Ύστερα από μόλις οκτώ αγωνιστικές, ο Κώστας Σορώτος αποτελεί παρελθόν από τον πάγκο του Πανιωνίου. Το τελευταίο αρνητικό αποτέλεσμα στο Ίλιον, με την Ένωση να κερδίζει τους «κυανέρυθρους» με 55-54, ήταν μάλλον και η αφορμή του «διαζυγίου», με τον ίδιο τον έμπειρο κόουτς να το καθιστά γνωστό μέσω της προσωπικού του προφίλ στο Facebook, κάνοντας υπαινιγμούς για μερικούς «κύκλους» της ομάδας.
Αναλυτικά, όσα έγραψε:
Εδώ και λίγη ώρα έπαψα να είμαι προπονητής του Πανιωνίου. Στη ζωή μου και στη προπονητική μου καριέρα ουδέποτε θέλησα να είμαι βαρίδι σε οποιονδήποτε σύλλογο και αν δούλεψα όσο μεγάλος η μικρός και αν ήταν και τον τελευταίο καιρό αυτή ήταν όχι απλά η αίσθηση μου αλλά η βεβαιότητα μου ειδικά για ορισμένους κύκλους της ομάδας.
Αποχωρώ από έναν σύλλογο στον οποίο δούλεψα στη δυσκολότερη φάση της τεράστιας ιστορίας του, σε μια στιγμή που ο σύλλογος υποβιβάστηκε δυο κατηγορίες, σε μια στιγμή που η ομάδα φτιάχτηκε μετά τις 20 Σεπτέμβρη χωρίς να έχουμε ούτε έναν παίκτη στη διάθεσή μας, αφού ακόμα και τα παιδιά των υποδομών μας συνολικά είχαν αποχωρήσει, και μπήκε στο γήπεδο μια μόλις εβδομάδα πριν την έναρξη του πρωταθλήματος αφού πρώτα είχε χάσει το 80% των μεταγραφικών της στόχων. Με πολύ δουλειά μέσα σε ασφυκτικά πλαίσια χρόνου, επιλογών και εμπιστοσύνης καταφέραμε να συγκροτήσουμε μια αξιόμαχη ομάδα που να μπορεί να εκπροσωπεί όσο πιο αξιοπρεπώς αυτόν τον τεράστιο σύλλογο. Σε αυτή την προσπάθεια σίγουρα έγιναν λάθη , με πρώτα τα δικά μου, να είναι όμως σίγουρος ο κόσμος του Πανιωνίου ότι έγινε και πολύ δουλειά με σώμα, ψυχή και συναίσθημα.
Θέλω να ευχαριστήσω τον Χρήστο Βουζουνεράκη που ήταν πάντα δίπλα μας όπως και κάθε άλλον άνθρωπο της ομάδας που μας έλεγε και καμιά κουβέντα ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον υπέροχο κόσμο του Πανιωνίου που μας έκανε να αισθανόμαστε πολύ μεγαλύτεροι από αυτό που είμαστε.
Θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά τον Θεόφιλο Καταλειφό που δεν έχασε προπόνηση και είναι ο μόνος ίσως που ξέρει τη δουλειά που έκανε αυτή η ομάδα όπως και τον Μάκη Δρελιώζη και πολλούς άλλους παλιούς ανθρώπους του Πανιωνίου για τη συμπαράστασή τους.
Τέλος θέλω να ευχαριστήσω τα παιδιά μου και τον συνεργάτη μου , τον Δημήτρη τον Αποστολόπουλο για όσα προσπάθησαν, για όσα έδωσαν και για την εμπιστοσύνη και αγάπη που μου έδειξαν.
Εύχομαι στον Πανιώνιο , σε αυτόν τον τεράστιο σύλλογο, γρήγορά να ξαναγίνει αυτό που ήταν σε όλα τα επίπεδα.
Υ.Γ παίδες να ξέρετε ότι είναι πολύ εύκολο κάποιος να σας κάνει να τον φοβάστε η ακόμα και να τον σέβεστε, είναι όμως πολύ δύσκολο να σας κάνει να τον αγαπήσετε. Καλή δύναμη παλληκάρια και εις το επανιδείν………