Άμα τη ανταλλαγή του Άντι Πάνκο με τον Τζέιμς Γκιστ πολλοί ήταν εκείνοι που υποδέχθηκαν… επιφυλακτικά τη συγκεκριμένη μεταγραφική κίνηση του Παναθηναϊκού. Η… ιστορία, όμως, δικαιώνει τον Αργύρη Πεδουλάκη και τους συνεργάτες του, οι οποίοι θέλησαν να αλλάξουν σημαντικά το αγωνιστικό πρόσωπο της “πράσινης” φροντ λάιν με αυτήν τους την κίνηση.
Κι αν ο Αμερικανός φόργουορντ πέρασε ένα μικρό διάστημα… προσαρμογής στα νέα δεδομένα, σιγά – σιγά δείχνει πως κατανοεί όλο και καλύτερα τον ρόλο του στην ομάδα. Γιατί τα προσόντα να εξελιχθεί σε λίρα εκατό για το τριφύλλι είναι δεδομένο πως τα έχει. Και το απέδειξε χθες.
Στο πρώτο ημίχρονο, ο Τζέιμς Γκιστ ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της πολύ καλής “πράσινης” άμυνας. Η βελτίωσή του στις περιστροφές και η ταχύτητα με την οποία έδινε βοήθεια από την “αδύνατη πλευρά” προσέφεραν ουκ ολίγα κλεψίματα στον Παναθηναϊκό, αλλά κυρίως… κακές επιθετικές επιλογές από πλευράς Ολυμπιακού.
Η συνύπαρξή του, άλλωστε, με τον Στεφάν Λάσμε στην πεντάδα του τριφυλλιού δημιουργεί την πιο “εκρηκτική” γραμμή “ψηλών” στην Ευρώπη αφού και οι δύο χαρακτηρίζονται από την ικανότητά τους στο παιχνίδι “above the rim”, αλλά και στη δυνατότητα που έχουν (λόγω συνδυασμού ύψους και εκρηκτικότητας και καλού τάιμινγκ στα κοψίματα) να “ελέγχουν” κοντύτερους από αυτούς αντιπάλους.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως όσες φορές βρέθηκαν απέναντι στους “κοντούς” του Ολυμπιακού δεν είχαν ιδιαίτερο πρόβλημα να παίξουν καθαρή άμυνα. Γιατί, εκτός των άλλων, το δίδυμο των Γκιστ – Λάσμε “κλείνει” όλους τους χώρους στην άμυνα του τριφυλλιού για παίκτες με την διεισδυτική ικανότητα του Βασίλη Σπανούλη, όπως φάνηκε και χθες.
Ειδικά από τη στιγμή που η αντιμετώπιση του αρχηγού των “ερυθρολεύκων” προέβλεπε “διπλή” κάλυψη από τους “ψηλούς” του Παναθηναϊκού. Γι αυτό το λόγο, άλλωστε, ο Βασίλης Σπανούλης επιχείρησε ελάχιστες φορές να διεισδύσει προς το καλάθι…