Η φετινή διαφορά δυναμικότητας μεταξύ του ΑΓΣ Ιωαννίνων και της Δόξας Λευκάδας -δεδομένων φυσικά των πάσης φύσεως προβλημάτων που ταλανίζουν το σύνολο των πρώτων ήδη από το καλοκαίρι, όταν και με εκείνα και τα άλλα αναγκάστηκαν να στελεχώσουν το ρόστερ τους την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή- θα μπορούσε κάλλιστα να συγκριθεί με εκείνη μεταξύ των Δαβίδ και Γολιάθ, καθότι τόσο από άποψη ποιότητας και βάθους στα ρόστερ όσο και από άποψη στόχων οι δύο οργανισμοί αγωνιστικά απέχουν όσο η μέρα από τη νύχτα.

Επομένως, η πολύ εύκολη από ένα σημείο και μετά επικράτηση των φιλοξενούμενων δεν προκαλεί καμία εντύπωση και φυσικά δεν αφήνει κανένα ενδιαφέρον και υστεροφημία στον εν λόγω αγώνα, σωστά; Λάθος! Γιατί στο συγκεκριμένο παιχνίδι είχαμε, για άλλη μια φορά στο φετινό πρωτάθλημα της Β Εθνικής μετά την κόντρα των Καρακώστα στο ΑΕΝΚ – Αιγάλεω, μια σύγκρουση πατέρα και γιου, με την οικογένεια Ζαφειρούδη να… χωρίζεται στα δύο!

Συγκεκριμένα, από τη μια μεριά βρισκόταν ο αθλητής Δημήτρης Ζαφειρούδης, ο οποίος μάλιστα μεγαλούργησε ενώπιον του πατέρα του, του Γιώργου Ζαφειρούδη, ο οποίος πήρε διπλή χαρά στο εν λόγω παιχνίδι καθότι αφενός κατόρθωσε να οδηγήσει την ομάδα του σε ακόμα ένα ροζ φύλλο αγώνα στα του 3ου ομίλου της Β Εθνικής και αφετέρου αντίκρισε τον γιο του να κάνει ένα πολύ μεγάλο ατομικά ματς.
Ουσιαστικά, ο ικανός 24χρονος γκαρντ ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας -στην οποία υπέγραψε πριν από μερικούς μήνες έπειτα από μια μακρά πορεία κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα και σε συλλόγους όπως οι Ανατόλια (Β’ Εθνική), ΧΑΝΘ (Β’ Εθνική), Φανάρια Νάξου (Γ’ Εθνική), IBC (Β’ Εθνική), Ευκαρπία (Β’ Εθνική) και Πολύγυρο (Β’ Εθνική)- σημειώνοντας 17 πόντους με τρία εύστοχα τρίποντα σε μια από τις καλύτερες ατομικές του παρουσίες στη φετινή σεζόν -στο πλαίσιο της οποίας είναι αυτή τη στιγμή ο δεύτερος σκόρερ του ΑΓΣΙ μετρώντας 85 πόντους πίσω από τον Τσατάλα (121 πόντοι) και μπροστά από τους Στεφάνου (68 πόντοι) και Κολότσιο (62 πόντοι).

Από την άλλη μεριά, ο Γιώργος Ζαφειρούδης, με μεγάλη θητεία στους πάγκους ομάδων όπως οι Αίαντας Ευόσμου και ΧΑΝΘ εδώ και πολλά χρόνια, έχει επιστρέψει εδώ και δύο περίπου χρόνια στον πάγκο της ομάδας από την Λευκάδα για την τρίτη του θητεία σε αυτόν, με τη φετινή του ανανέωση με τα χρώματα της Δόξας να είναι φυσικά η επιτομή της άριστης σχέσης, εμπιστοσύνης αλλά και πίστης στο κοινό τους όραμα -το οποίο για ακόμα μια χρονιά έχει επεκτατικές βλέψεις και στοχεύει στην πρώτη τετράδα του βαθμολογικού πίνακα του 3ου ομίλου της τρίτης τη τάξει εθνικής κατηγορίας.