Η Μελίκη είναι μία μικρή κωμόπολη του νομού Ημαθίας, με πληθυσμό που δεν ξεπερνά τους 5.000 κατοίκους. Αν ρίξει κανείς μια ματιά στη βικιπαίδεια, θα διαπιστώσει ότι είναι επίσης η γενέτειρα του παλιού ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ, Τάκη Καραγκιοζόπουλου, αλλά και του διεθνή βολεϊμπολίστα του ΠΑΟΚ, Θάνου Τερζή. Αυτό που δεν θα διαβάσεις, είναι ότι διαθέτει και ομάδα μπάσκετ. Τον ΓΑΣ Μελίκη. Μία ομάδα με ιστορία 38 χρόνων και ένα όραμα που αξίζει να μάθεις.

Ο Δάνης Ασλανίδης είναι ο ιδανικός άνθρωπος για να διηγηθεί την ιστορία του συλλόγου. Πολύ απλά διότι βρίσκεται εκεί από το 1984! Έφτασε στη Μελίκη δύο χρόνια μετά την ίδρυση του συλλόγου (1982) και δεν έφυγε ποτέ από εκεί. Πήγε ως αθλητής, έπαιξε μπάσκετ στον ΓΑΣ από το 1984 έως το 1988 και έκτοτε είναι ο προπονητής της ομάδας. Καλά διαβάζεις. Φέτος διανύει αισίως την 33η συνεχόμενη σεζόν στον πάγκο της Μελίκης.

«Εγώ τραπεζικός υπάλληλος ήμουν. Μια μέρα όμως μου είπαν ότι θα γίνω ο προπονητής της ομάδας. Και έτσι άρχισα. Όλα έγιναν σε μια μέρα», λέει στο basketblog.gr ο Δάνης Ασλανίδης, που δεν σκέφτεται καν το ενδεχόμενο να φύγει από την ομάδα που αποτελεί το “σπίτι” του εδώ και 36 χρόνια. «Η Μελίκη είναι το σπίτι μου, εδώ βρίσκεται όλη η ζωή μου. Δεν έχω λόγο να πάω κάπου αλλού. Δεν υπάρχει όριο στα χρόνια που θα κοουτσάρω τη Μελίκη. Θα μείνω όσο νιώθω καλά, όσο διασκεδάζω και όσο με θέλουν. Ήμουν τυχερός επειδή είχα καλή προεδρεία. Η κυρία Βέτα Θεωδορακοπούλου μου είχε δώσει εξ αρχής τα κλειδιά της ομάδας, ενώ υπήρχε ένας άνθρωπος που ενίσχυε οικονομικά την ομάδα όλα αυτά τα χρόνια, ο Σωτήρης Περτσούνης, από το 1992 μέχρι το 2018. Όλα αυτά τα χρόνια δουλεύω σε ένα εργασιακό περιβάλλον, που ήταν ιδανικό για όλους», τονίζει ο 60χρονος προπονητής.

«ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΣΑΝ ΤΟ BILBAO ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ»

Ο ΓΑΣ Μελίκη ιδρύθηκε το 1982 και έπειτα από επτά συναπτά χρόνια στη Γ’ Εθνική, συμμετέχει φέτος για πρώτη φορά στη Β’ Εθνική. Προχθές (28/10), μάλιστα, σημείωσε και την πρώτη της νίκη, εκτός έδρας, επί της ΜΕΝΤ με 80-78. Οι επιτυχίες, πάντως, όσο σημαντικές κι αν είναι (και για τη Μελίκη), δεν αποτελούν αυτοσκοπό για τον Δάνη Ασλανίδη.

«Η ομάδα μας είναι ούτως ή άλλως μια οικογένεια. Όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκομαι εδώ, τα παιδιά που έφερνα, τα επέλεγα πάντα με βάση το χαρακτήρα τους. Προτιμούσα έναν παίκτη του “6” με καλό χαρακτήρα, παρά έναν παίκτη του “10”, που θα έρθει απλά για να πάρει τα λεφτά του και να παίξει για τον εαυτό του. Ανέκαθεν προτιμούσα ένα παιδί που θα γουστάρει να βρίσκεται στην ομάδα, παρά έναν φτασμένο παίκτη. Επίσης, στη Μελίκη ποτέ δεν είχαμε τη διάθεση να φέρνουμε παιδιά από μακριά. Δεν υπάρχουν και τα λεφτά, βέβαια.

Στη φετινή ομάδα, ο παίκτης που ήρθε από πιο μακριά, είναι ο Ημερίδης, από το Πολύκαστρο (σ.σ. απέχει 86 χιλιόμετρα από τη Μελίκη). Το project της Μελίκης είναι να γίνουμε σαν το Μπιλμπάο του ποδοσφαίρου. Να έχουμε παίκτες που θα αναδειχτούν μέσα από την ομάδα. Ένα παράδειγμα είναι ο Τριφτανίδης, που ξεκίνησε από εδώ και έκανε καριέρα στο μπάσκετ, έπαιξε σε πολύ ψηλότερο επίπεδο. Επίσης, ο Ντόβας, ο Παραπούρας, ο Αλέξης Μαυρίδης. Όλοι αυτοί είναι δικά μου παιδιά».

«ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΠΟΤΕ ΡΥΘΜΟ»

Κάπως έτσι φτάσαμε στο 2020 και στην πρώτη νίκη της Μελίκης στη Β’ Εθνική. Με μία ομάδα με ελάχιστη εμπειρία από την κατηγορία, καθώς μόνο τρεις παίκτες της έχουν παίξει σε αυτή: ο 39χρονος Βασίλης Μαυρίδης (τις σεζόν 2006-07, 2010-11 με Αιγινιακό και Φίλιππο Βέροιας αντίστοιχα), ο 42χρονος Μπάμπης Ημερίδης (τη σεζόν 2007-08 με τη Γουμένισσα) και ο 20χρονος Ηλίας Μόρας, που είχε μικρή συμμετοχή τη σεζόν 2016-17 στον Φίλιππο Βέροιας. Η “εμπειρία”, βέβαια, είναι σχετική στη φετινή Β’ Εθνική…

«Το επίπεδο δεν είναι το ίδιο σε σχέση με πριν από 4-5 χρόνια. Ανέβηκαν πολλές ομάδες από τη Γ’ Εθνική και τις περισσότερες τις ξέρουμε καλά. Τα παιδιά έχουν εμπειρία στη Γ’ Εθνική, οπότε είναι πιο εύκολη η προσαρμογή τους στη Β’», επισημαίνει ο Δάνης Ασλανίδης. Το πρόβλημα της Μελίκης δεν είναι άλλωστε το ότι δεν γνωρίζει καθόλου τα κατατόπια της κατηγορίας. Το κύριο πρόβλημα είναι οι συνθήκες στις οποίες διεξάγεται το φετινό πρωτάθλημα λόγω του κορονοϊού.

«Κανένας δεν ξέρει τι θα κάνει αύριο. Δεν μπορούμε να κάνουμε σχέδια. Δεν μπορώ να κλείσω φιλικά», τονίζει ο Δάνης Ασλανίδης. «Είμαστε στον πιο ταλαιπωρημένο όμιλο της Β’ Εθνικής λόγω των μεγάλων ταξιδιών. Επίσης, χωρίς κόσμο στα γήπεδα, οι έδρες θα παίξουν ρόλο μόνο στην απόσταση. Στα ταξίδια. Οι ομάδες δεν έχουν πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ τους. Μπορεί να χάσει οποιαδήποτε σε μία κακή ημέρα. Επιπλέον, δεν θα βρουν ρυθμό ποτέ οι ομάδες με όλες αυτές τις αναβολές».