Στην Καστοριά βάζουν τον πήχη πολύ ψηλά στην “παρθενική” τους συμμετοχή στην Α2 Εθνική Κατηγορία και μεταγραφές σαν αυτή του Νίκου Κακλαμάνου “μαρτυρούν” ξεκάθαρα τους μεγάλους στόχους…
Ο χαρισματικός σκόρερ με το “δολοφονικό” μακρινό σουτ δυνάμωσε εντυπωσιακά την περιφερειακή γραμμή των νεοφώτιστων και με αποκλειστικές δηλώσεις του στο Basketblog.gr αναφέρθηκε στη νέα σελίδα που γύρισε στην καριέρα του μετά την σπουδαία τριετία που είχε στον Αίολο Αστακού.
Αναλυτικά όσα μας είπε:
Για τους λόγους που τον έκαναν να υπογράψει στην Καστοριά: “Από τη νέα αγωνιστική περίοδο θα φοράω τη φανέλα της Καστοριάς… Είναι μια νοικοκυρεμένη ομάδα, που τρία χρόνια τώρα που την παρακολουθώ, έχει κάνει μεγάλα βήματα προόδου και αυτό που την κάνει και ξεχωρίζει είναι ότι κάνει πρωταθλητισμό κάθε χρόνο. Ο επαγγελματισμός των ανθρώπων στην οργάνωση της ομάδας, αλλά και το πώς με προσέγγισαν, με κέρδισαν από την πρώτη στιγμή. Ο πρόεδρος και τα άλλα μέλη της διοίκησης έχουν… δίψα για διάκριση και αυτό με κέρδισε πραγματικά από την πρώτη στιγμή”.
Για τους στόχους που έχει με τη νέα του ομάδα: “Δεν θα πω μεγάλα λόγια, αλλά ταπεινά και σεμνά όλοι μαζί σαν μια οικογένεια, θα προσπαθήσουμε να χαρούμε το παιχνίδι μέσα στο γήπεδο και μαζί με εμάς, να δώσουμε χαρά σε όλο τον κόσμο της Καστοριάς. Καλή αρχή να έχουμε με υγεία, να δουλέψουμε όλοι μαζί σαν οικογένεια, να αποκτήσουμε ταυτότητα στο παιχνίδι και με θέληση απ’ όλους μας, όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν”.
Για τα όσα έζησε την τελευταία τριετία με τη φανέλα του Αίολου Αστακού: “Πέρασα πραγματικά τρία υπέροχα χρόνια στον Αίολο Αστακού και δυστυχώς έφτασε η ώρα να πω αντίο στην ομάδα! Όταν πήγαινα την πρώτη μέρα να υπογράψω είχα το προαίσθημα ότι κάτι καλό θα γινόταν στο μέρος και στην ομάδα. Τελικά το όραμα του προέδρου μας, Αποστόλη Πανταζή, υλοποιήθηκε και η ομάδα έφτασε άμεσα στην Α2 Εθνική Κατηγορία και μάλιστα στην πρώτη της χρόνια, μπήκε στις πέντε πρώτες καλύτερες ομάδες στα play off ανόδου!!! Αποχαιρετώ αυτό το γραφικό μέρος με ωραίες αναμνήσεις, αλλά και με πολλούς φίλους: Θέλω πολύ να ευχαριστήσω τον Αποστόλη Πανταζή που ήμουν μέρος του ονείρου του…”.