Ο Κωνσταντίνος Γόντικας έχει στα χέρια του μια από τις πιο τρανές μπασκετικές προδιαγραφές στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού μπάσκετ.
Βλέπει τον κόσμο από τα 2.06 μ., ένα ύψος το οποίο του επιτρέπει μεν να είναι ένας γόνιμος center (ριμπάουντ, rim protection, box out) αλλά και τη δυνατότητα δε να αλλάξει με θάρρος σε ένα σκριν ή να ορμήσει επιθετικά σε ένα hedge out.
Ταυτόχρονα, έχει γαλουχηθεί με τον αμερικάνικο τρόπο, αφού πέρασε 4 χρόνια -από τα 18 έως και τα 22 του- στο NCAA και το ιστορικό New York University, όπου εξελίχθηκε από ένας άγαρμπος Αθηναίος freshman σε έναν οξυδερκή senior, με πληθώρα εξέλιξης.
Το αρνητικό στην παρούσα κατάσταση ήταν φυσικά η ηλικία του.
Μπορεί στην Ελλάδα ένας παίκτης -και δη «ψηλός»- να αργεί να ωριμάσει, αλλά οι περισσότερες περιπτώσεις «ταλέντων» αποτυπώνονται μέσω μιας κλασικής νόρμας, που ορίζει εκθαμβωτικές εμφανίσεις με τις μικρότερες ηλικιακά εθνικές ομάδες, κάποια μεγάλη ομάδα στη συνέχεια και πληθώρα DNP.
Ωστόσο, η περίπτωση του Γόντικα ήταν ακόμα πιο δύσκολη!
Μέχρι και τα 23 του δεν είχε εμφανιστεί καν στον επαγγελματικό χάρτη της Ελλάδας, αφού η θητεία του στο NYU δεν του επέτρεψε ποτέ να κυνηγήσει ένα επαγγελματικό συμβόλαιο, ενώ οι εμφανίσεις του με τις U-17 και U-18 της χώρας μας δεν έκρυβαν αισθητές δάφνες ποιότητας (3 πόντοι, 2 ριμπάουντ, 2 φάουλ, 10 λεπτά).
Το 2016, σε ηλικία 23 ετών -μια ηλικία δηλαδή όπου βρισκόταν ήδη πολύ πίσω συγκριτικά με αντίπαλα prospects- ο Γόντικας υπογράφει με τον Παναθηναϊκό και σε 7 ματς αγωνίζεται συνολικά 13 λεπτά και μετράει 1 πόντο και 2 ριμπάουντ.
Ωστόσο, δένεται αρκετά με τους Έλληνες παίκτες του «πράσινου» ρόστερ και κυρίως με τον Νίκο Παππά, ο οποίος -μεταξύ σοβαρού και αστείου- είχε δηλώσει κάποτε πως το καλύτερο pick n roll το εφαρμόζει με «ψηλό» το νεαρό τότε center.
Μετά από μια εξαιρετική ατομικά σεζόν στον Απόλλων Πάτρας, όπου δείχνει πως βρίσκει το θάρρος και το χρόνο συμμετοχής που πάντα ονειρευόταν κάθε φορά που έκλεινε τα μάτια του στις ΗΠΑ και σκεφτόταν τη χώρα του (13 πόντοι, 7 ριμπάουντ, 1 τάπα, 26 λεπτά), η καριέρα του εκτροχιάζεται ξανά.
Αθροιστικά, αγωνίζεται τα δύο επόμενα χρόνια μόλις 268 λεπτά (8 μέσο όρο) με τη στατιστική του υπηρεσία να αποδεικνύει απλά το γεγονός πως δεν παίρνει και δεν εκμεταλλεύεται ευκαιρίες που του παρουσιάζονται.
Το καλοκαίρι του 2020, ενώ είναι δηλαδή 26 ετών και αριθμεί μόλις 39 συμμετοχές σε 3 χρόνια στη Basket League (7 λεπτά), έρχεται στη ζωή του η ΑΕΚ, μια ομάδα με γεμάτη frontline, μια ομάδα που θέλει να στηρίζει το ελληνικό στοιχείο, μια ομάδα με ευρωπαϊκή πορεία.
Αυτά τα 3 συστατικά όταν αναμειγνύονται μεταξύ τους καλλιεργούν ένα αισθητά οξύμωρο σχήμα, που δε γίνεται να ευεργετήσει έναν άπειρο παίκτη με πληθώρα ανταγωνιστικής ιεραρχίας μπροστά του.
Μέχρι και τα φετινά Playoffs, ο Κωνσταντίνος μέτρησε μόλις 7 συμμετοχές στη Basket League.
Τότε όμως, ανέλαβε την ΑΕΚ ο coach Αγγέλου, ένας προπονητής που λατρεύει να δουλεύει με νέα παιδιά ακόμα στις επικίνδυνες αποστολές που αναλαμβάνει μεσούσης της χρονιάς.
Το πιο τρανταχτό παράδειγμα είναι φυσικά ο Νίκος Χουγκάζ, ένα παιδί 21 ετών χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία που μόλις είχε γυρίσει από το κολέγιο.
Δε δίστασε να του δώσει πληθώρα χρόνου (25 λεπτά).
Δε δίστασε να του δώσει πολλές κατοχές (8 σουτ).
Δε δίστασε να του δώσει το χώρο και την καινοτομία που χρειάζεται για να ακμάσει το σύγχρονο forwardness του (3 τρίποντα).
Ο Χουγκάζ είναι 21.
Ο Γόντικας είναι 27.
Ο Χουγκάζ είναι ίσως ο πιο σύγχρονος Έλληνας forward.
Ο Γόντικας είναι ένας σταθερά μέτριος center.
Όλα αυτά ίσχυαν μέχρι που ανέλαβε ο Αγγέλου και η λειψανδρία στη frontline της Ένωσης!
Από τα ημιτελικά της postseason, ο Γόντικας αγωνίζεται 16 λεπτά ανά αγώνα, έχει σταθερό ρόλο συμμετοχής και για πρώτη φορά στην καριέρα του στο κορυφαίο ελληνικό επίπεδο την απαραίτητη εμπιστοσύνη για να μη στριφογυρίζει τα βράδια.
Ποια στοιχεία του αρμέγει η ΑΕΚ;
1) Κίνητρο/ όρεξη
Ο Γόντικας -εκτός των σεζόν του NYU– δεν έχει αποδείξει τίποτα στην καριέρα του, όντας φανερά περιορισμένος στην προαναφερθείσα νόρμα των «ταλέντων».
Ξέρει πως δεν έχει πολλές ακόμα ευκαιρίες και γι’ αυτό παίζει στα «κόκκινα»!
Κάνει πολλά φάουλ (3 ανά αγώνα), βάζει το κορμί του στη φωτιά, «κλειδώνει» με το σωματότυπό του τον αντίπαλο, δίνει δυναμικά screen στους shot creators της ΑΕΚ, που χρειάζονται απλά ελάχιστο χώρο.
Δε λειτουργεί ως ένας ποιοτικότατος «ψηλός», γιατί ουσιαστικά δεν είναι.
Αλλά αποδεικνύει πως η αμερικάνικη παιδεία του, ο κορμός του και η επαφή του με το μπάσκετ δε γίνεται να χαθούν σε μια χώρα που αναδεικνύει centers και centers backs σαν φέτα και ελιές.
2) Την έφεσή του στο ριμπάουντ
Με τους Moses, Slaughter και Μαυροειδή είτε στα πιτς είτε εκτός βασικού rotation, η ΑΕΚ χρειαζόταν έναν αυθεντικό ριμπάουντερ από τη θέση 5.
Το εν λόγω ριμπάουντ δε συγκρίνεται με το αντίστοιχο ενός guard, αφού συνοδεύεται όχι μόνο από τη σκληρή διεκδίκηση, αλλά και τα box outs και το μπασκετικό «ξύλο» που λίγοι σωματότυποι είναι ικανοί να αντέξουν.
Και του Γόντικα είναι ένας από αυτούς!
Σε 7 αναμετρήσεις στα Playoffs κόντρα σε μερικούς από τους καλύτερους «ψηλούς» στην Ελλάδα (Μήτογλου, Παπαγιάννης, Grant, Agbelese), ο γεννημένος στο Μαρούσι αθλητής μετράει 4 ριμπάουντ σε 16 λεπτά συμμετοχής (0.3 ανά λεπτό), με τα 2 εξ αυτών να είναι επιθετικά, γεγονός που σημαίνει πως μονάχα από αυτά, η Ένωση ανακτά πιθανότητες από 4 έως 6 πόντους (4oς στη Basket League)!
Και αν ο εν λόγω αριθμός δε συναρπάζει, αρκεί να αναφερθεί το γεγονός πως όλοι οι εμπειρότεροι ξένοι centers της αθηναϊκής αρμάδας μετρούν επίσης 2 επιθετικά ριμπάουντ κατά τη φετινή σεζόν, με τον Γόντικα να εισχωρεί ανάμεσα στις παραστάσεις και το ταπεραμέντο τους με το θράσος και τη νηνεμία του.
3) Rim protection
Η ΑΕΚ είναι μια από τις ελληνικές ομάδες με τον ορθότερο καταμερισμό των βαριών πενταριών της, αφού διαθέτει τον αθλητικό (Moreira), τον έμπειρο (Slaughter, Μαυροειδή), τον καλό επιθετικά (Moreira), τον καλό αμυντικά (Moreira, Moses, Slaughter), τον ικανό ριμπάουντερ (Slaughter, Moreira).
Και πλέον, το όνομα του Κωνσταντίνου Γόντικα μπαίνει παληκαρίσια στην εξίσωση!
Όσον αφορά τα προσωπικά του ματσαρίσματα, το πλούσιο κορμί του του παρέχει τη δυνατότητα να μην υποχωρεί στο low post, την ίδια στιγμή που τα μακριά του χέρια είναι ικανά να δημιουργούν αιώνια δύσκολα σουτ στον αντίπαλο, που θα αναγκαστεί να πετάξει τη μπάλα πολύ ψηλότερα από το σύνηθες, κάτι που δύσκολα φέρει ιδιαίτερες πιθανότητες ευστοχίες στην Ελλάδα.
Παράλληλα, ο Γόντικας είναι ένας αρκετά «διαβασμένος» center, αφού η προδιάθεσή του στη help defence είναι εκθαμβωτική για ένα παιδί που έχει αγωνιστεί μόλις σε 40 περίπου επαγγελματικά ματς στη ζωή του.
Συνολικά, μετράει 1 τάπα ανά αγώνα στα Playoffs (4ος σε συνολικές/ 4ος σε μέσο όρο) και προσφέρει μια ένεση λειτουργικότητας και ουσίας στη frontline του Αγγέλου, που τρίβει ήδη τα χέρια του για τη νέα σεζόν.
Χθες, στην εκτός έδρας νίκη επί του Προμηθέα Πατρών στην αχαϊκή πρωτεύουσα, ο Γόντικας δεν έκανε το καλύτερο παιχνίδι του, με τα πλεονεκτήματά του να μην αναδεικνύονται πολύ.
Σε έναν αγώνα που μέτρησε μόλις 2 πόντους (1-4 σουτ), 2 ριμπάουντ, 1 κλέψιμο και 2 κερδισμένα φάουλ, κατάφερε να αγωνιστεί για 18 ολόκληρα λεπτά και να καλύψει το κενό που άφησε η σωρεία φάουλ του Moreira, αποδεικνύοντας πως είναι ένας παίκτης- πρότυπο του stats don’t matter!
Στο πρώτο ημίχρονο, και με την Ένωση σταθερά στο -6 και -5, η είσοδός του στο παρκέ έδωσε πνοή στην αθηναϊκή ομάδα, που κατάφερε να είναι καλύτερη από τον αντίπαλό της κατά 5 πόντους με τον 27χρονο στο παρκέ, ο οποίος με τη σειρά του δέχθηκε μόλις 2 από τα συνολικά σουτ των προσωπικών του αντιπάλων (60% επιτυχία)!
Η διαδικασία διαμόρφωσης της νέας ΑΕΚ θα εκκινήσει σε λίγες ημέρες.
Το όνομα του Κωνσταντίνου Γόντικα δεν θα ακουστεί πρώτο, ούτε καν δεύτερο.
Αλλά αν ακουστεί, η ραχοκοκκαλιά της Ένωσης θα μπολιαστεί με έναν τύπο που έχει βαρεθεί να μένει στάσιμος, να μην παίρνει ευκαιρίες, να παίζει πέντε λεπτά και να μην υπολογίζεται γόνιμα!