Μία άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη, η οποία αφορούσε κυρίως θέματα εξωαγωνιστικά, παραχώρησε στην ιστοσελίδα beforeafter.rs ο Μίροσλαβ Ραντούλιτσα. Ο νέος σέντερ του Παναθηναϊκού, προέβη σε αποκάλυψη κάθε πτυχής του χαρακτήρα του, αναλύοντας τα ενδιαφέροντά του, αλλά και τις πιο σημαντικές στιγμές της καριέρας του. Παράλληλα, μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον προπονητή του σε Παναθηναϊκό και Εθνική Σερβίας, Σάσα Τζόρτζεβιτς, εν όψει της διπλής τους συνεργασίας, εκκινώντας από το Ευρωμπάσκετ 2015.

Αναλυτικά, όσα δήλωσε:

Για το αν είχε στόχο από μικρός να γίνει μπασκετμπολίστας: «Ακόμα και τώρα δεν πιστεύω πως ήταν στο πεπρωμένο μου να γίνω μπασκετμπολίστας. Θα ήταν, όμως, πολύ χαζό από μέρους μου να κάνω κάτι άλλο, να μην εκμεταλλευτώ το ταλέντο και το σώμα μου, αυτά που μου προσέφεραν οι γονείς μου και ο Θεός. Θα έκανα κάτι που να μην είναι τόσο απαιτητικό όσον αφορά στο σώμα μου, αλλά θα μου απέφερε έσοδα ώστε να ζω φυσιολογικά. Δεν θα ήθελα πολλά».

Για τις αγαπημένες του μοτοσυκλέτες: «Δεν θυμάμαι πότε είδα για πρώτη φορά. Πρέπει να ήμουν παιδάκι. Είναι ενδιαφέροντα όλα όσα αφορούν στις Harley Davidson. Από τη μηχανή μέχρι τους ανθρώπους που τις καβαλάνε. Ειδικά αυτοί, οι οδηγοί, είναι πολύ ενδιαφέροντες τύποι. Ο πατέρας μου και ο θείος μου οδηγούσαν μηχανή, μου είπαν την ιστορία πίσω από αυτές και ήθελα να γίνω αυτός ο τύπος ανθρώπου. Φυσικά, ο πατέρας μου δεν με άφηνε να οδηγώ μηχανές. Δεν ξέρω πώς διάλεξα τις Harley Davidson, πάντως. Ίσως μέσα από τις ταινίες που έβλεπα, τον «Terminator» και τέτοια. Η όλη εικόνα του αναβάτη ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και στο πέρασμα των χρόνων μου δημιουργήθηκε μια πραγματική αγάπη».

Για το όνειρο ενός μεγάλου ταξιδιού με μία Harley Davidson: «Είναι κάτι που θέλει όλη μου τη ζωή! Από τότε που άρχισα να σκέφτομαι τις μηχανές ήθελα να καβαλήσω μία και να κάνω ένα μεγάλο ταξίδι. Ένα από τα αγαπημένα μου ντοκιμαντέρ είναι το «Long way round», όπου οι Γιούαν Μακ Γκρέγκορ και Τσάρλι Μπούρμαν ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο, από την Ανατολή μέχρι τη Δύση, με τη μηχανή. Είναι κάτι που ονειρεύομαι χρόνια ολόκληρα, αλλά δεν κατάφερα ποτέ να κάνω. Υποθέτω πως θα πρέπει να σταματήσω το μπάσκετ πρώτα και μετά να το επιχειρήσω».

Για τη σημασία των ουκ ολίγων τατουάζ του: «Δεν σημαίνουν ή συμβολίζουν κάτι συγκεκριμένο. Δύο-τρία από τα τατουάζ μου δεν τα είχα καν στο μυαλό μου. Πήγαν στον tattoo artist και του είπα να κάνει ό,τι θέλει. Είναι ο μοναδικός με τον οποίο συνεργάζομαι, με ξέρει, γνωρίζει το χαρακτήρα μου κι έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Πολύς κόσμος έχει λάθος άποψη για εμένα από την εικόνα μου, το ύψος, τα τατουάζ μου, το μούσι μου. Είναι λογικό να υπάρχουν προκαταλήψεις, αλλά αυτό που με ενοχλεί είναι οι μεγάλες αλλαγές στη νοοτροπία του κόσμου. Πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο ήμουν ένας αντι-ήρωας. Είχε δημιουργηθεί λάθος εικόνα για εμένα».

Για την ενασχόλησή του με τα βιβλία: «Τα λατρεύω! Κι ειδικά αυτά του Στίβεν Κινγκ. Έχω «χτυπήσει» τατουάζ το «Σκοτεινό Πύργο», μια σειρά εφτά βιβλίων που έχει εκδώσει. Δυστυχώς, δεν τον έχω συναντήσει ακόμα, ούτε όταν ήμουν στην Αμερική. Μου αρέσουν διαφορετικά είδη λογοτεχνίας, αλλά κατ’ εμέ ο Στίβεν Κινγκ είναι ο κορυφαίος όλων. Μου αρέσουν η φιλοσοφία, η ιστορία και η ελαφριά μυθιστοριογραφία. Διαβάζω και Σέρβους συγγραφείς, όπως ο Γιόβαν Ντούσιτς. Ανάμεσα στο Νίτσε και τον Έσε, πάντως, θα διάλεγα τον δεύτερο, γιατί ο πρώτος είναι πολύ… βαρύς».

Για την επαγγελματική του σταδιοδρομία και το ΝΒΑ: «Πολλοί εξεπλάγησαν από τη μεταγραφή μου στο ΝΒΑ, γιατί με υποτιμούσαν και πίστευαν πως έχω ήδη αποτύχει. Δεν απέτυχα όμως. Εάν δει κανείς την καριέρα μου θα παρατηρήσει πως είναι περίεργη, αλλά και άκρως ενδιαφέρουσα. Τώρα πια σκέφτομαι πως θέλω να μείνω περισσότερο από έναν χρόνο σε μια ομάδα, κάτι που δεν συνέβη ποτέ από τη στιγμή που έφυγα από την FMP. Θέλω να τελειώσω μια σεζόν και να μη χρειαστεί να ξαναπακετάρω για να φύγω. Είναι ενοχλητικό. Θέλω να αλλάζω περιβάλλον, να γνωρίζω νέους ανθρώπους, να ζω σε διαφορετικές χώρες, αλλά επαγγελματικά αυτό είναι πολύ δύσκολο για να το αντέξεις».

Για το κινεζικό πρωτάθλημα και την περιπέτεια που πέρασε εκεί: «Ο τραυματισμός μου ανήκει στο παρελθόν. Φοβήθηκα όταν χτύπησα στην Κίνα ότι δεν θα επιστρέψω στην πρότερη κατάστασή μου. Ευτυχώς, τίποτα δεν επιβεβαιώθηκε. Πήγα στη Μινεσότα για να δείξω πως αξίζω μια δεύτερη ευκαιρία. Όταν επέστρεψα στις ΗΠΑ έδωσα μεγάλη έμφαση στην αποκατάσταση του τραυματισμού και την ατομική βελτίωση, ώστε να είμαι έτοιμος για τη νέα χρονιά. Μου αρέσει να έρχομαι σε επαφή με νέες κουλτούρες και να δοκιμάζω διαρκώς νέα πράγματα. Αυτό φυσικά αφορά και στο μπάσκετ. Είναι πολύ ενδιαφέροντα όλα. Σίγουρα στην Κίνα δεν ήταν εύκολα, αλλά δεν θα πω ότι μετανιώνω για την επιλογή μου».

Για την Εθνική Σερβίας και το προσεχές Ευρωμπάσκετ: «Ξέρω πως ο κόσμος αναρωτιέται τι μπορούμε να κάνουμε στο Ευρωμπάσκετ. Είναι η πιο αναμενόμενη ερώτηση. Προσωπικά περιμένω να συνεχίσουμε από εκεί που σταματήσαμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Περιμένω να έχουμε την ίδια συμπεριφορά και ατμόσφαιρα όπως στην Ισπανία. Όλα θα πάνε καλά. Πιστεύω ότι ο Σάσα Τζόρτζεβιτς έχει ένα μεγάλο χάρισμα και επηρεάζει την ενέργεια όλων μας. Είναι ο προπονητής μας, αλλά παράλληλα βγάζει τόση ενέργεια σαν να είναι παίκτης. Ξέρει πώς συμπεριφερόμαστε ως παίκτες και πώς σκεφτόμαστε».