Η χθεσινή παρέμβαση Σωκράτη Λαμπρόπουλου για λογαριασμό του Γιάννη Φιλίππου, προκάλεσε την αντίδραση του Γιώργου Γαργαρόπουλου.
Ο πρώην φροντιστής της ΑΕΚ, ο οποίος υπενθυμίζεται διεκδικεί ποσό της τάξης των 90.000 ευρώ (βάσει του εγγράφου που μας απέστειλε ο νομικός του Παντελής Δέδε), ενώ ζήτησε από την ΕΟΚ την απαγόρευση μεταγραφών της ΑΕΚ επικοινώνησε με το basketblog.gr.
O κ. Γαργαρόπουλος δήλωσε: “Ο κύριος Λαμπρόπουλος ψεύδεται. Η οφειλή αγγίζει τον κύριο Φιλίππου, καθώς στην διοίκηση Δρόσου – Τζιβελέκη δεν εργάστηκα ποτέ. Στις 7 Ιουνίου του 2007 , όταν και επέστρεψα από την άδειά μου για να εργαστώ στο ΟΑΚΑ, ο τότε γενικός διευθυντής της ΚΑΕ ΑΕΚ, Μάρκος Λαγός, με ενημέρωσε ότι με εντολή του κυρίου Φιλίππου και του κυρίου Λαμπρόπουλου απολύομαι!
Αφού ενημερώθηκα σχετικά κατέβηκα την επόμενη ημέρα στα γραφεία της εταιρίας του Δημήτρη Δρόσου, όπου η Λία Μάντη, τότε δικηγόρος της ΚΑΕ, ζήτησε από τον κύριο Λαμπρόπουλο να μου δώσει 28.000 ευρώ σαν αποζημίωση, σαν εφάπαξ. Τελικά, κι αφού “πηγαινοερχόμουνα” επί δέκα ημέρες στα γραφεία της Συγγρού, παρουσία εμού, ο κύριος Λαμπρόπουλος παρά τη νέα πίεση που δέχθηκε από την κυρία Μάντη για να μου δώσει την αποζημίωση, ο κύριος Λαμπρόπουλος ήταν ανένδοτος και μου είπε “να πάω δικαστικώς”.
Με τα πολλά μού είπε την επομένη ημέρα να πάω στην Μαγούλα, στα γραφεία της «Κανάκη», όπου και τα γραφεία του Φιλίππου, για να πάρω την αποζημίωση. Πήγα. Περίμενα τέσσερις ώρες, αλλά κατόπιν έμαθα ότι τόσο ο κύριος Λαμπρόπουλος, όσο και ο λογιστής Χρήστος Σαμιωτάκης, έφυγαν από τις πίσω πόρτες.
Να προσθέσω δε εδώ, ότι ο κύριος Λαμπρόπουλος στα γραφεία της ΚΑΕ ΑΕΚ στη Δεκελείας, ανακοίνωσε εκτός από την δική μου απόλυση, την απόλυση της Ελπίδας Στεβή, της Ιωάννας Κουτρούλη, του Πάρι Δερμάνη, που σήμερα είναι εργαζόμενος του Παναθηναϊκού, και του φυσιοθεραπευτή Κωνσταντίνου Καπούρου. Βεβαίως, δεν γνωρίζω αν οι παραπάνω συνάδελφοι μου είχαν απολυθεί κατόπιν εντολής Φιλίππου ή Δρόσου. Ξέρω -γι’ αυτό και σας το τονίζω με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο- τι συνέβη με την δική μου περίπτωση. Από την ΑΕΚ με έδιωξαν ο κύριος Φιλίππου και ο κύριος Λαμπρόπουλος.
Ψέματα είπε ο κύριος Λαμπρόπουλος και για τις υπερωρίες. Δεν απορρίφθηκε ποτέ η έφεσή μου για τις υπερωρίες και για τις αργίες. Η υπόθεση εκκρεμεί ακόμα στο Εφετείο. Έχω τα χαρτιά που τα αποδεικνύουν. Και επιπλέον, επικαλούμαι την δικηγόρο μου, την κυρία Ζαρκαδούλια, η οποία έχει αναλάβει την συγκεκριμένη υπόθεση.
Αναγκάστηκα να κινηθώ κατά των κυρίων Τζιβελέκη, Καραμανλή, Γεωργαντζόγλου, με αγωγές και μηνύσεις, αλλά και κατά της τωρινής διοίκησης της Ερασιτεχνικής, διότι αυτό επιβάλλει ο νόμος. Αυτοί είναι που διαδέχθηκαν τους Φιλίππου και Γρανίτσα. Τέλος, θέλω να πω, ότι δεν έχω τίποτε με την ΑΕΚ. Έχω ξαναπεί, ότι είναι η ομάδα της καρδιάς μου. Εργάστηκα από το 1972 σ’ αυτήν και πόνεσα και μάτωσα. Υπήρξα όμως και εργαζόμενος. Και απαιτώ να με σεβαστούν. Ήμουν υποχρεωμένος να κινηθώ και εναντίον της ΑΕΚ για να διεκδικήσω τα δεδουλευμένα 35 ετών. Δυστυχώς, δεν έχω άλλους πόρους ζωής και επομένως αναγκάστηκα επαναλαμβάνω, να κινηθώ εναντίον της ΑΕΚ αλλά και εναντίον των φυσικών προσώπων που διοίκησαν στην μετά Φιλίππου εποχή. Εγώ είμαι πάντα ανοικτός να συζητήσω και να συμβιβαστώ με τη σημερινή διοίκηση των κυρίων Κοτσάτου και Αλεξίου.
Και κάτι άλλο. Οι αποφάσεις που έχουμε στα χέρια μας, εγώ και οι δικηγόροι μου, η κυρία Μαρία Χατζηστρατή και ο κύριος Παντελής Δέδες είναι τελεσίδικες και αμετάκλητες. Για παράδειγμα, έχω εξώδικα, ασφαλιστικά, αγωγές και τελεσίδικη απόφαση του Εφετείου. Η ΑΕΚ δεν πήγε τότε στον Άρειο Πάγο, επομένως η απόφαση του Εφετείου που με δικαίωσε ήταν οριστική και αμετάκλητη. Όσο για τα 90.000 ευρώ, με τόκους κλπ, δεν είναι ούτε των Δρόσου-Τζιβελέκη, ούτε του Καραμανλή, ούτε του Γεωργαντζόγλου. Είναι σαφές, για όσους έχουν απλή λογική, ότι εφόσον δεν εργάστηκα επί Δρόσου, Καραμανλή, Γεωργαντζόγλου τα χρήματα που μου οφείλονται αποτελούν ευθύνη του κυρίου Φιλίππου. Ο κύριος Λαμπρόπουλος ψεύδεται και στο εξής. Ο κύριος Φιλίππου δεν με έχει ξοφλήσει…”
ΥΓ: Πρόδηλο είναι, ότι οι όποιες δηλώσεις δεν υιοθετούνται από τον υπογράφοντα, αλλά αποτελεί δημοκρατικό δικαίωμα του οποιουδήποτε να τοποθετείται.