“Όλα τα καλά τελειώνουν κάποια στιγμή”. Με αυτή την φράση αναφέρθηκε στην αποχώρησή του από το Ψυχικό μετά από δεκατρία χρόνια ο Δημήτρης Γκίκας. Ο 31χρονος φόργουορντ έγινε κάτοικος Ψυχικού το καλοκαίρι του 1999 μένοντας στους “κυανοκίτρινους” μέχρι το 2012, πανηγυρίζοντας μαζί τους σπουδαίες επιτυχίες, όπως η άνοδος στην Α’ ΕΣΚΑ (2006-’07) και αυτή στη Γ’ Εθνική (2007-’08).
Η ανακοίνωση που εξέδωσε η ομάδα των βορείων προαστίων καταλήγει λέγοντας:
“Η Α.Ε. Ψυχικού θέλει να ευχαριστήσει ολόθερμα τον αθλητή Δημήτρη Γκίκα για την άριστη συνεργασία όλα αυτά τα χρόνια και του εύχεται ό,τι καλύτερο στη συνέχεια. Εις το επανιδείν φίλε…“
Ο Δημήτρης Γκίκας μιλώντας για την αποχώρησή του από τον σύλλογο έκανε μία αποτίμηση της μακράς αυτής πορείας, αναφέρθηκε στην οικογένεια του Ψυχικού, ενώ επιχείρησε να ξεχωρίσει μία στιγμή που δεν θα ξεχάσει ποτέ του…
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
Κάνοντας μία αποτίμηση της πορείας σου στην ομάδα, ποια θα ήταν αυτή; “Όταν ήρθα στο Ψυχικό δεν φανταζόμουν ποτέ ότι η συνεργασία μου με την ομάδα θα κρατήσει 13 ολόκληρα χρόνια. Καθώς τα χρόνια περνούσαν, όμως, καταλάβαινα πως η επιλογή μου να αγωνιστώ με τη φανέλα του Ψυχικού ήταν η καλύτερη δυνατή. Μπορεί να ακουστεί πολύ τετριμμένο, αλλά ήμασταν μια πραγματική οικογένεια. Όπως όλες οι οικογένειες είχαμε βέβαια και κάποιες κακές στιγμές, οι οποίες όμως ποτέ δεν επηρέασαν τις σχέσεις μας. Αντίθετα, τις δυνάμωσαν και έκαναν τη συνεργασία μας ακόμα πιο “γερή”.
Σίγουρα, το γεγονός ότι του χρόνου δεν θα φοράω τη φανέλα της ομάδας μου φαίνεται κάπως περίεργο. Ήταν για μένα τρόπος ζωής να πηγαίνω στο κλειστό του Ψυχικού κάθε μέρα για προπόνηση, κάνοντας την ίδια διαδρομή για δεκατρία χρόνια. Όλα τα καλά, όμως, κάποια στιγμή τελειώνουν. Έτσι έγινε και με το Ψυχικό…”
Τι σε κράτησε τόσα χρόνια στο Ψυχικό; “Οφείλω την παραμονή μου στην ομάδα τόσα χρόνια στην άριστη σχέση που είχα με τον πρόεδρο, Δημήτρη Χουλιαράκη, που με στήριξε σε καλές και κακές στιγμές. Η αποχώρησή μου από την ομάδα είναι μία απόφαση που λήφθηκε κοινή συναινέσει με τους ανθρώπους του συλλόγου. Φεύγω σαν φίλος και το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ μου όσα έζησα ως μέλος της οικογένειας του Ψυχικού“.
Υπάρχει κάποια στιγμή που ξεχωρίζεις από αυτά τα 13 χρόνια; “Μετά από τόσα χρόνια στην ομάδα μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω μία στιγμή. Βέβαια, δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στις επιτυχίες που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια, είτε με την άνοδο στην Α’ ΕΣΚΑ είτε ένα χρόνο αργότερα με τον προβιβασμό μας στη Γ’ Εθνική. Θα ήθελα, όμως, η τελευταία μου χρονιά στην ομάδα να είχε συνδυαστεί με την επίτευξη του πολυπόθητου στόχου της ανόδου στη Β’ Εθνική. Αυτό δυστυχώς δεν συνέβη.
Τέλος, δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω πόσο τυχερός νιώθω που συνεργάστηκα με παίκτες, όπως ο Θοδωρής Αποσκίτης, ο Μιχάλης Υφαντής, ο Βαγγέλης Λογοθέτης και ο Άκης Αρσένης, οι οποίοι είχαν επιτυχίες και διακρίσεις στην Α1 και την Α2“.