Πέρυσι το Σεπτέμβριο, δεν ήταν πολλοί εκείνοι που περίμεναν μία μεγάλη πορεία από την Εθνική Σερβίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ισπανίας. Μετά την αποχώρηση του Ντούσαν Ίβκοβιτς και με τον Σάσα Τζόρτζεβιτς να ξεκινά μία νέα προσπάθεια σε χαμηλούς τόνους, η τέταρτη θέση της φάσης των ομίλων επίσης δεν προμήνυαν αυτό που θα συνέβαινε στη συνέχεια.
Ακολουθεί ένα φοβερό «κύμα» των «Πλάβι», το οποίο πρώτα παρασέρνει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, για να έρθει η σειρά των Βραζιλίας και Γαλλίας. Στον τελικό, αποδείχθηκε βέβαια πως οι Αμερικανοί είναι… από άλλο πλανήτη, αλλά το αργυρό μετάλλιο των Σέρβων θεωρήθηκε μία τρομερή επιτυχία. Ο ένας γνώρισε την πρώτη του μεγάλη προπονητική επιτυχία και ο δεύτερος την αναγνώριση που αναζητούσε τόσα χρόνια ως παίκτης στο παγκόσμιο στερέωμα. Χάρη στο εθνόσημο, δηλαδή, κατάφεραν αμφότεροι να ανεβάσουν «κατακόρυφα» τις μετοχές τους, ειδικά για το ευρωπαϊκό μπάσκετ όπου έχουν διπλή ευκαιρία να «αναρριχηθούν» εκ νέου στην κορυφή.
Κι αυτό, γιατί το συγκεκριμένο στοίχημα θα προσπαθήσουν να το κερδίσουν μαζί, τόσο σε εθνικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Μετά το προσεχές Ευρωμπάσκετ, όπου η καινούργια προσπάθεια ξεκινά στη Γαλλία, έρχεται η πρόκληση του Παναθηναϊκού.
Ο Μίροσλαβ Ραντούλιτσα είναι και επίσημα παίκτης των «πρασίνων» κι εκεί θα βρει εκ νέου τον Σάσα Τζόρτζεβιτς, με τους δύο να έχουν άκρως επιτυχημένη συνεργασία από πέρυσι στο φοβερό Μουντομπάσκετ των Σέρβων. Σαν να είναι τέτοιο… το πεπρωμένο τους, ώστε να πετυχαίνουν μαζί!
Ο Σέρβος πρώην NBAer, έχει κι αυτός παρόμοιο έργο. Να ανταποκριθεί στις επιδιώξεις που ο ίδιος δημιούργησε, με τη μετακίνησή του στην Αθήνα να θεωρείται μεταξύ των σπουδαιότερων γεγονότων το καλοκαίρι αυτό στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Μετά από πέντε χρόνια στην FMP Ζελέζνικ (δανεικός τη δεύτερη σεζόν στην Μπόρατς Τσάτσακ), πήρε την πρώτη του ευκαιρία να καθιερωθεί στο κορυφαίο επίπεδο, μετεγγραφόμενος στην Αναντολού Εφές. Στο μεταξύ, είχε κερδίσει και την πρώτη του διεθνή διάκριση με τους Άνδρες, κατακτώντας το αργυρό μετάλλιο το 2009, στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας.
Στην Κωνσταντινούπολη δεν κατάφερε να καθιερωθεί, με αποτέλεσμα κάθε χρόνο για σχεδόν 3 αγωνιστικές σεζόν (είχε υπογράψει πενταετές συμβόλαιο), να δίνεται δανεικός σε Άλμπα Βερολίνου, Παρτιζάν (εκεί ήταν συμπαίκτης με τον πρώην «πράσινο» και νυν «Λύκο», Νίκολα Πέκοβιτς) και Αζόβμας. Οι εμφανίσεις του κυρίως στις δύο τελευταίες ομάδες του έδωσαν μία δεύτερη ευκαιρία. Και αυτή την φορά, για να υλοποιήσει το αμερικανικό «όνειρο».
Δε θα κατάφερνε ούτε κι εκεί, όμως, να εκμεταλλευτεί στο έπακρο την προοπτική που ανοιγόταν μπροστά του. Οι 3.8 πόντοι και τα 2.3 ριμπάουντ ανά αγώνα, για τα 48 ματς που αγωνίστηκε, έκαναν τους Μιλγουόκι Μπακς να τον δώσουν μαζί με τον Κάρλος Ντελφίνο και ένα ντραφτ δεύτερου γύρου στους Λος Άντζελες Κλίπερς, με αντάλλαγμα τον Τζάρεντ Ντάντλει, σε μία κίνηση που τελικά απέβη για τους ίδιους επωφελής, στην νέα εποχή τους Τζέισον Κιντ. Πολύ σύντομα, όμως, και συγκεκριμένα στις 29 Αυγούστου θα αποδεσμευόταν και από το σύλλογο της Καλιφόρνια.
Ξεκινά πάλι από το μηδέν. Στο Μουντομπάσκετ, υπό τις οδηγίες του Τζόρτζεβιτς καταφέρνει να πάρει άλλη μία ευκαιρία, αρχής γενομένης στην Κίνα. Στους Σαντόνγκ Λάιονς, σημειώνει κατά μέσο όρο 18 πόντους και 9 ριμπάουντ ανά παιχνίδι για 14 ματς που αγωνίστηκε και αφού αποδεσμεύεται από τη διοίκηση, υπογράφει δύο διαδοχικά 10ήμερα συμβόλαια, με τους Μινεσότα Τίμπεργουλβς. Μπορεί να μην καταφέρνει να κερδίσει θέση μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου, αλλά το όνομά του είναι ήδη σε περίοπτη θέση στη Γηραιά Ήπειρο.
Αρκετές ομάδες από Ευρώπη και Ηνωμένες Πολιτείες ενδιαφέρθηκαν και τον προσέγγισαν. Η πρόταση, όμως, του Παναθηναϊκού ήταν ασύγκριτη προς οτιδήποτε άλλο υπήρχε εκείνη τη στιγμή και ο ίδιος πείστηκε να ντυθεί στα χρώματα της ομάδας. Ως κάτοικος Αθήνας, θα βρίσκεται ξανά με τον Σάσα Τζόρτζεβιτς.
Μεταξύ άλλων, πλέον, καλούνται να «αναγεννήσουν» τον «Εξάστερο»…