Η Γ’ Εθνική ανοίγει σήμερα (9/10) την αυλαία της για την αγωνιστική περίοδο 2016-2017, ξεκινώντας με έναν από τους πιο δυνατούς ομίλους των τελευταίων ετών. Ο 1ος όμιλος του Νότου αποτελεί ένα μεγάλο «αίνιγμα» για τους φιλάθλους της κατηγορίας, με τις ομάδες της Αττικής και της Πελοποννήσου να έχουν δημιουργήσει ρόστερ που σε μερικές περιπτώσεις θα μπορούσαν να κάνουν ακόμη και συλλόγους της Β’ Εθνικής… να ζηλέψουν.

Ένας «εμφύλιος» μεταξύ Πελοποννήσου και Στερεάς Ελλάδας, είναι έτοιμος να ξεκινήσει, με οκτώ ομάδες από τη μία πλευρά και επτά από την άλλη αντίστοιχα, να «σφάζονται» για την άνοδο στην τρίτη τη τάξει κατηγορία ή την αποφυγή του υποβιβασμού στα τοπικά πρωταθλήματα.

Μία τετράδα «χάρμα» και το «αίνιγμα» του Εσπέρου

Η «μάχη» της ανόδου ή της εισόδου στους αγώνες κατάταξης, δεν περιορίζεται σε ένα κλειστό κλαμπ διεκδικητών. Αρκετές ομάδες έχουν «βροντοφωνάξει» πως θέλουν τον προβιβασμό με τις κινήσεις που έχουν πραγματοποιήσει, όπως η Ακράτα και η Δάφνη Δαφνίου. Η πρώτη έφερε τον Σάκη Βεσκούκη στο δυναμικό της, στη δεύτερη χρονιά της στη Γ’ Εθνική, ενώ τα «μπαμ» δεν είχαν τελειώσει μέχρι να δοθεί το «σύνθημα» της εκκίνησης, καθώς μετά τους Μανταλβάνο και Λαφή, ο Γιώργος Λάππας ήταν το τελευταίο σπουδαίο μεταγραφικό απόκτημα προ ολίγων ημερών. Το σύνολο του Μάριου Δεσποτάκη, από τη δική του πλευρά, θα μπορούσε να θεωρείται ήδη ικανό από την περασμένη σεζόν να σταθεί στη Γ’ Εθνική και τώρα με την πρόσθεση των Θεοδοσίου, Τσελεμπή και Αθανασάκη, καθώς και τη διατήρηση του βασικού του «κορμού», στόχος δε θα μπορούσε να είναι άλλος από την κορυφή.

Ο ΚΑΟ Κορίνθου με το ξεχωριστό στυλ του Δημήτρη Γκόφα δε θα μπορούσε να λείπει από τους βασικούς «μονομάχους», διαθέτοντας μία πλειάδα ποιοτικών αθλητών, όπως ο Παβλίσεβιτς, ο Σακελλαράκης, ο Κωνσταντίνου, ο Κεφαλάς και ο Μακρής, ενώ με σημαντικές επιδιώξεις μοιάζει να μπαίνει στην νέα χρονιά ο Ίκαρος Νέας Σμύρνης, έχοντας τον Αλέξη Παπαδάτο και αρκετούς παίκτες με ηγετική φυσιογνωμία, όπως ο Δορκοφίκης, ο Βελιζιώτης και ο Γραμματικός, με αρκετούς ταλαντούχους να τους πλαισιώνουν. Για τον Ίκαρο βέβαια, κάθε αγωνιστική θα αποτελεί ένα μεγάλο «τεστ», αναφορικά με το κατά πόσο θα μπορέσει να ακολουθήσει την «κούρσα» της κορυφής.

Άξιο απορίας, είναι το ρόστερ που θα παρουσιάσει ο Έσπερος Πατρών. Η «ψυχρολουσία» που έφερε ο υποβιβασμός από τη Β’ Εθνική μέσω ΑΣΕΑΔ, με την Αγία Παρασκευή να δικαιώνεται και να παίρνει τη θέση, δεν είναι γνωστό κατά πόσο θα επηρεάσει τα «θεμέλια» του συγκροτήματος του Σπύρου Γκοργκόλη. Αν βέβαια, καταφέρει να διατηρήσει τα πιο βασικά του «κομμάτια», η άνοδος ανάγεται σε αυτοσκοπό. Σε περίπτωση που χαθούν, θα χρειαστεί «αναδόμηση»… μεσούσης της σεζόν, η οποία μπορεί να φέρει τους Αχαιούς μερικά «βήματα» πιο πίσω από τις υπόλοιπες ομάδες.

Οι έδρες και η γνώση… φέρνουν την άνεση

Σε αυτές τις κατηγορίες, δύο στοιχεία είναι αυτά που μπορούν να κάνουν μία ομάδα χωρίς να διαθέτει ρόστερ για πρωταθλητισμό να διαγράψει θετική πορεία, ου μην να ανταγωνιστεί τους προπορευόμενους. Αυτά είναι η έδρα και η γνώση των ιδιατεροτήτων της κατηγορίας. Μία ομάδα που διαθέτει και τα δύο στοιχεία, είναι ο Ίκαρος Καλλιθέας, ο οποίος με νέο προπονητή τον Τάκη Πανούλια και σημαντικές αλλαγές στην φιλοσοφία του, έχοντας χάσει αρκετούς ελπιδοφόρους παίκτες που έχει αναδείξει εσχάτως (Ιορδάνογλου, Ντουζίδης, Κουρέπης), θέλει να βαδίσει στα «βήματα» της τρομερής πορείας στο δεύτερο γύρο της περασμένης σεζόν με τον Κώστα Σορώτο στον πάγκο και να φανεί αξιοπρεπής στην νέα του εποχή. 

Αν θέλουμε να μιλήσουμε για έδρες, τότε θα σκεφτούμε τον Κεραυνό Αιγίου και τον Πορφύρα. Αμφότεροι, έχουν εντάξει στο δυναμικό τους και παίκτη που θα κάνει τη διαφορά ως ηγέτης (Φωτίου για τον πρώτο, Βούλγαρης για τον δεύτερο), με ένα ικανοποιητικό supporting cast να ακολουθεί και να δείχνει πως δε θα υπάρξει πρόβλημα στην κατάκτηση μίας άνετης παραμονής. Το ίδιο μάλλον ισχύει και για την Ένωση Ιλίου, αν και η ομάδα της Δυτικής Αττικής συνιστά εν μέρει «γρίφο», με τον Γιάννη Καράμπελα να έχει αναλάβει τα ηνία της τεχνικής της ηγεσίας και να θέτει νέα δεδομένα μεν, αλλά τους παίκτες που αποτελούν πάντα μία σταθερά (αδελφοί Μπέλλα και Τσολάκης) να είναι εκ νέου παρόντες.

«Αίμα και άμμος» για τη σωτηρία

Με 15 ομάδες να ξεκινούν από την ίδια «αφετηρία», ο αριθμός «4» αφορά τις αντίστοιχες ομάδες που θα δουν τα όνειρά τους για καθιέρωση στις εθνικές κατηγορίες να μετατρέπονται στον «εφιάλτη» του υποβιβασμού στα τοπικά πρωταθλήματα. Ξεκάθαρο… φαβορί δεν υπάρχει και φαίνεται πως έξι ομάδες αρχίζουν με αυτό το σκοπό. Δύο από αυτές, ο Άρης Πετρούπολης και ο Γλαύκος έχουν το προβάδισμα της γνώσης της κατηγορίας, έχοντας αγωνιστεί σε αυτή την περασμένη σεζόν, με τον πρώτο να έχει μπροστά του το μεγάλο «στοίχημα» του τέλους της εποχής του Παναγιώτη Κακαλιά και της «αυγής» εκείνης του Κώστα Παπαδόπουλου, που έφερε την αποχώρηση ουκ ολίγων παικτών, και το δεύτερο να βασίζεται σημαντικά στις δυνάμεις του Λαμπρόπουλου, που αποτέλεσε μία γενναία προσθήκη.

Αναφορικά με τις νεοαφιχθείσες, τέτοιες περιπτώσεις παικτών βρίσκει κανείς στην Ερμιονίδα (Διαμαντόπουλος), την Αχαγιά (Νικολόπουλος) και την Καλαμάτα (Μπάκας), με την τελευταία να στερείται μέχρι τον Μάρτιο έναν από τους κορυφαίους φόργουορντ της κατηγορίας, τον Γιώργο Γιαννουκάκη. Μέσα σε αυτές, προστίθεται και η Πεύκη, η νέα πρόκληση του κόουτς Ζερβουλάκου, με την άνοδό της στη Γ’ Εθνική μέσω ανακατατάξεων να την φέρνει ένα «βήμα» πιο πίσω, αλλά τις μεταγραφές και τον προπονητή της να εγγυώνται πως θα είναι επίσης ανταγωνιστική.