Αναλυτικά οι σκέψεις του Χάρη Κολουριώτη:
«Μικρές Ηλικίες και Βελτίωση Εγκαταστάσεων
Ευκαιρία για αναδόμηση και αναθεώρηση κάποιων θεμάτων της μπασκετική μας καθημερινότητας.
Σίγουρα η κατάσταση την οποία βιώνουμε το τελευταίο 2μήνο στη χώρα μας αλλά και η παγκόσμια έξαρση μιας πανδημίας μας κάνει πολύ επιφυλακτικούς για το μέλλον και τις άμεσες ή έμμεσες επιπτώσεις. Παρόλα αυτά και με την σταδιακή επανεκκίνηση των επιχειρήσεων που είχαν αναστείλει τη λειτουργία τους αλλά και των σχολικών μονάδων αρχίζουμε να αισιοδοξούμε και σίγουρα σκεφτόμαστε και την ουσιαστική επανεκκίνηση του αθλητισμού και συγκεκριμένα της καλαθοσφαίρισης που εκπροσωπούμε.
Αρχικά, πρέπει να μπει ως πρώτος στόχος να επαναλειτουργήσουν οι ακαδημίες των ομάδων σε ανοιχτές εγκαταστάσεις, εννοείται κάτω από τις οδηγίες των ειδικών της υγείας και με τα απαραίτητα μετρά. Αυτό μπορεί να ξεκινήσει έχοντας κάθε παιδί μια συγκεκριμένη μπάλα που θα χρησιμοποιεί και για όσο θεωρηθεί αναγκαίο οι προπονήσεις να περιορίζονται σε ασκήσεις φυσικής κατάστασης και ενδυνάμωσης και μπασκετικά μόνο ό,τι έχει οριστεί και για τα παιδιά πάνω από 13 ετών, δηλαδή προπονήσεις με τη συμμετοχή έως τριών ατόμων δίνοντας μεγάλη έμφαση στο κομμάτι της ατομικής τεχνικής που τόσο αναγκαία είναι για την εξέλιξη ενός αθλητή και ίσως στην κανονική ροή μιας προπονητικής σεζόν να θυσιάζεται κάποιες φορές στο βωμό της ομαδικής τακτικής των συνεργασιών και της προετοιμασίας αγωνιστικών υποχρεώσεων. Από εκεί και πέρα τι εξέλιξη μπορεί να υπάρχει και ποτέ θα χρησιμοποιηθούν ελευθέρα όλες οι εγκαταστάσεις δεν μπορώ να εκφράσω κάποια άποψη με σιγουριά καθώς υπάρχουν φόβοι για δεύτερο κύμα εξάπλωσης του ιού στο επόμενο διάστημα. Αυτό που είναι σίγουρα αναγκαίο είναι η αναβάθμιση και ο εκσυγχρονισμός των ανοιχτών γηπέδων σε όλη τη χωρά, μη γνωρίζοντας την εξέλιξη της πανδημίας ίσως να μας φανούν εξαιρετικά χρήσιμες και ικανές να συνεχιστούν τουλάχιστον οι προπονήσεις.
Όσον αφορά την επόμενη μέρα στις εθνικές κατηγορίες τα ερωτήματα και τα προβλήματα που δημιουργούνται είναι πολλά. Θα αρχίσουν τα πρωταθλήματα την επόμενη χρονιά; Θα γίνουν αγώνες κεκλεισμένων των θυρών; Θα υπάρχει περιορισμένος Αριθμός θεατών στις κερκίδες; Θα υπάρξει κάποια πρόβλεψη για αποζημίωση των ομάδων (σωματεία, προπονητές, αθλητές) σε μια αντίστοιχη υποχρεωτική διακοπή των πρωταθλημάτων; Όλα αυτά πρέπει να απαντηθούν το συντομότερο δυνατό για να μπορέσει η κάθε ομάδα να κάνει το σχεδιασμό της με τα νέα δεδομένα. Με τον τρόπο αυτό και οι προπονητές και αθλητές θα μπορέσουν να πάρουν και τις δικές τους αποφάσεις για την επόμενη μέρα.
Για τη δομή των εθνικών πρωταθλημάτων και συγκεκριμένα για το κλείσιμο της χρονιάς που τελείωσε, κατά την προσωπική μου άποψη πρέπει να ισχύσουν βάσει προκήρυξης οι άνοδοι των ομάδων από κάθε κατηγορία και να μην ισχύσει οτιδήποτε που έχει να κάνει με υποβιβασμό. Να δοθεί μια προθεσμία σε ομάδες που επιθυμούν εθελούσιο υποβιβασμό ώστε να υπάρχει και καλύτερη εικόνα για τον αριθμό των ομάδων ανά κατηγορία. Από εκεί και πέρα για μια ή δυο αγωνιστικές περιόδους ίσως να ήταν σωστό κυρίως από οικονομικής πλευράς να χωριστεί η Α2 σε δύο ομίλους με γεωγραφικά κριτήρια αλλά σίγουρα να υπάρχει για την άνοδο αλλά και τον υποβιβασμό κάποιου είδους μικτής τελικής φάσης (play off, play out, final 6 ή final 4 ή ό,τι άλλο μπορεί να ταιριάζει καλύτερα ανάλογα και με τον αριθμό των ομάδων). Τόσο για τη Β’ αλλά και τη Γ’ εθνική κατηγορία να παραμείνουν οι όμιλοι ως έχουν αφού ήδη είναι χωρισμένοι με γεωγραφικά κριτήρια. Μόνο για τη Β’ ίσως να μπορούσε να δημιουργηθεί προσωρινά ένας 3ος όμιλος.
Τελευταίο και θεωρώ το σημαντικότερο για την επιβίωση των ομάδων και κατ’ επέκταση του ελληνικού μπάσκετ είναι η οικονομική υποστήριξη από την πολιτεία σε συνεργασία με την ΕΟΚ. Ενδεικτικά μπορούν να αναφερθούν οι δαπάνες αγώνων και μετακινήσεων για κάθε ομάδα που αποτελούν σημαντικά έξοδα και θα δώσουν οικονομικές ανάσες σε όλα τα σωματεία. Ας προσπαθήσουμε όλοι να βάλουμε ένα λιθαράκι να κάνουμε καλύτερο το άθλημα μας βάζοντας νέες βάσεις και έχοντας μια αισιόδοξη ματιά για το μέλλον παλεύοντας να το βελτιώσουμε.
Στην άκρη του μυαλού μας πρέπει να έχουμε πάντα πως το μέλλον του αθλήματος είναι οι αναπτυξιακές ομάδες και πρέπει να δώσουμε παραπάνω ΠΡΟΣΟΧΗ σε αυτές τις ομάδες ώστε να βγει κάτι καλό στη δύσκολη αυτή εποχή.»