Ο Oded Kattash κατέφθασε πριν από περίπου 2 μήνες στο στρατόπεδο του Παναθηναϊκού προκειμένου να προσδώσει μια νότα σιγουριάς και αυτοπεποίθησης στην ομάδα μετά και την απόλυση του Γιώργου Βόβορα από τη θέση του πρώτου προπονητή.

Από την αρχή της θητείας του στους «πράσινους», αποφάσισε να επιφέρει στον οργανισμό υψηλόσωμα σχήματα, με κύριο άξονα λογικής ανάπτυξης τον Aaron White που για πρώτη φορά στην καριέρα του αγωνίζεται ως small forward -και μάλιστα με τρομερή επιτυχία- αφού είναι ο τρομερότερος παράγοντας εξαιτίας της ταχύτητάς του που δυσκολεύει τα κοντύτερα τριάρια της Ευρώπης, αφού δε μπορούν να τον περάσουν εύκολα, του ύψους του που δεν επιτρέπει ποστάρισμα ή σουτ από πάνω του και που ταυτόχρονα βοηθάει πολύ στα ριμπάουντ, αλλά και της ικανότητάς του από μακρινή απόσταση.

Αυτό το σύστημα, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, δε μπορεί να εφαρμόζεται κόντρα σε κάθε αντίπαλο, αφού η ικανότητα στο τρίποντο και την αθλητικότητα ομάδων όπως η Baskokia και η ALBA για παράδειγμα θα τιμωρούσε τους «πράσινους» που θα υστερούσαν σημαντικά στην αντιμετώπιση αυτών των στοιχείων με πιο αργούς παίκτες από συλλόγους που παίζουν small ball.

 

 

 

Μια από αυτές τις ομάδες -κόντρα στις οποίες δηλαδή το big ball δεν είναι η ιδανική λύση, όσο καλός και αν είναι ο White (αλλιώς δεν υπάρχει)- είναι και η Armani Milano, την οποία αντιμετώπισε χθες ο Παναθηναϊκός στο Κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων.

Για όλο το παιχνίδι -μέχρι και την 4η και ύστατη περίοδο- το «τριφύλλι» βρισκόταν συνεχώς πίσω στο σκορ με διψήφιες διαφορές -η μέγιστη 20- και έκλεισε το πρώτο ημίχρονο στο -17 από τους Ιταλούς.

25 αγωνιστικά λεπτά αργότερα, είχε κατορθώσει να πετύχει μια τεράστια -βάσει γοήτρου- νίκη, και κλείσει τις ευρωπαϊκές του εν Ελλάδι υποχρεώσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

 

Πώς όμως έγινε αυτό;

 

Έπαιξε… κοντά!
Συνολικά, κατά τα τελευταία 7 περίπου λεπτά -και με εξαίρεση 12 δευτερόλεπτα- ο Παναθηναϊκός «κόντυνε» την πεντάδα του και έπαιξε με τον White στο 4, ωθώντας τον Παπαπέτρου να επιστρέψει στο αγαπημένο του 3.

Τι αποτέλεσμα είχε αυτό;

Το 57-65 στο 34′ έγινε 86- 83 στο φινάλε της αναμέτρησης (11 αγωνιστικά λεπτά μετά, αφού υπήρξε και παράταση).

Οι «πράσινοι» σκόραραν συνολικά 30 πόντους σε 11 λεπτά (2.7 ανά λεπτό) με την πεντάδα Mack- Hezonja (Μποχωρίδης)- Παπαπέτρου- White- Παπαγιάννης ενώ μέχρι τότε είχαν σκοράρει μόλις 57 σε 34 λεπτά (1.67 ανά λεπτό).

Έτσι, ήταν ευέλικτοι επιθετικά, επιτρέποντας και στον Παπαπέτρου να λειτουργήσει ως facilitator καλύτερα χαρίζοντας του έναν ακόμα σουτέρ δίπλα του, ο Hezonja είχε τους χώρους που χρειάζεται το βεληνεκές του για να είναι αποτελεσματικός στα αγαπημένα του drives -με ένα τέτοιο έστειλε και το ματς στην παράταση-, ενώ το spacing που έδινε ο Mack, ο Kροάτης και ο White έδωσαν την ευκαιρία στο pick n roll με τον Παπαγιάννη να ακμάσει.

Από την αντίπερα όχθη, ο Παναθηναϊκός μάτσαρε τέλεια με μια σύγχρονη ομάδα με size, range και αθλητικότητα στους «ψηλούς» της, που δεν επιφέρει άσχημα match ups, και κατάφερε να αλλάζει πάντα στα αντίπαλα screens (σήμα κατατεθέν του Kattash) με τον Παπαγιάννη να «σβήνει» πολλάκις τους Rodriguez και Micov με τα τεράστια σωματικά του προσόντα που σκέπαζαν το καλάθι ακόμα και όταν τον περνούσαν στα πόδια.

Μπορεί χθες το big ball (με τον White στο 3) να είχε μεγαλύτερο θετικό πρόσημο από το small ball (με τους ΠαπαπέτρουHezonja– guard στο 3), αλλά η ουσία και η αποτελεσματικότητα του «τριφυλλιού» επήλθε χάρις το δεύτερο και την πληθώρα θετικών χαρακτηριστικών που επέφερε στον ελληνικό σύλλογο.

 

 

 

Αναλυτικά οι πεντάδες του Παναθηναϊκού χθες κόντρα στην Armani Milano (σε παρένθεση το +/- τους από την προηγούμενη πεντάδα):

 

1o ημίχρονο

Sant- Roos
Μποχωρίδης
Παπαπέτρου
Μήτογλου
Παπαγιάννης 5:17′ (-8)

Sant- Roos
Nedovic
Hezonja
White
Μήτογλου 1:05′ (-6)

Nedovic
Hezonja
White
Bentil
Auguste 2:48′ (+3)

Mack
Nedovic
Hezonja
White
Bentil 00:47 (0)

Mack
Hezonja
White
Μήτογλου
Bentil 2:12 (-2)

Mack
Μποχωρίδης
Παπαπέτρου
Βentil
Αuguste 01:08 (-2)

Sant- Roos
Μποχωρίδης
Παπαπέτρου
Βentil
Αuguste 00:34 (-2)

Sant- Roos
Μποχωρίδης
Παπαπέτρου
Bentil
Παπαγιάννης 01:23 (+2)

Sant- Roos
Νedovic
Παπαπέτρου
Βentil
Παπαγιάννης 02:01′ (-2)

Sant- Roos
Νedovic
Παπαπέτρου
Μήτογλου
Παπαγιάννης 01:22′ (0)

Sant- Roos
Νedovic
Παπαπέτρου
White
Μήτογλου 00:38′ (0)

2o ημίχρονο

Sant- Roos
Nedovic
Παπαπέτρου
Μήτογλου
Βentil 2:30 (+2)

Sant- Roos
Ηezonja
Παπαπέτρου
Μήτογλου
Βentil 3:00 (0)

Μack
Ηezonja
Παπαπέτρου
White
Παπαγιάννης 2:55 (+2)

Μack
Μποχωρίδης
Hezonja
White
Παπαγιάννης 01:07 (-2)

Μack
Hezonja
White
Μήτογλου
Βentil 00:28 (+3)

Μack
Παπαπέτρου
White
Μήτογλου
Βentil 01:53 (-2)

Μack
Παπαπέτρου
White
Βentil
Παπαγιάννης 2:15 (+3)

Sant- Roos
Παπαπέτρου
White
Bentil
Παπαγιάννης 00:13 (0)

Mack
Hezonja
Παπαπέτρου
White
Παπαγιάννης 5:58 +11

Μack
Μποχωρίδης
Παπαπέτρου
White
Παπαγιάννης 3:53 (+6)

Μποχωρίδης
Παπαπέτρου
White
Bentil
Παπαγιάννης 00:12 (-3)

Μack
Μποχωρίδης
Παπαπέτρου
White
Παπαγιάννης 00:53 (-3)

 

 

 Τι αποτέλεσμα θα έχει αυτό στην Ελλάδα;

 

Ο κύκλος των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων των «πράσινων» στην Ευρώπη και την EuroLeague να αναμένεται να τελειώσει σύντομα, και έτσι το ενδιαφέρον της ομάδας θα επιστρέψει στον αρχικό στόχο της χρονιάς, που δεν ήταν άλλος από το εγχώριο double.

Μπορεί στην Ευρώπη, οι περισσότερες ομάδες πλέον να έχουν αποδεχθεί την αλλαγή που επέφεραν στο μπάσκετ οι Warriors το 2015 με το spacing και τα χαμηλά σχήματα που αναγκάζουν τα 4άρια σε πιο… μπασκετοποιημένες καταστάσεις, αλλά εντός των συνόρων δεν υπάρχουν πολλοί σύλλογοι που αρέσκονται σε αυτή τη στόφα.

Ο Παναθηναϊκός -πέραν της ποιότητας- διαθέτει τα σώματα και την αθλητικότητά τους για να ματσάρει σε μια κατάσταση όπου θα αντιμετωπίσει 2 -κάτι σαν- centers ταυτόχρονα, κάτι που θα του φέρει τη νίκη, και ίσως και τους τίτλους που θέλει.

Αρκεί αυτό -ένα εγχώριο πρωτάθλημα δηλαδή σε μια χώρα που δε θέλει να εκσυγχρονιστεί- για να επιβιώσει του χρόνου σε μια ακόμα πιο σύγχρονη EuroLeague;