαντες, από τους ίδιους τους ιθύνοντες της ομάδας μέχρι τους απλούς φιλάθλους, που αναγνωρίζουν το πρόβλημα που υφίσταται τόσο στις set επιθέσεις όσο και στους δευτερευόντες αιφνιδιασμούς, δρόμους τους οποίους στρώνει άκοπα με άσφαλτο ένας ικανός playmaker από τη θέση 1.
Ωστόσο, φρονώ πως όπως είναι δομημένο το σύνολο του Δημήτρη Πρίφτη, δεν προέχει αυτό για να φτάσει αυτό στο απόλυτο potential του.
Τι χρειάζεται λοιπόν, το «τριφύλλι» πρωτίστως;
Σουτέρ.
Αν υπάρχει ένα συμπέρασμα για την επιθετική λειτουργεία το οποίο βγαίνει εύκολα από τις πρώτες κιόλας στιγμές που παρακολουθεί κάποιος το νέο Παναθηναϊκό είναι η τάση για ball movement και σπάσιμο της μπάλας σε πολλά χέρια σε 45 και γωνίες, προκειμένου να δημιουργηθούν αυτόματα ανισορροπίες στην άμυνα και να βρεθούν καλύτερες αποχρώσεις για εκτέλεση (ελεύθερο σουτ, miss match).
Ωστόσο, υπάρχει κάτι ακόμα εξίσου εύκολα παρατηρήσιμο.
Η έντονη αστοχία των «πράσινων».
Στο πρώτο ημίχρονο με τον Απόλλωνα Πατρών, ο Πρίφτης δοκίμασε αρκετά χαμηλά σχήματα -προκειμένου να έχει αρκετές ελεύθερες όψεις ή να τραβήξει τους αντίπαλους »ψηλούς» στην περίμετρο- με τους Floyd και White σε 5 και 4, αντίστοιχα, ενώ ταυτόχρονα δοκίμασε πολλές φορές μαζί πολλούς χειριστές (Sant Roos, Macon, Perry, Παπαπέτρου), που έχουν τη δυνατότητα να διαβάζουν το παιχνίδι και την ικανότητα να μοιράσουν τη μπάλα.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργούνται οι ελεύθερες όψεις από το «τριφύλλι» -με την drive n kick ικανότητα των Macon και Παπαπέτρου να δημιουργεί πολλές απειλητικές καταστάσεις- αλλά δεν υπήρχε το αποτέλεσμα.
Και όταν αυτό δεν υπάρχει, το σχέδιο αλλάζει.
Το πολύ όμορφο ομαδικά πρώτο μέρος -με την τρανή αστοχία- δίνει τη θέση του στο iso του δευτέρου.
Πλέον, ο Macon προσπαθεί να ορμήσει στο καλάθι ή να ευστοχήσει off drible από μακρινή απόσταση, ο Παπαπέτρου ποστάρει τα αντίπαλα guards, και οι περισσότερες set επιθέσεις του Παναθηναϊκού παρουσιάζονται προβληματικές και προβλέψιμες, κάτι που σε ένα επίσημο παιχνίδι της EuroLeague δύσκολα θα είχε θετική εξέλιξη…
Κοινός παρανομαστής;
Η έλλειψη σουτέρ.
Η έλλειψη δηλαδή ενός τύπου που έχει την ικανότητα και να εκτελέσει catch n shoot τόσο σε καταστάσεις ball movement όσο και σε αντίστοιχες απομόνωσης, την οποία θα βελτιώνει με την παρουσία του και την προσοχή του προσωπικού match up του πάνω του (ειδικά αν είναι καλός από τις γωνίες, αναβαθμίζει ακόμα περισσότερο την επιθετική νότα).
Και αν υποθέσουμε πως το Plan B είναι το hero ball και το Plan A η συνεργασία, τότε η προσθήκη του θα έλυνε πολύ τόσο τα χέρια του Πρίφτη όσο και αυτά των παικτών που θα αναλάμβαναν σε περίπτωση αποτυχίας τη δύσκολη δουλειά του πάσει θυσία προσωπικού καλαθιού.
Και αυτό το σχέδιο επαληθεύεται πιο εύκολα με σουτέρ παρά με έναν κλασικό δημιουργό -τουλάχιστον στη θεωρεία.
Όσον αφορά τον playmaker από τη θέση 1, υπάρχουν -στο μυαλό μου τουλάχιστον- οι εξής παράμετροι:
- ένας PG με δημιουργικές ball hog ικανότητες θέλει τη μπάλα στα χέρια του για να δημιουργήσει, κάτι που σημαίνει πως δεν θα την έχουν άλλοι που χωρίς αυτή δεν είναι τόσο καλοί (Παπαπέτρου, Perry, Sant Roos).
- ένας PG δίχως ικανοποιητικό σουτ θα δημιουργεί πρόβλημα στις συνθήκες της συνεχούς κυκλοφορίας καθώς θα ρισκάρεται από την αντίπαλη άμυνα σε χωρικά σημεία που μπορεί να είναι κομβικά για την εξέλιξη της επίθεσης.
- ένας PG δίχως τρομερό size θα δημιουργήσει αμυντικές ανισορροπίες σε πεντάδες που ενδεχομένως θα έχουν αρκετούς -για τον Πρίφτη– «κακούς» ή μη αρκετούς για τα μεγέθη της EuroLeague αμυντικούς (Perry, Nedovic, Macon).
- ένας PG δίχως ευρωπαϊκή εμπειρία δύσκολα θα προσαρμοστεί άμεσα σε ένα νέο αγωνιστικά και πολιτισμικά περιβάλλον που θα απαιτεί από την αρχή αποτελεσματικότητα από αυτόν.
Πού καταλήγουμε λοιπόν;
Στο ότι ο Παναθηναϊκός προφανώς θέλει PG, αλλά δεν η εύρεσή του πλέον δεν είναι τόσο εύκολη.
Προσωπικά, θεωρώ ότι ο playmaker που αναζητάει το «τριφύλλι» θα πρέπει να έχει size -για να κερδίζει περισσότερο χρόνο στο παρκέ, χωρίς να δημιουργεί κενά στην άμυνα- και να έχει εμπειρία από τα ευρωπαϊκά ύδατα -για να προσαρμοστεί άμεσα σε ένα ρόστερ που με πολλούς ακόμα χειριστές.
Θα ήταν τέλειο να έχει και σουτ.
Αλλά οι παίκτες με αυτό το καλούπι έχουν πληρωθεί ήδη πάρα πολύ καλά…