1993.
Ένα νεαρό παιδί πατάει για πρώτη φορά στο παρκέ. Γύρω του πορτοκαλί μπάλες, μεγάλα χαμόγελα και έντονες μπλε εμφανίσεις. Του είπαν ότι θα παίξει μπάσκετ.
«Τι είναι το μπάσκετ;», ίσως να αναρωτήθηκε.
2022.
Το νεαρό παιδί που κάποτε έκανε δειλά δειλά τα πρώτα του βήματα έχει μετατραπεί σε ζωντανό θρύλο του μπάσκετ της Ξάνθης αλλά και στην ίσως πιο σπουδαία φυσιογνωμία που φόρεσε ποτέ τα χρώματα της τοπικής Ασπίδας, αυτές τις γεμάτες μπλε στοιχεία φανέλες που μπορούσαν να φωτίζουν ακόμα και τις πιο μαύρες του μέρες.
Ο Απόστολος Κουτσογιάννης ήταν, είναι και θα είναι ένας από τους ανθρώπους που πήραν από το χέρι τον αθλητισμό της πόλης του και τον πήγαν ένα και δύο βήματα πιο μπροστά, με το μεράκι και την ανησυχία του για το ατομικό μα και το κοινό καλό να είναι δυο στοιχεία που χαρακτηρίζουν την πορεία του εδώ και δεκαετίες -μια πορεία η οποία δεν είχε φυσικά τίποτα να ζηλέψει από άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις αθλητών των εθνικών κατηγοριών.
Γιατί;
Γιατί έγινε όπως θα ήθελε να γίνει. Γιατί έγινε όπου θα ήθελε να γίνει.
Στην αγαπημένη του Θράκη, όπου και πέρασε τα 23 από τα 29 χρόνια της πορείας του στους χώρους του μπάσκετ.
Φέτος, γνώριζε και ο ίδιος πως θα είναι η τελευταία του χρονιά, το λεγόμενο Last Dance όπως συνηθίζουμε να αποκαλούμε άπαντες μετά την κυκλοφορία του ομώνυμου προ διετίας ντοκιμαντέρ του Michael Jordan.
Και αυτός ο Τελευταίος Χορός κάθε άλλο παρά αγγαρεία ήταν για τον έμπειρο αθλητή, που χάρισε μερικές αξιομνημόνευτες παραστάσεις πριν πάρει την απόφαση να κρεμάσει τα παπούτσια του μετά το πέρας του χθεσινού (10/4) ματς κόντρα στη μετέπειτα πρωταθλήτρια του 6ου ομίλου Σταυρούπολη, κόντρα στην οποία σκόραρε 16 ολόκληρους πόντους και ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας του.
Συνολικά την τρέχουσα σεζόν λοιπόν, ο Κουτσογιάννης μέτρησε 14.5 πόντους σε 14 παρουσίες, αλλά την ίδια στιγμή ήταν συνεχώς διψήφιος σε κάθε ένα από τα 12 παιχνίδια όπου και εμφανίστηκε από τη 2η αγωνιστική και μετά -σε μια συγκυρία που εκτοξεύει τους μέσους όρους του στους 16 πόντους ανά βραδιά!
Μάλιστα, μέτρησε γενικότερα έξι ματς με 15+ πόντους αλλά και δύο με 20+, ενώ ταυτόχρονα στις νίκες της Ασπίδας έγραφε 15 πόντους (14 στις ήττες), όντας φυσικά ένα αναπόσπαστο μέλος μιας παρέας που έφτασε στα υψηλά σαλόνια του γκρουπ της.
Αναλυτικά οι επιδόσεις του ανά αντίπαλο:
6 με Ζέφυρο
9 (1) με ΒΑΟ
13 (1) με ΚΑΟΔ
18 (3) με Αρίωνα
19 (2) με Ελπίδα Αμπελοκήπων
14 (1) με Ιωνικό
12 (2) με Γαλάτιστα
20 (2) με Απόλλωνα Καλαμαριάς
13 (1) με ΚΑΟΔ
16 (3) με Αρίωνα
24 (1) με Ελπίδα Αμπελοκήπων
11 (1) με Ιωνικός
12 (1) με Γαλάτιστα
16 (1) με Σταυρούπολη
*με bold οι νίκες
Κλείνοντας, μετά και τη γιορτή που έγινε προς τιμήν του μετά το ματς με την Σταυρούπολη όπου κυριάρχησαν οι όμορφες στιγμές και η νοσταλγία για το παρελθόν, η αρμάδα της Ξάνθης ανέφερε πως το νούμερό του, το 11, δεν θα φορέσει ποτέ ξανά.
Μέχρι και τον επόμενο Κουτσογιάννη, τον Γιάννη, που κάνει τώρα τα πρώτα βήματά του στο μπάσκετ.
Και αν πάρει λίγο από την αφοσίωση και την τάση για αυτοβελτίωση του πατέρα του, η οικογένεια θα μας απασχολήσει για πολλά ακόμα χρόνια…