Ο προπονητής του Πανιωνίου, Βαγγέλης Ζιάγκος, μίλησε στο basketblog.gr, εμφανώς συγκινημένος για την άνοδο της ομάδας του στην Α2, την οποία αφιέρωσαν όλοι στον αείμνηστο Μάκη Δενδρινό, σχολίασε το σημείο που έχασαν το ρυθμό οι “κυανέρυθροι” στην αναμέτρηση με τον Ιωνικό Νικαίας, έκανε λόγο για “μαγικές στιγμές“, ενώ τόνισε πως “οφείλουμε να υπερασπιστούμε και να προάγουμε τον αθλητικό πολιτισμό”.
Αναλυτικά:
Για το παιχνίδι:
“Ένα κομμάτι είναι το αγωνιστικό. Εκτός από το κομμάτι της τεχνικής ποινής, που σαφώς έπαιξε το ρόλο του, όμως, δεν ήταν ο πρωτεύων λόγος για τον οποίο αποσυντονιστήκαμε. Ο λόγος ήταν ότι χάσαμε τη συγκέντρωσή μας στο δεύτερο μισό του 3ου δεκαλέπτου. Παρασυρθήκαμε από το γρήγορο ρυθμό του Ιωνικού στο παιχνίδι, ενώ είχαμε θέσει ως πρωταρχικό στόχο να ελέγξουμε το ρυθμό του ματς σήμερα. Πήγαμε σε κακές επιλογές, χάσαμε τη συγκέντρωσή μας, τη συνέχειά μας και το ρυθμό μας στην επίθεση. Δύο κρίσιμα λάθη προς το τέλος, αμυντικά, ήταν σ’ ένα ξεμαρκάριστο τρίποντο, εύστοχο, εάν ήταν πιο τυχερός και πιο ψύχραιμος ο Νίκος, η άστοχη βολή του Μίχαλου μας άφησε ένα πόντο πίσω, κυνηγήσαμε το σκορ, μείναμε κοντά. Τελικώς χάσαμε το παιχνίδι”
Μετά τη γνωστοποίηση της ήττας του Αμύντα:
“Στο συναισθηματικό κομμάτι, είναι μαγικές στιγμές. Πραγματικά μαγικές, που μόνο ο αθλητισμός μπορεί να προσφέρει. Η άνοδος αυτή είναι αφιερωμένη στο Μάκη Δενδρινό. Μπήκαμε σιωπηλοί, προσπαθήσαμε να διαχειριστούμε τα πρώτα δευτερόλεπτα της θλίψης μας και της απογοήτευσής μας, σ’ ένα παιχνίδι, το οποίο το ελέγχαμε σχεδόν για 35 λεπτά. Μείναμε σιωπηλοί μέσα, ξέροντας ότι απέμενε ένα λεπτό για τη λήξη της αναμέτρησης στον Κρόνο, με τον Αμύντα ν΄ ακολουθεί στο σκορ. Δε σχολιάσαμε καθόλου το παιχνίδι μας, περιμένοντας τα μαντάτα από τον Κρόνο. Ήρθαν τα ευχάριστα νέα κι όλο αυτό που είδατε (οι πανηγυρισμοί) ήταν τελείως αυθόρμητο, παρορμητικό κι αληθινό“.
Σχετικά με τα επεισόδια που σημειώθηκαν:
“Είναι σημαντικό να πούμε ότι επεισόδια δε σημειώθηκαν σε καμία χρονική στιγμή του παιχνιδιού, μεταξύ αθλητών ή πάγκων. Οι παίκτες και οι πάγκοι κράτησαν πολύ ψηλά το επίπεδο του αγώνα, με το τεράστιο βαθμολογικό ενδιαφέρον που είχε, ανάμεσα σε δύο ιστορικές ομάδες και τους αξίζουν τα εύσημα και τα συγχαρητήρια. Τα επεισόδια προκλήθηκαν από μία ένταση που ήρθε από την κερκίδα, σε κάποια γεγονότα και φαινόμενα, τα οποία, δυστυχώς, έχουμε συνηθίσει να τα περνάμε απαρατήρητα. Είναι πάρα πολύ δυσάρεστο και πολύ θλιβερό το γεγονός ότι έχει “συνηθίσει” το μάτι μας σε τέτοιες καταστάσεις και δε τους δίνουμε σημασία. Οφείλουμε να υπερασπιστούμε και να προάγουμε τον αθλητικό πολιτισμό, που παράγουν αυτά τα παιδιά κι αυτοί οι αθλητές σ’ αυτό το επίπεδο”.
Κάτια Πετροπούλου