Η χρησιμοποίηση του Βασίλη Ξανθόπουλου στο χθεσινοβραδινό ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ξάφνιασε πολλούς, αλλά πρόδηλο είναι πως η συγκεκριμένη κίνηση από πλευράς Αργύρη Πεδουλάκη έχει παραπάνω από μία εξηγήσεις. Ο Έλληνας πόιντ γκαρντ μπορεί να ήταν παροπλισμένος στα μέχρι τώρα “μεγάλα παιχνίδια” του Παναθηναϊκού σε Ελλάδα και Ευρώπη, αλλά αυτό δεν φαίνεται πως θα ισχύει από εδώ και στο εξής. Τουλάχιστον στα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.
Κι αυτό γιατί ο Ξανθόπουλος είναι ένας παίκτης που μπορεί στην επίθεση να χαρακτηρίζεται από το κακό περιφερειακό σουτ και την διστακτικότητα στο τελείωμα των φάσεων, αλλά στην άλλη πλευρά του παρκέ είναι από τους πλέον αξιόπιστους παίκτες που έχει ο Αργύρης Πεδουλάκης στα χέρια του.
Ειδικά όταν -λόγω χαμηλού κέντρου βάρους και γρήγορων ποδιών- μπορεί να “καταδιώκει” τον Βασίλη Σπανούλη, είτε αυτός είχε τη μπάλα είτε όχι. Κάτι που αποδείχθηκε περίτρανα και χθες το βράδυ στο ΣΕΦ, οπότε και ο αρχηγός του Ολυμπιακού είχε πολλά προβλήματα στη δημιουργία και το σκοράρισμα όταν είχε απέναντί του τον πλεϊμέικερ του Παναθηναϊκού.
Η συγκεκριμένη κίνηση από πλευράς Αργύρη Πεδουλάκη ήταν… επιβεβλημένη, με δεδομένο πως οι “πράσινοι” φείδονται “καθαρών” άσων από τη στιγμή που Μάρκους Μπανκς και Ρόκο Λένι Ούκιτς δεν έχουν τη σταθερότητα και τη συνέπεια να προσφέρουν στο τριφύλλι κάποια ποιοτικά λεπτά έχοντας το μυαλό τους κυρίως στη δημιουργία.
Ο Αμερικανός πόιντ γκαρντ συνεχίζει να παρουσιάζει σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του, κάτι απολύτως φυσιολογικό, ειδικά αν αναλογιστούμε πως από την ημέρα που ήρθε στο τριφύλλι, προσπαθεί να αποτινάξει από πάνω του τις… αμερικανικές του συνήθειες και να φορέσει μία… διαφορετική “εμφάνιση”. Αυτή του “βασικού” οργανωτή των εξάκις πρωταθλητών Ευρώπης.
Από την πλευρά του, ο Κροάτης κόμπο γκαρντ μοιάζει… χαμένος σε πολλά σημεία του παιχνιδιού του μην έχοντας ξεκαθαρίσει στο μυαλό του τι πρέπει να κάνει και τι όχι. Ο Αργύρης Πεδουλάκης προσπαθεί επισταμένως από την πρώτη μέρα να τον βάλει σε καλούπι μετατρέποντάς τον από… “ελευθέρας βοσκής”, όπως ήταν μέχρι τώρα, σε έναν σκεπτόμενο πλεϊμέικερ, αλλά η αλήθεια είναι πως απέχει πολύ ακόμα από την επίτευξη του στόχου του.
Έτσι, ο Ξανθόπουλος -αναπόφευκτα- κερδίζει λεπτά συμμετοχής μέσα από το ροτέισον των Κυπελλούχων Ελλάδος για να δώσει στον προπονητή του τριφυλλιού τη σιγουριά της δημιουργίας από τον άσο του.
Όπως σε κάθε επιλογή, όμως, ο εκάστοτε προπονητής αποφασίζει να ρισκάρει προκειμένου να έχει οφέλη που θα του δώσουν τη δυνατότητα να αυξήσει τις πιθανότητες νίκης του. Χθες, ο Αργύρης Πεδουλάκης δεν δικαιώθηκε, αλλά απέδειξε πως μπορεί να “ανοίξει” ακόμα περισσότερο το ροτέισον και να δώσει τη δυνατότητα και σε άλλους παίκτες να… ρίξουν τη ζαριά τους σε ένα μεγάλο παιχνίδι.
Κι αυτό μπορεί στο φινάλε της φετινής σεζόν να αποδειχθεί το πλεονέκτημα του τριφυλλιού έναντι των “ερυθρολεύκων”. Γιατί σε μία σειρά αγώνων, η αριθμητική υπεροχή έναντι του αντιπάλου δίνει ένα σημαντικό αβαντάζ σε μία ομάδα…