Ολοκληρώθηκε η αγωνιστική για τη Γ’ Εθνική. Στον πρώτο όμιλο του Νότου, η όγδοη αγωνιστική ήταν εκείνη που έριξε αισίως την αυλαία της, την ώρα που στο δεύτερο όμιλο τελείωνε η έβδομη αγωνιστική ημέρα. Το Basketblog.gr, σας παρουσιάζει την κορυφαία πεντάδα και τον καλύτερο προπονητή για κάθε όμιλο.

1ος όμιλος Νότου

Γιάννης Χαμηλός (Αχαγιά ’82)

Η εμπειρία παικτών σαν και του ιδίου, είναι αυτή που μετράει σε αγώνες που μπορεί να «εκτοξεύσουν». Ο πολύπειρος γκαρντ, μετά από ένα σπουδαίο οδοιπορικό με τον Προμηθέα Πατρών έως την Α2 Ανδρών, κερδίζοντας και την άνοδο στην Basket League, αποφάσισε να μείνει μεν στην Αχαΐα, αλλά για λογαριασμό της Αχαγιάς, της οποίας δε θα μπορούσε παρά να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι. Με τους 16 του πόντους και τα 4 τρίποντά του απέναντι στον Πορφύρα, ήταν από τους παίκτες που κράτησαν το συγκρότημα του Σπύρου Δεράου κόντρα στον Πορφύρα στην κανονική διάρκεια, για να φτάσει μετά στην νίκη στην παράταση. Η ύπαρξη παικτών, όπως ο Γιάννης Χαμηλός, εγγυάται πολλά σε τέτοιου είδους παιχνίδια.

Άρης Φουντάς (Ένωση Ιλίου)

Ήταν δεδομένο πως ένας από τους παραδοσιακούς «μπόμπερ» αυτής της κατηγορίας, κάποια στιγμή θα «αφυπνιζόταν». Η στιγμή του ήρθε στο σπουδαίο παιχνίδι για την Ένωση Ιλίου κόντρα στη Δάφνη Δαφνίου, με τον Άρη Φουντά να παίρνει το «όπλο» του και να «θερίζει» το αντίπαλο καλάθι με τις τρίποντες «βόμβες» του. Με τους 21 πόντους και τα 5 τρίποντα που πέτυχε, «διέλυσε» την άμυνα των παικτών του Μάριου Δεσποτάκη σε κάθε προσπάθεια της να τον σταματήσει, σε ένα παιχνίδι βέβαια όπου η ομάδα του είχε συνολικά 14 τρίποντα, με τον Γιάννη Μπέλλα να πετυχαίνει επίσης πέντε σουτ από μακριά. Ο έμπειρος σουτέρ, πάντως, έδωσε την εικόνα ενός ασταμάτητου παίκτη.

Άρης Ψαράς (Ίκαρος Καλλιθέας)

Ο μικρός πήρε από το χέρι τον Ίκαρο Καλλιθέας και τον οδήγησε σε νίκη, στο do or die παιχνίδι με τον Άρη Πετρούπολης. Κάπως έτσι υπολόγιζαν τον αγώνα στις τάξεις της ομάδας και ο γεννηθείς το 1999 διεθνής με τις μικρότερες εθνικές ομάδες, όχι απλά δε «μάσησε», αλλά ήταν και μπροστάρης. Για το σύνολο του Τάκη Πανούλια, όπως φαίνεται και από το τελικό 51-49, δεν υπήρχε σημαντική επιδίωξη για θέαμα, αλλά για το αποτέλεσμα. Με τους 16 πόντους και τα 4 τρίποντά του, βοήθησε τα μέγιστα στο να έρθει αυτό το αποτέλεσμα και είμαστε ασφαλώς στην ευχάριστη θέση να συμπεριλαμβάνουμε στους κορυφαίους της αγωνιστικής, έναν τόσο ελπιδοφόρο Έλληνα παίκτη.

Μάριος Σακελλαράκης (ΚΑΟΚ)

Ο ΚΑΟ Κορίνθου έψαχνε έναν «παράγοντα Χ», έναν παίκτη που θα ερχόταν τρόπον τινά ανέλπιστα, για να επανέλθει από τη «δαντική κόλαση» του -12 στο 32ο λεπτό (61-49) και να πάρει την νίκη στην Πεύκη. Ο Κεφαλάς είναι ένας… συνήθης ύποπτος, άλλωστε, και ο Έλληνας φόργουορντ ήρθε κι έκανε τη διαφορά σε μία πολύ δύσκολη αποστολή για την ομάδα του, όπως αποδείχθηκε, στο ντεμπούτο του Νίκου Βουρνά στον πάγκο της. Ο Μάριος Σακελλαράκης, με τους 15 πόντους που σημείωσε, πρόσθεσε διαφορετικά δεδομένα, για έναν «πληγωμένο» από τραυματισμούς και αρκετά ατυχή αποτελέσματα ΚΑΟΚ, ο οποίος θέλει να χάσει το λιγότερο δυνατό έδαφος, μέχρι να είναι εκ νέου πλήρης. Τις τελευταίες δύο αγωνιστικές, έστω και δύσκολα τα κατάφερε, και αναφορικά με το παιχνίδι της Πεύκης, αυτό οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στον Σακελλαράκη.

Σάββας Δορκοφίκης (Ίκαρος Νέας Σμύρνης)

Έκανε καταπληκτική δουλειά στις δύο ρακέτες, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην πολύ δύσκολη νίκη του Ικάρου Νέας Σμύρνης απέναντι στην Καλαμάτα. Πριν ο Γραμματικός διαμορφώσει το τελικό σκορ με την προσωπικότητά του, ένας ακόμη που οφείλει να βάλει πλάτη τον καιρό που λείπει ο Βελιζιώτης, δήλωσε δυναμικά «παρών». Πάλεψε στα ίσια και κέρδισε πολλές φορές τον Μπάκα και, είτε με τον τελευταίο είτε με τον Γεωργανά, κέρδισε πολλές «μάχες» στις δύο ρακέτες, μαζεύοντας το ένα ριμπάουντ μετά το άλλο και σκοράροντας 16 πόντους με ένα τρίποντο. Ο Σάββας Δορκοφίκης ήταν συγκλονιστικός για την ομάδα του Αλέξη Παπαδάτου και το γεγονός, ότι έμεινε «αλώβητη» μετά από μία ακόμη σκληρή δοκιμασία, πιστώνεται σε ένα μεγάλο μερίδιο στον ίδιο.

Προπονητής: Γιάννης Καράμπελας (Ένωση Ιλίου)

Η πρόκληση του να προκαλέσεις την πρώτη ήττα του για πολλούς αγώνες αήττητου και φαινομενικά «άτρωτου», είναι η μεγαλύτερη για όλους τους αντιπάλους. Η μεγάλη «μαγκιά», είναι αυτή την πρόκληση να την πετύχεις και η Ένωση Ιλίου γνωρίζει πολύ καλά από τέτοιου είδους παιχνίδια. Η εικόνα της απέναντι στη Δάφνη Δαφνίου, σε σύγκριση με εκείνη της Καλαμάτας, είχε αλλάξει άρδην και το «κονσέρτο για πολυβόλα» στη Δυτική Αττική της έδωσε μία νίκη που υπενθυμίζει… ότι είναι εδώ και μπορεί να εκπληρώσει τις μεγάλες της επιδιώξεις. Η μετάβαση από έναν υποβιβασμό από τη Β’ Εθνική, σε μία νέα ανταγωνιστική πορεία στη Γ’ Εθνική, επίσης δεν είναι εύκολη υπόθεση και το ρεκόρ 5-2, είναι υπό αυτό το πρίσμα αξιέπαινο. Όλα αυτά, έχουν πραγματοποιηθεί με τη «σφραγίδα» του Γιάννη Καράμπελα, με τον Έλληνα προπονητή να έχει αναλάβει αυτή τη δύσκολη υπόθεση χωρίς ενδιασμούς. Μέχρι στιγμής, αν εξαιρέσει κανείς τη «στραβοτιμονιά» της Τέντας, τα έχει πάει περίφημα και ο θρίαμβος κόντρα στη Δάφνη έδειξε τις πραγματικές δυνατότητες της Ένωσης.

2ος όμιλος Νότου

Αντώνης Δαχρεντζής (Πανναξιακός)

Στην πρώτη νίκη του Πανναξιακού στην φετινή Γ’ Εθνική, ήταν εκείνος που ανέλαβε ηγετικό ρόλο, κατευθύνοντας τους υπόλοιπους συμπαίκτες του σε μία νίκη μεγάλο αντίκτυπο, ιδιαίτερα ψυχολογικό, απέναντι στον Πόλις Καλλιθέας. Πετυχαίνοντας 22 πόντους με ένα τρίποντο και δημιουργώντας, τόσο για τον εαυτό του όσο και για τους συμπαίκτες του, ήταν εκείνος που «ενορχήστρωσε» το θρίαμβό τους, έστω κι αν έπρεπε να αγωνιστούν για 45 λεπτά, προκειμένου να πάρουν μία μεγάλη «ανάσα». Η επιλογή του Αντώνη Δαχρεντζή το περασμένο καλοκαίρι, δικαίωσε απόλυτα τον Τάσο Βάβουλα, στην προσπάθειά του να φτιάξει ένα σύνολο, το οποίο θα αρνηθεί ξανά να πετάξει «λευκή πετσέτα» και θα παλέψει μέχρι τέλους.

Ευθύμης Καραλής (Διαγόρας Δρυοπιδέων)

Είναι απόλαυση να τον βλέπει κανείς να «βομβαρδίζει» το αντίπαλο καλάθι σε κάθε αγωνιστική, αποτελώντας έναν από τους μεγαλύτερους «φονιάδες» των εθνικών κατηγοριών διαχρονικά. Το ντέρμπι με τον Κάδμο έγινε «περίπατος» για τον Διαγόρα Δρυοπιδέων, κυρίως λόγω του γεγονότος ότι έχει δημιουργηθεί μία ομάδα, όπου προτεραιότητα έχει το σύνολο. Δεν μπορούμε, όμως, να μην ξεχωρίσουμε τους 22 πόντους με 6 τρίποντα του Ευθύμη Καραλή, σε άλλη μία απίστευτη φετινή του εμφάνιση, με τον πολύπειρο σουτέρ να οδηγεί εκ του ασφαλούς την ομάδα του Αιγάλεω προς την κορυφή.

Στάθης Ζαχαράκης (Έσπερος Λαμίας)

Άλλος ένας μεγάλος «μπόμπερ» βρίσκεται στους κορυφαίους αυτής της αγωνιστικής, καθώς ήταν εκείνος που «σίγησε» τον ενθουσιασμό της ΑΕ Σαντορίνης, μετά την πρώτη φετινή της νίκη και την αισιοδοξία που επήλθε στις τάξεις της. Μαζί με τους Παναγιωτίδη και Σέττο έστησαν «πάρτι» έξω από τη γραμμή των 6.75, αλλά ο ίδιος ήταν τρομερός με 17 πόντους και 5 τρίποντα, με τον Σεραφείμ Σφήκα να μη βρίσκει τρόπο να τον αντιμετωπίζει. Ο Στάθης Ζαχαράκης, αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους «κινδύνους» για κάθε ομάδα σε αυτή την κατηγορία και δεν είχε… κανένα πρόβλημα να το αποδείξει ακόμη μία φορά στο όμορφο νησί των Κυκλάδων.

Αντώνης Δρίβας (Άρης Νικαίας)

Πρέπει να έχεις πολύ μεγάλη ψυχή για να φύγεις νικητής από το «Γεντί Κουλέ». Και ο Άρης Νικαίας την είχε, με τον Έλληνα φόργουορντ να είναι μεγάλος πρωταγωνιστής της αναμέτρησης με τον ΟΦΗ και να τον οδηγεί στο τελικό 75-77 στην παράταση. Δεν είναι μόνο το τρίποντο που χαρίζει την νίκη στον αθηναϊκό σύλλογο, όσο η γενικότερη παρουσία του στο παρκέ, «εκτελώντας» με κάθε τρόπο τους Κρητικούς και φτάνοντας συνολικά τους 14 πόντους με 4 τρίποντα. Η σημερινή μας πεντάδα έχει μάλλον… ως μοίρα της να συμπεριλαμβάνει τρομερούς εκτελεστές και ο Αντώνης Δρίβας είναι ακόμη ένας από αυτούς.

Ανέστης Μάτος (Λοκρός Αταλάντης)

Τι να πει κανείς πια γι’ αυτόν τον παίκτη και όσα έχει κάνει τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες! Για τρίτη φορά, οφείλουμε να τον προσθέσουμε στους καλύτερους παίκτες αυτής της αγωνιστικής, αφού συνέχισε τα «όργια» του κόντρα στον Προμηθέα Χαλανδρίου, προσθέτοντας άλλη μία απίστευτη εμφάνιση για την φετινή χρονιά και αποτελώντας την εγγύηση νίκης του Λοκρού Αταλάντης. Με τους 32 πόντους του και την επιβλητική του παρουσία στις δύο ρακέτες, ο Ανέστης Μάτος έδειξε για ακόμη μία φορά πως μπορεί να θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για να βρεθεί μεταξύ των μορφών της αγωνιστικής περιόδου.

Προπονητής: Μάης Κωνσταντινίδης (Άρης Νικαίας)

Όπως αναφέραμε και νωρίτερα, μία έδρα σαν το «Γεντί Κουλέ» δεν είναι εύκολη για κανέναν. Ο Άρης Νικαίας, όμως, πέρασε κι έφτασε στην τρίτη φετινή του νίκη σε σύνολο έξι αγώνων, παίρνοντας ένα «διπλό» που μπορεί στη συνέχεια να αποδειχθεί καθοριστικό, στη «μάχη» για παραμονή στην κατηγορία. Ο Μάης Κωνσταντινίδης, είναι ασφαλώς εκείνος που πιστώνεται την ανταγωνιστική μέχρι τώρα παρουσία ενός ισορροπημένου συνόλου, το οποίο απέδειξε πως μπορεί να πάρει και τέτοια «διπλά» σε τόσο σκληρές έδρες. Θα χρειαστεί, ασφαλώς, να «εξαργυρωθεί» αυτή η νίκη την επόμενη εβδομάδα με αντίπαλο τον Πανναξιακό, αλλά η ομάδα του έχει δώσει μία αίσθηση σιγουριάς, σχετικά με τη μέχρι τώρα πορεία της.