Την Παρασκευή (29/1) ενδέχεται να μάθουμε τι μέλλει γενέσθαι με την καραντίνα του αθλητισμού στην Ελλάδα και ο Αλέξανδρος Μπάρδας, ένας εκ των αρχηγών της ΦΕΑ Ν.Φ./Ν.Χ., κατέθεσε την άποψή του για την κατάσταση που βιώνει το μπάσκετ, μέσω της σελίδας της ομάδας στο Facebook.
Ο 41χρονος, πια, φόργουορντ, ένας από τους πλέον έμπειρους αθλητές στις εθνικές κατηγορίες, χαρακτήρισε λανθασμένη εξ αρχής την κίνηση να μπει όλος ο αθλητισμός σε καραντίνα, μίλησε για το χρονικό διάστημα που θα χρειαστεί για προετοιμασία και υπογράμμισε ότι η φετινή σεζόν είναι ήδη χαμένη, ακόμα κι αν ολοκληρωθεί…
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη που παραχώρησε:
– Πως αισθάνεστε όντας η πολιτεία σας έχει στην… απ’ έξω και σας αφήνει “κλειδωμένους” ανοίγοντας σταδιακά όλα τα υπόλοιπα (με όποιον τρόπο τα ανοίγει);
«Θεωρώ ότι είναι λάθος να κλείσει ο αθλητισμός. Εξ αρχής ήταν λάθος. Όλοι είμαστε πολύ υπεύθυνα άτομα και υπακούγαμε στα μέτρα που μας είχαν πει, καθώς όπως συναναστρεφόμασταν στο γήπεδο συγκεκριμένοι άνθρωποι αυτό το κάναμε και με τις οικογένειές μας και στην εργασία μας. Οπότε ο αθλητισμός είναι υγεία. Πηγαίνοντας στο γήπεδο, είχαμε καλύτερη ψυχολογία, αθλούμασταν. Το να κλείσεις τον αθλητισμό είναι τεράστιο λάθος. Γιατί ένας αθλητής που έχει μάθει στην καθημερινότητά του, αποκτάει και ψυχολογικά προβλήματα. Δεν είναι μόνο ότι δεν γυμνάζεται και σίγουρα γίνεται πιο ευάλωτος σε οποιαδήποτε ασθένεια πόσο μάλιστα σε αυτό τον ιό. Για εμένα ήταν λάθος εξαρχής που κλείστηκε ο αθλητισμός. Δεν έπρεπε να κλείσει ποτέ. Αυτή είναι η άποψή μου».
– Σε πιθανό τετ α τετ με εκείνους που παίρνουν τις αποφάσεις, τι θα τους έλεγες;
«Έχετε πράξει τελείως λάθος κατά την ταπεινή μου άποψη γιατί πιστεύω ότι είχατε ξεκινήσει τα πρωταθλήματα και είχατε δώσει μία γραμμή στις ομάδες και στους παίκτες τηρούσαμε απόλυτα αυτά τα μέτρα που είχατε πει και γενικότερα τα κρούσματα ήταν ελάχιστα και ήταν πολύ εύκολα αντιμετωπίσιμα. Οι ομάδες έκαναν το πρώτο τεστ, εκείνοι που είχαν νοσήσει καθόντουσαν σε καραντίνα, οι υπόλοιποι συνέχισαν να προπονούνται. Μετά έκαναν το επαναληπτικό τεστ, όταν ήταν όλοι υγιείς επέστρεφαν στο γήπεδο. Αυτό θα μπορούσε να συνεχιστεί μέχρι τώρα γιατί και οι παίκτες θέλοντας να συνεχίσουν να αθλούνται και να έχουν την πηγή εσόδων που αρκετοί κάνουν μόνο αυτό σαν εργασία πρόσεχαν πάρα πολύ. Δεν ήταν ότι τελείωνε η προπόνηση και πήγαιναν και καθόντουσαν στις πλατείες. Γιατί ίσα – ίσα πηγαίνοντας στο γήπεδο ήταν και διασκέδαση αυτό. Δεν είναι μόνο ότι πάμε στην προπόνηση διεκπαιρεωτικά. Αυτό που κάνουμε το αγαπάμε, μας αρέσει και το διασκεδάζουμε μέσα από αυτό».
– Όλοι λένε πως η φετινή αγωνιστική σεζόν είναι χαμένη. Ποια είναι η δική σου άποψη;
«Σίγουρα είναι χαμένη γιατί είναι συνέχεια της περυσινής σεζόν όπου πάλι μείναμε σε απραξία όλοι οι αθλητές για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και είναι χαμένη γιατί και να ξεκινήσουν και πάλι τα πρωταθλήματα έχουμε χάσει μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να είμαστε στο γήπεδο να προπονούμαστε. Δεν είναι μόνο τα παιχνίδια και να τα κάνεις διεκπαιρεωτικά. Το θέμα είναι πως και οι πιο νέοι αθλητές αυτό το χρονικό διάστημα που είναι έξω μένουν πίσω σε πολλά πράγματα πάνω στο αντικείμενό τους. Δεν είναι ότι η χρονιά θα είναι κερδισμένη αν τελειώσει, θα είναι χαμένη ούτως ή άλλως. Τα πιο νέα παιδιά θα έχουν χάσει μία συνολικά χαμένη σεζόν σε σχέση με πέρυσι. Και κάθε ημέρα που περνάει δεν επιστρέφει. Χρειάζονται πιο πολύ προπόνηση, χρειάζονται παιχνίδια. Θεωρώ πως όλο αυτό που έγινε με τον αθλητισμό ήταν ένα πολύ μεγάλο λάθος, δεν θα έπρεπε να έχουμε κλείσει γιατί τηρούσαμε απολύτως τα μέτρα και πρέπει με κάποιο τρόπο έστω και τώρα να διορθωθεί αυτό το λάθος που έχει γίνει».
– Σε περίπτωση που θα γίνει η επανεκκίνηση του αθλητισμού πόσο χρόνο θεωρείς πως χρειάζεται για να μπουν οι αθλητές σε αγωνιστικό ρυθμό;
«Αυτό είναι σίγουρο κάτι που το ξέρουν περισσότερο οι προπονητές, αλλά με την εμπειρία μου νομίζω ότι χρειαζόμαστε σίγουρα έναν μήνα. Γιατί είναι μεγάλη η αποχή και πρόβλημα μεγάλο θα υπάρχει εάν δεν έχουμε αυτό το χρονικό διάστημα να προπονηθούμε. Σίγουρα θα υπάρχουν τραυματισμοί κι αν μπουν και οι εμβόλιμες αγωνιστικές δεν μπορεί να αντέξει το κορμί το οποίο έχει μείνει τόσο καιρό χωρίς προπόνηση. Γιατί ό,τι κι αν κάνεις στο σπίτι, ή βγεις έξω να τρέξεις, είναι άλλη προπόνηση αυτή που κάνουμε στο γήπεδο του μπάσκετ και άλλοι ρυθμοί και ένταση που έχουμε μέσα στο γήπεδο. Οπότε σίγουρα χρειαζόμαστε ένα μήνα για να μπορέσουμε να έχουμε και τις ανάσες που απαιτούνται για να μπορούμε να τρέχουμε, αλλά και να βρούμε τα πόδια μας για να μην έχουμε τραυματισμούς».