“Λογική μου είναι πως αν θεωρείς κάτι ως αδυναμία μου, τότε θα μετατρέψω αυτή την υποτιθέμενη αδυναμία σε δύναμη”, έλεγε -μεταξύ άλλων- ο Μάικλ Τζόρνταν, αποτυπώνοντας με τα λεγόμενά του τη μεγάλη όρεξη και διάθεση που είχε πάντα για βελτίωση.
Κάτι αντίστοιχο ασπάζεται ως προπονητής ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος προσπαθεί διαρκώς να εξελίσσει τους παίκτες που έχει στα χέρια του, όπως ακριβώς κάνει και ο Αργύρης Πεδουλάκης, με τα αποτελέσματα να είναι γνωστά. Μπερδευτήκατε;
Θέμα σύγκρισης ανάμεσα στον “Ζοτς” και τον “Άρτζι” προφανώς και δεν συντρέχουν λόγοι να τεθεί, αλλά η διάθεση αμφότερων να μετατρέπουν έναν παίκτη τους από καλό σε… εξαιρετικό, είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που τους έχει κάνει να ξεχωρίζουν στα ελληνικά (και όχι μόνο) παρκέ τα τελευταία χρόνια.
Ένα από τα πιο πρόσφατα παραδείγματα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς αποτελεί ο Ντρου Νίκολας, ενώ κάτι αντίστοιχο προσπαθεί να κάνει φέτος με τον Ρόκο Λένι Ούκιτς ο Αργύρης Πεδουλάκης.
Όπως ο Αμερικανός σούτινγκ γκαρντ, έτσι και ο Κροάτης κόμπο γκαρντ ήρθε στο “τριφύλλι” ως ένας εξαιρετικός επιθετικός, που διαθέτει 1000+1 τρόπους να βάλει την μπάλα στο καλάθι. Για να μπορέσει, όμως, να σταθεί στο κορυφαίο επίπεδο χρειάζεται να βελτιωθεί σε κομμάτια του παιχνιδιού του που χωλαίνει τα τελευταία χρόνια, όπως είναι η πάσα και η άμυνα.
Κι αν για το πρώτο (πάσα) οι ενστάσεις είναι πολλές, ελέω της αδυναμίας του να εξελιχθεί σε δημιουργό, η βελτίωσή του στον αμυντικό τομέα είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Ποιος περίμενε, άλλωστε, πέρσι το καλοκαίρι, όταν ο Κροάτης “προσγειώθηκε” στην Αθήνα, πως θα εξελισσόταν σε βασικό… αμυντικό γρανάζι για τον Παναθηναϊκό;
Γιατί μπορεί στη μία πλευρά του παρκέ (επίθεση) να… εκνευρίζει με την αναποφασιστικότητά του, αλλά στο αμυντικό μέρος βοηθά πολύ περισσότερο απ ότι αναμενόταν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η… αλλαγή χάντμπολ που έκανε ο Αργύρης Πεδουλάκης στο τελευταίο λεπτό του αγώνα με την Ζαλγκίρις Κάουνας, στην πρεμιέρα του Top 16, οπότε και χρησιμοποιούσε τον Ούκιτς μόνο (!) στην άμυνα.
Κάτι παρόμοιο είχε κάνει πριν τέσσερα χρόνια ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος μετέτρεψε τον Ντρου Νίκολας από έναν μονοδιάστατο (αλλά ικανότατο) σκόρερ, σε έναν παίκτη που μπορεί να βοηθήσει την ομάδα του, τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση.
Το πρώτο εξάμηνο του Αμερικανού σούτινγκ γκαρντ, άλλωστε, ήταν εξίσου… δύσκολο με αυτό του Ρόκο Λένι Ούκιτς αφού η προσπάθειά του να μπει σε καλούπι είχε ως αποτέλεσμα να είναι νευρικός στο πρώτο μισό της σεζόν 2008-’09, όπως αποτυπώνεται και από τα στατιστικά του στα σουτ τριών πόντων, που αποτελούσαν το σήμα κατατεθέν του (28.6% στη ρέγκιουλαρ σίζον της Ευρωλίγκα).
Αμφότεροι ήρθαν στον Παναθηναϊκό ως παίκτες… “ελευθέρας βοσκής“, αλλά με την πάροδο του χρόνου μπόρεσαν να ανεβάσουν επίπεδο το παιχνίδι τους και να εξελιχθούν σε βασικά γρανάζια του “τριφυλλιού“. Με τον τρόπο που οι προπονητές τους επέλεξαν…
Σε κάθε περίπτωση, θέμα σύγκρισης της προσφοράς των δύο δεν μπορεί να υπάρξει, καθώς είναι πολύ νωρίς ακόμα και δεν μπορούμε να προβλέψουμε την πορεία του Κροάτη γκαρντ στους “πράσινους“, αλλά είναι δεδομένο πως το ξεκίνημα της καριέρας τους στον Παναθηναϊκό παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες.
Λέτε ο Ρόκο Λένι Ούκιτς να εξελιχθεί σε έναν σύγχρονο Ντρου Νίκολας;