Πριν από λίγες ώρες ο Παναθηναϊκός ανακοίνωσε κι επίσημα την απόκτηση του Νίκου Χουγκάζ, του καλύτερου νέου παίκτη του πρωταθλήματος κι ενός παιδιού που έχει την προοπτική να φτάσει πολύ ψηλά. Κι αυτό διότι πέρα από την ικανότητα και το ταλέντο, η δουλειά και η αφοσίωση, συνδυαστικά με το υγιές περιβάλλον στο οποίο αναπτύχθηκε, αποτελούν εχέγγυα επιτυχίας.
Καλά να είναι το παιδί, γερό να είναι και όλα θα κυλήσουν υπέρ του. Διότι αν και δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό στο ευρύ κοινό, ο δρόμος του νεαρού παίκτη δεν ήταν και τόσο εύκολος. Από πολύ μικρή ηλικία έζησε απογοήτευση. Έζησε απόρριψη όταν στο… παιδικό του Πανιωνίου τον είχαν παρατημένο στην άκρη. Έζησε στενοχώρια όταν ένα οστικό οίδημα τον άφησε εκτός (εφηβικού) για 9 μήνες. Ξανάζησε την απόρριψη, όταν στο Περιστέρι χαρακτηρίστηκε «αργός» και «χωρίς προοπτική εξέλιξης».
Νέα στενοχώρια και απόρριψη, για άλλους λόγους, όταν επέστρεψε στον Πανιώνιο, αφού χρειάστηκε να μεσολαβήσουν κάποιοι άνθρωποι από τις υποδομές που γνώριζαν που μπορεί να φτάσει. Έτυχε να έχει προπονητή τον πατέρα του, ο οποίος ήξερε ότι ο μικρός θα μπορούσε να βοηθήσει τον Πανιώνιο ΚΑΙ μελλοντικά. Ήταν επένδυση…
Όταν ο Κρις Χουγκάζ σηκώθηκε κι έφυγε από τον Πανιώνιο, βάζοντας την αξιοπρέπειά του πάνω ακόμα κι από τη μεγάλη του αγάπη (ποτέ δεν έκρυψε τα «κυανέρυθρα» αισθήματά του, άλλωστε εκεί μεγάλωσε) ο Νίκος βρέθηκε σε δίνη. Για λόγους που δεν είναι της παρούσης ούτε και αξίζουν περισσότερης ανάλυσης, σε μια τραγελαφική κατάσταση τότε στον ιστορικό σύλλογο, βρέθηκε στο περιθώριο.
Η απόφαση του πατέρα του και της μητέρας του, Σόνιας Δάφκου (επίσης αθλήτριας του μπάσκετ που έχει κατακτήσει τίτλο ΚΑΙ με τον Παναθηναϊκό) να πάει ο μικρός στις ΗΠΑ αποδείχθηκε σωτήρια. Στο Northwestern State ο Νίκος ξαναβρήκε την αυτοπεποίθησή του.
Ο Ιωνικός με τη γενικότερη φιλοσοφία του άνοιξε την αγκαλιά του. Με ξεκάθαρη θέση να στηρίξει τον Χουγκάζ (όπως και κάθε νέο παίκτη με προοπτική) του έδωσε χρόνο και ο μικρός έγινε πρωταγωνιστής. Σε βαθμό που στο καθοριστικό ματς της παραμονής με την Λάρισα στη Νίκαια, οδήγησε τον Ιωνικό σε θρίαμβο έχοντας μάλιστα 7/7 τρίποντα.
Τίποτα δεν έγινε τυχαία. Και τίποτα δε χαρίστηκε. Ευκαιρία δίνεται αλλά πρέπει να την αρπάξεις. Ο Χουγκάζ σε κάθε αγώνα ήταν και καλύτερος. Και κάθε μέρα δούλευε και περισσότερο.
Η λέξη «ρεπό» ήταν άγνωστη. Δεν είναι τυχαίο ότι έχει νοικιάσει σπίτι απέναντι από τον «Πλάτωνα» και τις περισσότερες ώρες της ημέρας τις περνά εκεί.
Έζησε την απόρριψη, την αδικία, την απογοήτευση, τη στενοχώρια. Παράλληλα όμως έζησε και την εμπιστοσύνη, το σεβασμό μιας ομάδας κι ανθρώπων. Κράτησε τα πρώτα ως μαθήματα ζωής και τα δεύτερα, τα θετικά, τα έκανε κινητήρια δύναμη για να δουλέψει σκληρά.
Ο Νίκος Χουγκάζ διεκδικεί το μέλλον του και δεν του χαρίζεται τίποτα.