Το παγκόσμιο μπάσκετ -αλλά και ο αθλητισμός εν γένει- μαστίζονται από τους απόλυτους πρωταγωνιστές, τους σταρς των ομάδων, που με ένα τους σουτ, με ένα τους καλάθι, με ένα τους γκολ καταφέρνουν να ξεσηκώσουν τα πλήθη.
Ως άμεσο αποτέλεσμα, οι επονομαζόμενοι «στρατιώτες» περνούν σε δεύτερη και ενδεχομένως και τρίτη μοίρα όσον αφορά την προβολή τους στο φίλαθλο κοινό, το οποίο δεν εκτιμάει όσο θα έπρεπε την προσπάθεια και τη συνεισφορά τους στην ομάδα.
Ένας από αυτούς τους ταπεινούς ρολίστες -πολυτελείας ή μη- είναι και ο Aaron White του Παναθηναϊκού!
Ο Αμερικάνος forward έφτασε στους «πράσινους» τον περασμένο Αύγουστο, έπειτα από δύο μάλλον αδιάφορα περάσματα από Iberostar Tenerife και Armani Milano, με τη φανέλα της οποίας μέτρησε περίπου 2 πόντους και 1 ριμπάουντ ανά 10 αγωνιστικά λεπτά στην EuroLeague.
Έτσι, τόσο οι απαιτήσεις του φίλαθλου κόσμου της ομάδας όσο και της διοίκησης -σε μια χρόνια που ούτως ή άλλως είναι μεταβατική- δεν ήταν τόσο υψηλές, με το ένδοξο παρελθόν του αθλητή στη Zalgiris Kaunas του Sarunas Jasikevicius (8.5 πόντοι, 4 ριμπάουντ, 1 ασίστ σε 2 χρονιές στη Ευρώπη) να περνάει σχετικά απαρατήρητο.
Αρχικά, ο Aaron White ήταν ένας πενιχρός τροχός μιας φτωχικής άμαξας του Παναθηναϊκού, που έψαχνε την ταυτότητα των πρότερων καιρών, προκειμένου να χτίσει κάτι όμορφο στη θέασή το, χωρίς ιδιαίτερες επεκτατικές βλέψεις στην EuroLeague. Στα πρώτα του 18 παιχνίδια στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση λοιπόν, ο πρώην forward των Zalgiris, Tenerife και Armani καταφέρνει να αριθμήσει μόλις 5.2 πόντους και 2.9 ριμπάουντ.
Και τότε έγινε κάτι, που ούτε ο ίδιος δεν περίμενε!
Η διοίκηση του Παναθηναϊκού αποφάσισε να λύσει τη συνεργασία της με τον Γιώργο Βόβορα, μέχρι πρότινος πρώτου προπονητή της ομάδας, και να φέρει στη θέση τον πάλαι ποτέ περιφερειακό παίκτη του συλλόγου, Οded Kattash.
H φιλοσοφία του Ισραηλινού προπονητή είναι από κάθε οπτική γωνία το… Dream Big!
Eπομένως, το «τριφύλλι» αρέσκεται στα υψηλόσωμα σχήματα με 2 power forwards και 1 center ή 2 centers ή 1 small forward και 2 centers κλπ, προκειμένου να εκλογικέψει τις προσπάθειές του και να κρύψει το τεράστιο κενό που έχει στη θέση του δημιουργού.
Ουσιαστικά, η φιλοσοφία του εύκολου καλαθιού διαχέεται στο νέο «τριφύλλι», με την ικανότητα του playmaking (playmaker δεν είναι μόνο ο Point Guard) να έχει αναβαθμιστεί στο μυαλό των περισσότερων «ψηλών» του συλλόγου στο διάβασμα των miss matches στην αντίπαλη ρακέτα. Πλέον, τα ριμπάουντ ελέγχονται πλήρως στους περισσότερους αγώνες, ενώ η ικανότητα των περισσότερων να σκοράρουν από απόσταση δεν έχει εκμηδενίσει το απαραίτητο spacing αλλά και το size στην αμυντική ρακέτα τείνει να φοβίζει τα αντίπαλα drives, καθώς γνωρίζουν ότι θα συναντήσουν τουλάχιστον 2 μεγάλα σώματα στο διάβα τους.
Ωστόσο, τίποτα από όλα αυτά δε θα μπορούσαν να είχαν λάβει χώρα αν δεν υπήρχε ο Aaron White!
Ο Αμερικάνος δεν είναι ο σταρ που καταπλήσσει τα πλήθη, δεν είναι ο παίκτης που θα πάρει επί σχεδίου το τελευταίο σουτ, δεν είναι ο άνθρωπος που θα σηκώσει μια ολόκληρη ομάδα στις πλάτες του. Είναι όμως, καταλυτικός για το πλάνο του Κattash!
Πλέον, από μονίμως 4αρι έχει κατέβει στο 3, με τα πολύ γρήγορα πόδια του να μην επιτρέπουν στους αντιπάλους να τον λογίζουν ως υπέρ τους miss match, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον αθλητικότατο Shaquielle McKissic του Ολυμπιακού που δεν κατάφερε ουδέποτε να περάσει εύκολα τον συμπατριώτη του.
Παράλληλα, η διάπλασή του (2.09 μέτρα/ 103 κιλά) τον βοηθάει πάρα πολύ στο να μαζεύει αρκετά ριμπάουντ ως αστάθμητος παράγοντας -δηλαδή χωρίς box outs και διεκδικήσεις- και γενικότερα σουτάρει πάνω από τον αντίπαλο παραδοσιακού ύψους small forward που τον μαρκάρει.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την τεράστια άνοδο των αριθμών του!
Αναλυτικά:
Πριν έρθει ο Kattash:
5.2 πόντοι
2.9 ριμπάουντ
Αφού ήρθε ο Kattash:
9.6 πόντοι (+4.4)
5.5 ριμπάουντ (+2.6)
Παράλληλα, μπορεί να επιστρέφει στην κανονική του θέση, το 4, όταν υπάρχει και ο Ιωάννης Παπαπέτρου και ο Mario Hezonja στο παρκέ, σε μια από τις πλέον πανύψηλες πεντάδες του «τριφυλλιού», και να ρυθμίζει το μοτίβο παιχνιδιού του ανοιγόμενος στο τρίποντο, προκειμένου να δώσει τον απαιτούμενο χώρο στους κοντύτερους να ορμήσουν στο καλάθι του εχθρού.
Δυνητικά, είναι το απόλυτο πολυεργαλείο του Παναθηναϊκού, ακόμα και αν αναγκάζεται στα 28 του να αλλάξει θέση για πρώτη φορά μετά τη θητεία του στο κολέγιο του Iowa (2011- 2015), όπου προσπαθούσαν να εκμεταλλευτούν ακριβώς τα στοιχεία που θέλει να αναδείξει και τώρα ο coach Kattash.
Συνολικά λοιπόν, δύσκολα συναντάς σε ομάδες που δεν έχουν ιδιαίτερους στόχους -αναφορικά με την EuroLeague– forwards που προσαρμόζονται άρτια τόσο στο 3 όσο και στο 4, όντας παράλληλα ολίγον τι διαφορετικοί στις δύο αυτές θέσεις.
Πλέον, η χρηματιστηριακή αξία του Aaron White έχει ανέβει θεαματικά στα πέρατα της Ευρώπης, και εκτός από τα πολύ γρήγορα πόδια του, πρέπει να ευχαριστεί διαρκώς και τον Οded Kattash και τη μανία του να κοιτάζει από την αντίθετη κατεύθυνση κόντρα σε ένα άθλημα που μαστίζεται πια από τους «κοντούς».