Ο GM της Zenit, Μάνος Παπαδόπουλος, μίλησε στην λιθουανική ιστοσελίδα 15min.lt για την μάχη των Ρώσων με την Barcelona στα πλέι οφ της Euroleague. Όπως είναι φυσικό όμως, έκανε αναφορά και στον Παναθηναϊκό της καρδιάς του και χαρακτήρισε την πράσινη ομάδα του 2009 την καλύτερη στην ιστορία στην Ευρώπη.
Ο Έλληνας general manager της Zenit αναφέρθηκε και σε δυο άλλους πράσινους, τους Saras Jasikevicius και Xavi Pascual, αλλά έκανε ειδική μνεία και στους αείμνηστους «πατριάρχες» του Παναθηναϊκό Παύλο και Θανάση Γιαννακόπουλο
O GM της Zenit, Μάνος Παπαδόπουλος, είπε στην λιθουανική ιστοσελίδα 15min.lt:
Για τον Saras Jasikevicius: «Δεν είναι μόνο ένας καλός προπονητής κι ένας πρώην μπασκετμπολίστας. Είναι ένας εξαιρετικός φίλος. Ακόμα και τώρα, τα τελευταία χρόνια, έχω επαφή μαζί του ως φίλος».
Για την υποδοχή που είχαν κάνει οι φίλαθλοι στην Ελλάδα στον Saras: «Ήταν πολύ χαρούμενος, αλλά είχε και μια ανησυχία γιατί τέτοια πράγματα δε συμβαίνουν συχνά σε παίκτες. Ξέρετε ο Saras είναι πολύ συναισθηματικός παίκτης και ο κόσμος τον αγαπούσε πριν έρθει στον Παναθηναϊκό. Ήταν όλη η ιστορία με τον Ολυμπιακό, οι φήμες… Είχε ήδη αγαπήσει την Αθήνα, πριν καν ακουμπήσει τη μπάλα».
Για τις επιτυχίες που είχε εκείνη η ομάδα του Παναθηναϊκού με τον Saras στο παρκέ και τον Zeljko Obradovic στον πάγκο: «Ο Saras έδωσε την προσωπικότητα του στο σύλλογο. Είχαμε ήδη εξαιρετικούς χαρακτήρες, αλλά ήρθε ένας ακόμα ηγέτης. Δεν ήταν εύκολο να ελέγξουμε αυτούς τους χαρακτήρες και είμαι χαρούμενος που ήταν προπονητής τους, ο Zeljko. Όταν τελικά, καταφέραμε να ελέγξουμε την κατάσταση, νομίζω ότι το 2009 είχαμε την καλύτερη ευρωπαϊκή ομάδα όλων των εποχών. Αν σου έγινα τώρα 100 εκατομμύρια ευρώ, δε θα μπορούσες να φτιάξεις μια τόσο καλή ομάδα».
Για την ιδέα που είχε το 2012 να αναλάβει το τιμόνι του Παναθηναϊκού ο Saras Jasikevicius μετά την φυγή του Zeljko Obradovic, η οποία δεν έγινε τελικά πράξη: «Η ιδέα είχε μπει πριν ένα χρόνο. Σε κάθε λεπτό, των τάιμ άουτ, έβλεπα πόσο καλά ξέρει το μπάσκετ ο Saras. Έβλεπε από πριν τις καταστάσεις στο παρκέ. Πάντα μιλούσε στα τάιμ άουτ με τους συμπαίκτες του. Τον παρακολουθούσα την τελευταία σεζόν και τον σκεφτόμουν από τη στιγμή που έφυγε ο Zeljko. Ήταν ακριβώς το ίδιο με τον Zeljko! Όταν έπαιζε στην Partizan, είχε μια πρόταση από νωρίς, για να αναλάβει προπονητής από καθηγητές, όπως ο Kicanovic και ο Ivkovic. Σκεφτόμουν κάτι ανάλογο και για τον Saras. Είχε σπουδαίο χαρακτήρα κι επίσης, όλοι στην Αθήνα τον αγαπούσαν πολύ. Μας ταίριαζε πολύ τότε η περίπτωση του».
Για τον Xavi Pascual και την δουλειά τους στην Zenit: «Ως μάνατζερ κάνουμε κάποιες φορές αυτό το λάθος. Θέλουμε να χτίσουμε μια ομάδα, χωρίς τεράστιο προπονητή. Αυτό είναι αδύνατο, χωρίς έναν σπουδαίο προπονητή, δε μπορείς να κάνεις μια πολύ καλή ομάδα. Εκτιμώ τη δουλειά με τον Xavi Pascual, όχι μόνο επειδή είναι ένας εξαιρετικός προπονητής, αλλά και μια τεράστια προσωπικότητα».
Για τις μάχες Zenit – Barcelona στα φετινά πλέι οφ της διοργάνωσης κι αν αυτές έχουν τον χαρακτήρα της προσωπικής μονομαχίας ανάμεσα σε Pascual και Jasikevicius: «Δεν είναι μια μονομαχία του Saras με τον Pascual. Είναι και οι δύο εξαιρετικοί προπονητές. Ο Xavi είναι πιο έμπειρος και ο Saras θα γίνει ένας από τους καλύτερους, ίσως ο καλύτερος προπονητής στην Ευρώπη.
Και τα προηγούμενα χρόνια, είχε παίξει η Zalgiris με τη Fenerbahce και δεν ήταν ο Saras εναντίον του Obradovic.
Η Barcelona έχει το καλύτερο ρόστερ στην Ευρώπη και ίσως τον καλύτερο προπονητή. Ο Saras μαζί με τον Pascual και τον Ιτούδη είναι οι τρεις κορυφαίοι στην Ευρώπη. Δε θέλω βέβαια να υποβαθμίσω έναν σπουδαίο προπονητή, όπως ο Messina. Θα τα δώσουμε όλα, θα απολαύσουμε το παιχνίδι και θα προσπαθήσουμε. Οι ισορροπίες όμως των δύο ομάδων, δεν είναι ίδιες».
Για τους αείμνηστους «πατριάρχες» του Παναθηναϊκού, Παύλο και Θανάση Γιαννακόπουλο. «Όλα ξεκίνησαν με τον Παύλο και τον Θανάση Γιαννακόπουλο, που ήταν ερωτευμένοι με το μπάσκετ. Ήθελαν να κερδίσουν όλα τα παιχνίδια και όλους τους τίτλους.
Ήταν απίστευτο γιατί κάθε χρόνο, διψούσαν για περισσότερα και μου το έμαθαν αυτό. Ακόμα κι αν κέρδιζαν τα πάντα μια σεζόν, την επόμενη ήθελαν να τα ξανακερδίσουν. Να παίξουν ακόμα καλύτερα. Και όταν ήταν μια χαμένη σεζόν, την επόμενη ήθελαν να βάλουν τα δίπλα λεφτά. Να κάνουν τη διπλάσια προσπάθεια.
Θα περνούσαν ακόμα περισσότερες ώρες με την ομάδα, θα ωθούσαν παίκτες, προπονητές, όλους μας, να δουλέψουμε περισσότερο. Η όλη ιδέα ήταν ότι αυτό το περνούσαν στους παίκτες. Για αυτό ήταν και τόσο επιτυχημένοι».