Το Περιστέρι πέρασε και από τη Νίκαια με νίκη 78-75 επί του Ιωνικού συνεχίζοντας την ανοδική του πορεία και κάνοντας πολλούς στα αναρωτηθούν… πού το πάει. Ο Διονύσης Σκουλίδας πρόσθεσε άλλη μια “γεμάτη” εμφάνιση στο ενεργητικό του, σκοράροντας 21 πόντους με 3 τρίποντα και όντας εκ των πρωταγωνιστών της μεγάλης επιτυχίας της ομάδας του Κώστα Παπαμάρκου.
Ο νεαρός διεθνής με την ομάδα των εφήβων, ο οποίος έχασε λόγω τραυματισμού την περσινή διοργάνωση στο Ντουμπάι, διανύει μια σεζόν καθιέρωσης και μιλάει στο www.basketblog.gr για τους στόχους της ομάδας, αλλά και τους δικούς του.
– Τελικά… πού το πάει το φετινό Περιστέρι;
“Δεν έχουμε πει κάτι συγκεκριμένο. Εχουμε πει όμως ότι θέλουμε να φτάσουμε όσο πιο ψηλά μπορούμε. Θέλουμε να βελτιωνόμαστε κάθε μέρα, να δίνουμε κάθε Κυριακή τον καλύτερο εαυτό μας και όπου μας βγάλει”.
– Μπορεί να σας βγάλει και… στην Α2 παρότι έχετε μπροστά δύο ομάδες που ξεκίνησαν ως μεγάλα φαβορί και το επιβεβαιώνουν;
“Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι έχουμε τις δυνατότητες να νικήσουμς και την Κύμη και τον Φάρο. Σε καμία περίπτωση δεν το θεωρούμε αδύνατο, γιατί δεν είναι βάσει και των δικών μας δυνατοτήτων. Θα το προσπαθήσουμε λοιπόν, θα δούμε τι θα γίνει και στα άλλα παιχνίδια και στο τέλος θα γίνει το ταμείο”.
– Εσένα τι σου προσφέρει η παρουσία σου στο Περιστέρι;
“Το πλέον σημαντικό που μου προσφέρει είναι ο μεγάλος χρόνος συμμετοχής. Παίρνω παιχνίδια, εμπειρίες, ενώ γίνονται και δοκιμές σε θέσεις που αγωνίζομαι και μπορεί να με βοηθήσουν να βελτιωθώ και πιθανώς να βάλω άλλη μια θέση στο ρεπερτόριό μου για το μέλλον. Είμαι σε μια ηλικία που ακόμα γίνονται πειραματισμοί, έχω το σουτ για δυνατό σημείο του παιχνιδιού μου, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να μάθω να διαβάζω λίγο καλύτερα το παιχνίδι για τη θέση “δύο” “.
– Για έναν παίκτη της ηλικίας σου θεωρείς καλύτερο τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε μικρότερη κατηγορία ή, την παρουσία στην Α1 έστω και μόνο για τις προπονήσεις;
“Και τα δύο έχουν τα καλά σου. Δεν είναι λίγο να είσαι στην Α1 έστω και εκτός 12άδας και να παίρνει παραστάσεις και εμπειρίες από παίκτες πρώτης γραμμής. Είναι όμως πολύ σημαντικό και το να είσαι στην Α2 ή τη Β’ Εθνική και να παίρνεις αγώνες. Ειδικά η φετινή Β’ Εθνική είναι άκρως ανταγωνιστική και είμαι πολύ τυχερός που συμμετέχω με καλούς συμπαίκτες, απέναντι σε δυνατούς αντιπάλους, σε αγώνες μέσα από τους οποίους σκληραγωγούμαι”.
– Εχεις οριοθετήσει τους στόχους της καριέρας σου; Ελλάδα, Ευρώπη ή, μήπως στις ΗΠΑ;
“Νομίζω ότι είναι νωρίς για να στοχεύσω κάτι συγκεκριμένο και μόνο αυτό. Προς το τέλος του μήνα θα πάω για μια εβδομάδα στις ΗΠΑ για να με δουν και να δω μερικά κολλέγια, αφού αυτή η προοπτική με ενδιαφέρει πολύ. Αν νιώσω άνετα και φυσικά αν με θέλουν, μπορεί να εκγατασταθώ εκεί για 1-2 χρόνια για να ενταχθώ στο πρόγραμμά τους. Οσο για το μέλλον, εγώ μόνο να δουλέψω σκληρά πρέπει και θα δω τι θα γίνει. Και στις ΗΠΑ θα ήθελα να τα καφέρω, αλλά και η Α1 και η Ευρώπη, μια χαρά είναι. Θα δούμε”.
– Η γενιά σου χαρακτηρίζετα ελπιδοφόρα και για διακρίσεις με τις Εθνικές των ηλικιών σας και για να επανδρώσει με καλούς παίκτες την Εθνική ανδρών.
“Υπάρχουν καλές χρονιές και νομίζω ειδικά οι ’97ρηδες που είμαι εγώ, είναι ομάδα με πολύ ταλέντο. Να είμαστε καλά, υγιείς και νομίζω ότι σύντομα μπορούμε να κάνουμε μια μεγάλη επιτυχία, έχουμε και δύο διοργανώσεις στην Ελλάδα το ερχόμενο καλοκαίρι. Δουλεύοντας σωστά, είμαι βέβαιος ότι θα επανδρώσουμε επάξια και την Εθνική ανδρών, όταν έρθει η ώρα της διαδοχής των μεγάλων παικτών που βλέπουμε τώρα και θαυμάζουμε”.
– Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι μέχρι τώρα στην καριέρα σου που νιώθεις ότι τους χρωστά για την εξέλιξή σου;
“Θα ήθελα να κάνω ιδιαίτερη μνεία στον Μάνο Μανουσέλη, ο οποίος για ένα χρόνο με είχε σαν… παδί του, δουλέψαμε πάρα πολύ μαζί και με βοήθησε να βελτιωθώ σε πολλούς τομείς. Επίσης στον γυμναστή Νίκο Γλεντή που μου βελτίωσε τις αθλητικές επιδόσεις και πραγματικά χαίρομαι για την πρόοδό του τώρα που είναι στην ΑΕΚ. Και τέλος, θέλω να πω ένα ευχαριστώ στον φυσιοθεραπευτή Μάνο Παπαμανώλη χάρη στον οποίο έχω… την υγεία μου”.