Ούτε ζέστη, ούτε κρύο για τον χθεσινό Παναθηναϊκό, ο οποίος, αν και δύσκολα, κατάφερε να κάμψει την αντίσταση της Ουνικάχα Μάλαγα (78-73) και να επιστρέψει στο δρόμο των επιτυχιών στο Top 16 της Ευρωλίγκα. Η ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη αναγκάστηκε σε ακόμα ένα παιχνίδι να ανατρέξει στο… plan b, αφού ο τραυματισμός του Δημήτρη Διαμαντίδη στο 35ο λεπτό και η αδυναμία του Σοφοκλή Σχορτσανίτη να αγωνιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα (ελέω της κακής φυσικής του κατάστασης μετά τον τραυματισμό του), την ανάγκασαν να ψάξει άλλους τρόπους για να κερδίσει το παιχνίδι.

Η… επιμονή του Παναθηναϊκού να βρει σκορ από την περιφέρεια και τα σουτ τριών πόντων (12/26 τρίποντα χθες) μπορεί να… ξενίζει και να δείχνει απουσία προσανατολισμού, αλλά η αλήθεια είναι πως με την υπάρχουσα κατάσταση αυτός είναι ένας από τους λίγους τρόπους για να βρουν οι “πράσινοι” σκορ.

Το καλοκαίρι το τριφύλλι “χτίστηκε” γύρω από το δίδυμο των Δημήτρη Διαμαντίδη – Σοφοκλή Σχορτσανίτη, οι οποίοι, όμως, μέχρις στιγμής, έχουν αγωνιστεί μαζί σε λίγα παιχνίδια της Ευρωλίγκα εξαιτίας των συνεχόμενων τραυματισμών τους.

Έτσι, ο Αργύρης Πεδουλάκης αναγκάζεται συχνά πυκνά να αλλάζει το αγωνιστικό του πλάνο και να αναζητά με άλλους τρόπους τον δρόμο προς το καλάθι. Γι αυτό, άλλωστε, χθες οι “πράσινοι” επιχείρησαν μόλις 24 δίποντα (έναντι 26 τριπόντων), με τα ποσοστά τους στο “ζωγραφιστό” να είναι απογοητευτικά (8/20).

Αν υπάρχει κάτι που μπορεί να κρατήσει, πάντως, ο Παναθηναϊκός από τη χθεσινή βραδιά, αυτό είναι η αγωνιστική άνοδος του Τζέιμς Γκιστ. Ο Αμερικανός φόργουορντ έφτασε στην Αθήνα πριν από περίπου τρεις εβδομάδες και έχει καταφέρει σε σύντομο χρονικό διάστημα να αποτελέσει βασικό γρανάζι της “πράσινης” μηχανής, όπως απέδειξε και χθες σκοράροντας 17π..

Η απουσία του Σοφοκλή Σχορτσανίτη, όμως, δεν του επιτρέπει να παρουσιάσει όλο το εύρος των ικανοτήτων του. Κι αυτό, γιατί η συνύπαρξή του με τον Στεφάν Λάσμε μπορεί να καθιστά το τριφύλλι πολύ δυνατό στην άμυνα στη ρακέτα, αλλά η ταυτόχρονη παρουσία τους στο παρκέ περιορίζει σημαντικά τις επιθετικές επιλογές μέσα από καταστάσεις πικ ν ρολ, κάτι που αποδείχθηκε χθες όταν η Ουνικάχα Μάλαγα έκλεισε την άμυνά της (ρισκάροντας το σουτ του Γκιστ και παράλληλα) αποτρέποντας τις κάθετες πάσες του Διαμαντίδη στο τρίτο δεκάλεπτο.

Όσον αφορά την άμυνα, το τριφύλλι μπορεί να ήταν κακό και να μην είχε καλές περιστροφές (ειδικά ο Γκιστ), αλλά κάτι τέτοιο είναι το πλέον φυσιολογικό όταν μιλάμε για μία ομάδα που δουλεύει με την υπάρχουσα σύνθεσή της λιγότερο από ένα μήνα.

Τα γρήγορα πόδια και τα ψηλά κορμιά υπάρχουν, πάντως, πράγμα που σημαίνει πως τα πράγματα θα βελτιωθούν στη συνέχεια και η άμυνα του Παναθηναϊκού θα αποκτήσει τη σκληράδα και την ταχύτητα που είχε στην πρώτη φάση της Ευρωλίγκα.

Είπαμε, άλλωστε, και κατά το παρελθόν πως οι “πράσινοι” ουσιαστικά βρίσκονται… τρεις μήνες πίσω σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες του Top 16. Επομένως, κάθε νίκη που έρχεται υπό αυτές τις συνθήκες έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία και αξία, αφού είναι σίγουρο πως τα δεδομένα θα είναι διαφορετικά σε ένα μήνα.

Τότε, που ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης θα έχει επιστρέψει σε φουλ ρυθμούς (τραυματισμών… επιτρέποντος) και οι Τζέισον Καπόνο – Τζέιμς Γκιστ έχουν κατανοήσει πλήρως τον νέο τους ρόλο και τις δουλειές που πρέπει να κάνουν στο παρκέ.