Οι δυσκολίες που αντιμετώπισε απέναντι στο Λαύριο ο Δούκας, δεν ήταν λίγες, προτού καταφέρει να πανηγυρίσει μία σπουδαία πρόκριση με το τελικό 74-73. Η ομάδα του Σάββα Συμεωνίδη, κατάφερε να δείξει τη δυναμική της απέναντι στην αντίστοιχη του Χρήστου Σερέλη, γνωρίζοντας εξαρχής πως οι Μανώλης Παπαμακάριος, Γιάννης Μολφέτας και Διονύσης Καραμπάτσος, δε θα μπορούσαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.

Μέσα σε όλα τα προβλήματα του Έλληνα προπονητή, προστέθηκε και αυτό του Δημήτρη Κομποδιέτα, ο οποίος στα τέλη της πρώτης περιόδου αποχώρησε από τον αγωνιστικό χώρο κουτσαίνοντας και εν συνεχεία δείχνοντας το πέλμα του. Ο έμπειρος σουτέρ δεν αφαίρεσε ποτέ τον πάγο και στην αρχή ο Παναγιώτης Καυκής ήταν αυτός που επιχείρησε να δείξει το δρόμο στους συμπαίκτες του. Εκείνος, όμως, που εντυπωσίασε με την απόδοσή του, και κυρίως τη διάρκεια της για το σημείο της χρονιάς όπου βρισκόμαστε, ήταν ο Ανδρέας Κανονίδης.

Στα 24 χρόνια του, ο Έλληνας φόργουορντ δείχνει πως διαγράφεται σπουδαίο μέλλον μπροστά του, έχοντας αφήσει άπαντες «άφωνους» με το double double που κόντεψε να πετύχει κατά μέσο όρο σε πόντους και ριμπάουντ, με την φανέλα της Δόξας Λευκάδας (14.1 και 9.4 αντίστοιχα), με τους αντιπάλους του να τον φέρνουν στην κορυφαία πεντάδα της προηγούμενης Α2. Η κάθοδος στα Βόρεια προάστια από τα Επτάνησα, ουδόλως ανέκοψε την πρόοδό του, η οποία καθημερινά δείχνει να πραγματοποιείται σε πολλά επίπεδα. Δεν είναι μόνο οι 12 πόντοι που πέτυχε, όσο η συνέπεια του σε πολλούς ακόμη τομείς, παίζοντας εξαιρετική άμυνα απέναντι στους Αμερικανούς του Λαυρίου και «καθαρίζοντας» αρκετές φάσεις στο ριμπάουντ, αντιμετωπίζοντας τις αθλητικές ικανότητες των ψηλών του Σερέλη με τη μαχητικότητά του, αν και για το ύψος του διαθέτει εξίσου αξιοπρόσεκτη αλτικότητα, καρφώνοντας μάλιστα σε έναν αιφνιδιασμό.

Μοναδικό «μελανό» σημείο του, ήταν οι 0/2 βολές στα 10 δεύτερα πριν το φινάλε και με το σκορ στο 74-72, χωρίς πάντως να το πληρώσει η ομάδα του. Αυτός ήταν ένας τομέας, όπου διέπρεψε ο Αλέξης Κυρίτσης. Η απόδοση του έμπειρου γκαρντ, βάσει των στάνταρ του, κινήθηκε σε χαμηλά επίπεδα, αλλά όταν τον χρειάστηκε ο Δούκας, με τις δύο πλευρές να έχουν δικαίωμα στο μπόνους από τα μέσα της τελευταίας περιόδου, ήταν παρών. Οι περισσότεροι εκ των 29 του πόντων, άλλωστε, προήλθαν από την «ολύμπια» ψυχραιμία που έδειξε στη «γραμμή της φιλανθρωπίας», κρατώντας ουσιαστικά σε ολόκληρη τη διάρκεια της τελευταίας περιόδου τον Δούκα μπροστά στο σκορ, μαζί με δύο τρομερά τρίποντα του Κουκά, υπό πίεση χρόνου και αντιπάλου.

Ο Κανονίδης στα 10″ και ο Καρράς στο 1″ πριν τη λήξη δεν τον μιμήθηκαν, αλλά το ίδιο έγινε και με τους παίκτες του Λαυρίου, με τον Γιανγκ να χάνει τη δεύτερη βολή με το σκορ στο 74-73 στα 2″ και ουσιαστικά εκεί να κρίνονται όλα. Ο Καρράς αρκούσε απλώς για να πάρει το ριμπάουντ. Έκανε τη δουλειά του και ο Δούκας προκρίθηκε…